انجمن بی تاوان : طبق صدها سند، مدرک و شواهد معتبر، پژاک همسو و در راستای سیاست‌های خارجی برخی کشورهای غربی از جمله آمریکا و با دستور مستقیم پ‌ک‌ک تأسیس شد. هرچند هنوز هم اعضا و سران پژاک این موضوع را رد می‌کنند؛ اما با انکار حقایق، چهره‌ی واقعی معادله تغییر نخواهد کرد. یکی از اصولی که پژاک از همان بدو تأسیس سرلوحه‌ی کاری خود انجام داد؛ مبارزه با سیاست و ذهنیت احزاب کلاسیک کردستان ایران از جمله کومله و دمکرات بود.
شاخص‌ترین ترفند برای بدنام کردن و سیاه‌نمایی شخصیت‌های مشهور این احزاب، جنگ نرم و رسانه‌یی بود که پژاک سالهاست این بخش را بدین منظور به کار می‌گیرد. در اوایل بسیاری از صاحب‌نظران، انتشار بیانیه‌های خصمانه و توهین‌آمیز پژاک علیه این احزاب را به حساب آماتور بودن گذاشتند. اما این رفتار و برخورد پژاک درخصوص این احزاب و سران آنها، هنوز هم ادامه دارد. چند سال پیش یکی از سران دمکرات می‌گفت:« پژاک فکر می‌کند با جهشی نظامی در چند ماه و کشتن چند سرباز و پاسدار ایران، می‌تواند صاحب دستاوردهای چندین دهه‌ی دمکرات شود.» به گفته‌ی همان شخص، پژاک آتش بنزین است لذا شعله‌ورتر شدن و یا خاموشی آن زمان مشخص و دقیقی ندارد و بستگی به گرمای فضای تبلیغات ایدئولوژیک داخلی آن بستگی دارد.»
حال می‌توان صحت این گفته‌ها را در رفتار و کردار روزانه‌ی پژاک علیه این احزاب به روشنی و وضوح دید. برنامه‌یی که پژاک برای این احزاب درنظر دارد، شاید باورکردن و یا تصورکردنش هم سخت باشد، چراکه از دید پژاک، هیچ کس و هیچ حزب و گروهی کُردی نیست و همه را خائن و جاش(مزدور) می داند و تنها اعضای پژاک را نماینده‌ی واقعی کُردها می پندارد. لذا با این فرمول ایدئولوژیکی، اعضای آن، انجام هرکاری را برای نیل به اهداف تعیین شده و ایدئولوژیک خود، مباح می‌دانند. لذا سیاه‌نمایی و توهین به کومله و دمکرات و سران آنها (عبدالله مهتدی و مصطفی هجری) بخش ناچیزی از عملکردهای ایدئولوژیک آنها در راستای نابودی این احزاب است.
از دیگر نمونه‌های این عملکرد خصمانه را می‌توان به انتصاب عبدالرحمن حاجی احمدی بعنوان رئیس پژاک اشاره کرد؛ چراکه این شخص که توسط سران پ‌ک‌ک انتخاب و از شهر کلن آلمان به قندیل دعوت شد تا در کنگره شرکت کند و پس از آن رهبر پژاک شود؛ یکی از فرماندهان قدیمی حزب دمکرات است که مدتی نیز مسئول فرماندهی جنگ مسلحانه علیه پیشمرگ‌های کومله بوده و بعدها به دلایلی اخراج شد. در حقیقت سران پ‌ک ک بهترین فضای سیاسی، نظامی و رسانه‌یی را برای حاجی احمدی فراهم کردند تا با انتقام‌های ناتمام خود درخصوص این احزاب ادامه دهد. نمونه‌ی این دشمنی‌های آشکار را در چند سال اخیر در حبت های سران پژاک مشاهده کرده ایم.
