انبوه کتابهایی که نام اوجالان را به عنوان مؤلف برخود دارند، شاید در نگاه اول او را محقق و نویسنده ای پر کار بنمایاند اما در مرور محتوای کتاب ها، خواننده کنجکاو و دقیق با انبوهی از عبارت های سطحی، برداشت های غلط، سرقت از کتاب های دیگران و … مواجه می شود. برداشت های اوجالان از سوسیالیست، برداشت هایی ناقص و تحریف شده است. او هنوز بر تفکر نخ نما شده و منسوخ سوسیالیستی پافشاری می کند و در تصورات او از واقعیت های دنیا، توهم موج می زند، او با استفاده از عبارات مکلف و نامفهوم می کوشد خود را نظریه پردازی بی همتا معرفی کند. نکته بارز در تألیفات اوجالان، سرقت نظرات و متون صاحب نظران، اندیشمندان و مؤلفان علم سیاست، جامعه شناسی و … است. حیدر على قیطان (فواد) کسی است که نوشته ها و سرقت های ادبی اوجالان را ویراستاری یا به عبارت درست تر رفوکاری می کند. بخش تبلیغاتی پ ک ک با بهره گیری از درآمدهای کلان ناشی از اخاذی، قاچاق و ترانزیت مواد مخدر بافته های سراسر توهم آلود اوجالان را در شمارگان انبوه چاپ و به صورت رایگان منتشر می کند. نتیجه این تحرک تبلیغاتی پ.ک.ک، هیاهویی موهوم است که شاید ابتدا موجب فریب و اغفال برخی از خوانندگان گردد، اما پس از اندک دقتی در محتوا و مفاهیم این کتاب ها، به پوچی و توهم آلود بودن آن پی می برند. . نویسنده متنی که پیش روی شماست شش سال از دوران زندگی خود را با پ ک ک و پژاک گذرانده است، وی بارها کتاب های اوجالان را در دوران حضورش در پ ک ک و پژاک خوانده و به پوچی آن پی برده است. او امیدوار است که نوشته اش قدمی هرچند کوچک برای ساختن آینده ای باشد که در آن از فرقه ها و تروریست ها اثری نمانده است.

یکی از شیوه های فهم یک متن و تحلیل آن، بکارگیری روش تحلیل محتوا و شمارش تعداد و بسامد واژگان کلیدی آن متن است. در تحلیل کتاب دفاعیات اوجالان یکی از واژه هایی که بسامد و تکرار بسیار زیادی دارد واژه ی من است و این اولین نشانه از روحیه ی خودخواه و خودمحور اوست. به نشانه های متعدد دیگری از خودمحوری و استبداد رأی در اوجالان می توان اشاره کرد که از جمله اینکه او تفکر و سخن خود را معیار نسخه ی حق و باطل می داند و کمتر به دنبال آوردن دلیل و حجت علمی و عقلانی است. خودشیفتگی اوجالان از آنجا مشخص است که او خود را پیشوا و رهبر کل کردهای دنیا و آورنده ی دین و کیش جدیدی می داند. در این زمینه شخصیت او با شخصیت هیتلر و کتاب از دولت کاهنی ..» با کتاب نبرد من هیتلر قابل مقایسه است. در این یادداشت خلاصه نظرات اوجالان که اکنون بخش های مختلف از ایدئولوژی پ ک ک و شاخه های آن از جمله پژاک
شاخه ایرانی پ ک ک) هستند، اشاره شده و توضیحاتی نیز در مورد آنها داده شده است:

اوجالان و تاریخ تمدن!

اولین و گویاترین بخش از تصورات موهوم اوجالان دیدگاه های او در مورد تاریخ تمدن است.اوجالان تاریخ قوم کرد را به صورت تحریف شده ای بیان می کند.او قوم کرد را قدیمی ترین قوم دنیا دانسته و ادعا می کند که کردها بانی تمدن سومر، یکی از قدیمی ترین تمدن های دنیا هستند.

ما قصد ارائه مباحث تاریخی در این نوشته کوتاه را نداریم.اما می دانیم که مثلا بانی تمدن سومر قوم سومری ها بودند و علاوه بر این قبل از تشکیل تمدن و شهرنشینی در سومر، انسان در مصر باستان به تمدن عظیمی دست یافته بود که آثار آن در موزه های معتبر موجود است.همچنین در چین باستان و در تمدن اینکاهای امریکای جنوبی نشانه های تمدنی باستانی یافت شده است.

می دانیم که کردها از ابتدا قومی کوچ رو بوده اند و هنوز هم نشانه های آن دیده می شود.کوچ رو بودن با یکججانشینی که لازمه تشکیل شهر است،منافات دارد.گذشته از این ها همه میدانند که کردها از ریشه آریاییهای مهاجر به منطقه خاورمیانه هستند و قبل از ورود ان ها به منطقه در فلات ایران تمدن های بسیار قدیمی تری چون تمدن شهر سوخته سیستان وجود داشته است.پژوهش های باستان شناسی در منطقه فلات ایران گواه این مطلب هستند.

جهان وطنی قوم گرایانه!

در تفکر اوجالان، از طرفی ادعای فراملیتی بودن و انترناسیونالیسم مطرح می شود و اوجالان می گوید که جنبش من متعلق به تمامی اقوام خاورمیانه و حتی دنیاست و از طرفی دیگر شدیدا بر قوم گرا بودن جنبش پافشاری می کند و تمامی تلاش خود را می کند تا برتری قوم کرد بر دیگر اقوام را اثبات کند منطقه فعالیت او که مناطق کردنشین است نیز نشان میدهد که گرایش نژادی شدیدی در عملکرد و اندیشه ی این گروه وجود دارد. تأکید آنها بر زبان و حتی طرز لباس پوشیدن و دیگر نمادهای
هیاهوی موهوم
نژادپرستانه است. البته علت اینکه پ ک ک خود را فراقومی می خواند، به این دلیل است که بگوید من نسبت به دیگر احزاب و گروه های کردی این برتری را دارم که از نژادپرستی به دورم. اما در کتابهای اوجالان صحبت از کرد و فضیلت و برتری کرد است و اقوام دیگر به نوعی مدیون قوم کرد تلقی می شوند و این دلیل آشکاری بر گرایش نژادی در اندیشه اوجالان است. در درون پ ک ک و پژاک هم علیرغم تبلیغات بیرونی آن، نژادپرستی با محوریت قوم کرد وجود دارد، یعنی اگر شما کرد نباشی و به درون آنها بروی، تا آن هنگام که زبان کردی را حداقل در حد فهم جزئی یاد نگیری، آنها به چشم بدی به شما نگاه می کنند، به چشم یک انسان بی اصل و ریشه و یا حتی یک کسی که قصدی غیر از قصد آشنایی با حزب دارد. این برخورد بسیار خشن و زننده است. از همان اوایل ورود شخص به منطقه او را دوره می کنند و از فواید لباس کردی و زیبائیهای کردستان و آنچه برتری و عظمت قوم کرد است، برایتان سخن خواهند گفت. البته در حزب پ ک ک و پژاک تعدادی افراد با اصالت ترک نیز وجود دارند که البته آنها هم تغییر اصالت داده اند! و دیگر ترک به حساب نمی آیند. اگر کسی از درون به پ ک ک و پژاک بنگرد، آنرا سرشار از حرکت های نژادپرستی خواهد یافت. ادعای ایجاد خاورمیانه ای متحد و کنفدرالی نمی تواند با خط مشی نژادپرستی پ ک ک و پژاک همسو و مطابق باشد. ما در خاورمیانه و حتی در خود ایران، اقوام مختلف و متفاوتی داریم که در کنار یکدیگر زندگی می کنند. اقوام لر، ترک، فارس، بلوچ، عرب، ترکمن و … بدون اینکه با یکدیگر مشکل داشته باشند همگی بصورت مسالمت آمیز در ذیل نام زیبای ایران قرنهاست که زندگی می کنند. پ ک ک و پژاک برای این اقوام چه حرفی برای گفتن دارند و در کجای ایدئولوژی واقعی و عملکرد حزبی آن، جایی برای دیگر اقوام وجود دارد؟ حزبی که قوم گرا است، اگر ادعای ترسیم خاورمیانه ای آزاد و متحد مطرح می کند، ادعای آن پوچ و بی معنی است. پ ک ک و پژاک تنها حرکتی نژادپرستانه و قوم گرایانه است که ادعای دروغ فراملیتی (انترناسیونالیسم) را دارد و داشتن برنامه برای کل اقوام در خاورمیانه، ادعایی گزاف و ژستی سیاسی است. ژستی که می خواهد خود را از انگ نژادپرستی مبرا کند، اما قادر به رفع آن نیست.

ادامه دارد…