انجمن بی تاوان: سال پنجم برای «مادران دیاربکر» نزدیک است، گروهی از زنان که به طور رسمی در چادرهای موقت منتظر هستند تا به ربوده شدن فرزندانشان توسط گروه تروریستی پ.ک.ک در استان دیاربکر اعتراض کنند.

در ۱۸۱۰ روز گذشته، ده‌ها زن در مقابل دفاتر حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) که به دلیل ارتباطش با این گروه تروریستی شناخته می‌شود، یک تحصن خاموش و در عین حال مقاوم برگزار کرده‌اند.

تورکان موتلو، یکی از زنانی که منتظر دخترش شیما جیلان است، گفت: «من به نشانه اعتراض اینجا خواهم نشست تا دخترم به من بازگردانده شود.

شیما ۱۱ سال پیش توسط تروریست‌های پ‌ک‌ک از استانبول به «کوه‌ها» ربوده شد، اصطلاحی که برای اشاره به تروریست‌های گسترده در مناطق کوهستانی جنوب شرقی ترکیه و عراق استفاده می‌شود.

من اینجا در آستان کسانی هستم که به من صدمه زدند و دخترم را بردند. موتلو به خبرگزاری آناتولی گفت: آنها قلم او را گرفتند و یک اسلحه به او دادند.

“من خیلی دلم برایش تنگ شده است. من می خواهم دخترم را برگردانم.» او از دخترش خواست که تسلیم نیروهای امنیتی شود.

پ.ک.ک با ادعای مبارزه برای خودمختاری کردها، بسیاری را در جنوب شرقی ترکیه که عمدتاً کردنشین هستند، جذب کرده است. سال‌ها از طریق ارعاب، کشتار و بمب‌گذاری، کنترل خود را بر جمعیت کرد حفظ کرد.

سپس، در سپتامبر ۲۰۱۹، اتفاقی افتاد که به ندرت در منطقه دیده می شود. گروهی از مادران که سال‌ها از فرزندانشان خبری نداشتند در مقابل مقر HDP دست به اعتراض زدند.

آنها ادعا کردند که کارکنان حزب به پ‌ک‌ک در جذب نیرو کمک کرده‌اند. جوانان کرد تحت عنوان شرکت در “جشنواره ها” و رویدادهای مشابه که توسط HDP سازماندهی شده بود شستشوی مغزی داده شد تا به این گروه تروریستی بپیوندند.

اعتراض ساده زنان در دیاربکر به زودی به چیزی بزرگتر تبدیل شد و در نهایت به یک اعتصاب طولانی مدت منجر شد. «ساعت بچه‌ها»، همانطور که خودشان آن را نامیده‌اند، حدود ۳۷۵ خانواده را در حالی که پدران به اعتصاب متحصن می‌پیوندند، جلب کرد.

این اعتراضات همچنین در سایر استان‌های شرقی و در یک مورد در آلمان، جایی که مادری در اعتراض به ربودن دخترش توسط پ‌ک‌ک دست به تحصن انفرادی زد، به راه انداخت.

همبستگی خانواده ها باعث تمجید سراسری شد و جنبه تاریک گروه تروریستی را که به دنبال مشروعیت از طریق HDP بود روشن کرد.

در حدود ۵ سال، حدود ۵۳ خانواده با فرزندان خود متحد شدند. برخی از کودکان که اکنون در ۲۰ سالگی خود هستند، هنگامی که از تحصن مطلع شدند از گروه تروریستی گریختند، در حالی که برخی دیگر از قبل قصد داشتند از مخفیگاه های این گروه در شمال عراق فرار کنند.

ترکیه برای تسلیم تروریست ها قوانین پشیمانی وضع کرده است. در برخی موارد، اگر در حملات تروریستی مرگبار شرکت نداشته باشند، می توانند آزادانه راه بروند.

اما برای بقیه، انتظار غالب است، در میان ملاقات های گاه به گاه خانواده هایی که با پسران و دختران خود ملاقات می کنند و روحیه آنها را تقویت می کند.

فاروک پسر رحیمه تاشچی ۱۵ ساله بود که یک دهه پیش از استان شرقی قارص ربوده شد.

تاشچی متهم کرد: حزب HDP پسرم را ربود و به PKK داد.

حتی اگر ۱۰۰ سال هم بگذرد، من پسرم را رها نمی کنم. من بدون بردن پسرم به خانه نمی روم.