در این تحلیل، اینکه چگونه و چرا تروریستها از ابزارهای رسانه ای استفاده می کنند و چرا و چگونه رسانه حوادث تروریستی را پوشش خبری می دهد، و در نهایت اینکه چگونه این نوع بهره گیری و پوشش خبری از جانب تروریسم و رسانه بر قربانیان تروریسم تاثیر می گذارد مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

بکارگیری ترور خود به تنهایی بیانگر تروریسم نیست. ترور باید به عنوانیک ” اقدام سمبلیک” و با هدف تاثیر بر رفتار سیاسی از طریق روشهای ناهنجار به کار گرفته شود. تروریسم، استفاده از زور یا تهدید استفاده از زور جهت خشونت به وسیله یک شخص یا یک گروه است، چه به واسطه قدرت حاکم صورت بگیرد یا بر علیه آن.این اقدام با هدف ایجاد ترس و تشویش فراوان و یا اثر بخشی القاء ترس در یک گروه مشخص است تا اینکه بر جا گذاشتن قربانیان، آنهم با هدف مجبور کردن جناح خاص مبنی بر پذیرش خواستهای سیاسی یا حقوق مسببین آن.

تشخیص(بصیرت) عامل اصلی توفیق ابتدایی است. اگر مردم، قربانیان را شناسایی کردند و مورد توجه قرار دادند تروریست ها به اهداف خود نخواهند رسید و شکست خواهند خورد. در حالی که اگر مردم مسببین را مورد شناسایی و توجه قرار دهند یا حداقل بی طرف و بی تفاوت نسبت به اقدامات باشند تروریست ها موفق خواهند شد. تروریسم به هر حال ار خشونت و تهدیدناهنجاری بهره می برد که قربانیان آن نیز طرف ثالث هستند تا اینکه طرف اصلی ماجرا، و موفقیت آن نیز به تشخیص مخاطبین از دلیل تروریست ها بستگی دارد تا اینکه بی گناهی قربانیان.

این تحلیل همچنین وجهه های رقابتی پیرامون نقش مخرب رسانه را هنگام پوشش حوادث تروریستی بررسی می کند و اینکه خواست تروریستها و دولتها هنگام پوشش یک حادثه تروریستی چه خواهد بود. در میان همه این صدا ها، هیجانات و بدخواهی های این تحلیل خواهیم دید که، چگونه قربانیان تروریسم فصل جدیدی از همکاری و همزیستی هر سه عنصر رسانه، تروریسم و قربانیان تروریسم را جهت رسیدن به حقایق واقعی ماهیت فرقه های تروریستی هدایت خواهد کرد.

خواست تروریست ها از رسانه:

·تروریست ها نیاز به شهرت و خود نمایی دارند، معمولا شهرت بی هزینه ای که یک گروه بصورت عادی توانایی دستیابی و تولید آن را ندارد. هر گونه شهرت پیرامون یک اقدام تروریستی هشداری به دنیا می دهد که مشکلی وجود دارد که قابل اغماض نیست و باید مورد توجه قرار گیرد. این توجه به قربانیان پدر نان آور خانه، یا مادران به خون غلتیده در راه بدرقه فرزندانشان به مدرسه یا دستفروش از هم دریده شده کنار خیابان نیست بلکه ملیت، نژاد و گویش تروریست هاست. از نگاه یک تروریست، یک مصاحبه دستکاری و سانسور نشده با یک شخصیت مهم یک هدیه مهم و موفقیت است مانند مصاحبه شبکه خبری سی ان ان در ماه می سال ۱۹۹۷ با یک ناراضی تروریست سعودی و حامی القاعده، اسامه بن لادن. برای شبکه های خبری، دسترسی به تروریستها یک ماجراجویی سخت به شمار می رود که اغلب نیز در پی آن هستند.

·آنها در پی فهماندن مناسب نسبت به دلیل اقدام تروریستی خود هستند اگر چه نه در قبال اقدام تروریستی خود. ممکن است کسی با اقدام آنها موافق نباشد اما ضرورتا این امر مانع از ابراز همدردی نسبت به رنج و دلیل اقدام آنها نمی شود. تروریست ها معتقدند که مردم نیازدارند به کمک در فهم اینکه دلیل آنها به حق است و خشونت تروریستها تنها اقدام ممکن آنها بر علیه نیروها و تشکل های دولتی به قول آنها شرور و خصمانه است. در این مورد رابطه خوب با رسانه مهم است که در طول سالها ایجاد و بهره برداری می شوند.

·سازمانهای تروریستی همچنین می توانند به دادگاهها، محل ها و عوامل دلسوز و فعال در موقعیتهای رسانه ای مراجعه کنند، به ویژه به سرویسهای مخابراتی و در برخی موارد حتی ممکن است از طریق تامین بودجه کنترل بنگاههای کوچک خبری را برعهده بگیرند.

·دلیل و بهانه تروریست ها بر این اساس است که رسانه مشروعیت چیزی را که اغلب به عنوان دشمنی دیرین ایدئولوژی و شخصیتی یا جدایی میان گروهای نظامی و شاخه های سیاسی نمایان می شود را بروز دهد. برای ترفند های نظامی، جنگ بهرحال تداوم سیاست است، برای تروریست های حرفه ای سیاست مسلما تداوم ترور است.

·خواست و دلیل تروریست ها اغلب با هدف کمک به مردم جهت ماحق شدن به صفوف تروریستها یا حمایت مالی به سازمانهای تروریستی است و منفور و کافر جلوه دادن قربانیان تروریسم است و این توفیق در ماجرای عراق و سوریه به خوبی به واسطه سیاست رسانه ای غرب و منطقه به تحقق رسید.

خواست رهبران دولتها از رسانه:

دولتها خواستار تفاهم، همکاری، پرهیز و وفاداری از جانب رسانه با هدف محدود کردن زیان تروریستها نسبت به جامعه و همچنین جهت سرزنش و مجازات مسببین اقدامات تروریستی است.

آنها خواستار پوشش برنامه های خود و نه تروریستها هستند. از نگاه آنها رسانه باید از اقدامات دولت زمانیکه عملیات در جریان است حمایت کند و به انتشار اطلاعات ارائه شده از جانب دولت در صورت نیاز اقدام کند.

·یک هدف مهم جداسازی و تفکیک تروریست ها از رسانه جلوگیری تروریستها از دستیابی به عرصه ظهور و خودنمایی است، مگر اینکه انجام این کار موجب شکست فوری آنها شود.

·هدف دیگر ارائه تروریستها به عنوان “جنایتکاران” است و جهت جلوگیری از خود نمایی آنها. همچنین تقویت این دیدگاه که گروگانگیری و بعد کشتن ناجوانمردانه آنها، انفجار ساختارهای زیربنایی و تاریخی، و حتی ربایش هواپیما بدون در نظر گرفتن دلیل این اقدامات یک اقدام جنایی است همانطوری که این اقدامات هم اکنون به صورت حرفه ای و برنامه ریزی شده توسط داعش انجام می شود.

·بعد از هر حادثه آنها از رسانه می خواهند که تکنیکهای ویژه و مخفی دولت ، دستاوردهای تکنولوژیکی و روشهای عملیاتی موفق و نافرجام تروریست ها ، و اینکه چگونه عملیات به موفقیت انجام شد را عمومی نکرده و فاش نکنند که مبادا تروریستها و حامیان آنها این موارد را تقلید کرده و بکار ببرند.

خواست رسانه از پوشش حوادث تروریستی

نمونه های فراگیر اقدامات تروریستی در دهه های اخیر روربه افزایش بوده است و شمار قربانیان به همان نسبت نیز رو به افزایش است. بنابراین اینگونه گرایش به سمت حملات وحشیانه نسبت به غیر نظامیان همچنان ادامه دارد. تهدید تروریستها در استفاده از ابزارهای تخریب وسیع مایه نگرانی روزافزون است. اگر، و به عنوان اینکه تروریسم خشن تر شود، این تلقی که رسانه تا حدی پاسخگوی تسهیل تروریسم و افزایش اثرات آن است، افزایش خواهد یافت. جوامع تحت تهدید، مستعد اتخاذ ریسک های بیشتر در جهت آثار تلفات گشترده می توانند باشند و اعتماد کمتری به رسانه جهت اداره و کنترل خود داشته باشند. عوامل زیر اهمیت ویژه ای برای رسانه دارد.

·رسانه در پوشش اولیه ماجراست. فشارها جهت انتشار اخبار واقعی و سریع همیشه در شرایط رقابتهای تکنولوژی دست بالا از جایگاه مهم و بالایی برخوردار بوده است.

·رسانه در تلاش جهت ایجاد اخبار پویا و سریع است حتی در صورت امکان بصورت مصاحبه های زنده یا نمایش صحنه های واقعی حوادث تروریستی مانند زنده سوزی،گردن زدن، خفه کردن یا تیر خلاص زدن به قربانیان تروریسم.

·بسیاری از از عوامل رسانه می خواهند که حرفه ای و درست باشند و از اعتبار دادن به اطلاعات غلط اجتناب کنند حتی اگر ارزش خبری بالایی داشته باشد. این عمل به راحتی امکان پذیر نیست مخصوصا زمانیکه تلاشهای گسترده ای جهت انحراف آنها از جانب گروههای ذی نفع انجام می شود.

·آنها در پی تلاش جهت آگاهی جامعه هستند، و این امر را به واسطه پوشش عمومی و پویا تلقی می کنند جهت برانگیختن و واکنش قربانیان و خانواده های آنها، شاهدین، مردم در خیابانها و همچنین اطلاعاتی که از جانب نیروهای اجرای قانون، نیروهای امنیتی و سایر ارگانهای دولتی جلوگیری شده است.

دفاع از حقوق قربانیان تروریسم تعهد لاینفک کشورها و جوامع بین المللی در راستای مبارزه با تروریسم است. سازمانهای حقوق بشری و کمک دولتها در جمع آوری و تحلیل اسناد جهت تضمین تحقق حقوق قربانیان ترور، مشروعیت و اعتبار ضرورت ایجاد یک شبکه رسانه ای جهانی در دفاع از قربانیان تروریسم را تقویت خواهد کرد.

تروریسم در رسانه بیشتر معطوف به مسببین و نتایج تنش های قومی- سیاسی بوده است. یک همبستگی بین المللی منسجم جهت از بین بردن خطرناک ترین پدیده عصر حاضر نیاز است. کسانی که به طور مستقسم از تروریسم صدمه دیده اند مردمانی هستند که باید نقش اساسی در این حرکت ایفا کنند تا شاهد روزی باشند که در آن هیچ گونه تروریستی نتواند در دنیا وجوداشته باشد و گروههای تروریستی نیز قادر نباشند که جان مردم بی گناه را بگیرند. ایجاد یک شبکه رسانه ای جهت شفاف سازی و آشکار سازی حقایق واقعی گروهای تروریستی مانند القاعده، طالبان، بوکوحرام، جیش العدل، جند الله، داعش، النصره، و مجاهدین خلق و خطرات عضویت در این گروه ها نیز منجر به مسکوت ماندن این عنصر تهدید کننده در سطح ملی و بین اللمی خواهد شد. طرح ممانعت از اعطای پناهندگی به مسببین و مظنونین به ارتکاب قتل و اقدامات تروریستی و همچنین ایجاد کمیته ای حقیقت یاب در این رابطه می تواند مورد توجه و انتشار رسانه ها قرار گیرد.

خشونتی که تروریستها مرتکب می شوند نه تنها برای جلب توجه نسبت به خودشان و دلیل آنها است بلکه برای اجبار و ایجاد فضای ترس و هشداری است که تروریستها می توانند از آن بهره ببرند. مورد هدف قرار دادن افراد بی گناه اساسا نقش مهمی در توانایی تروریستها جهت ایجاد وحشت ایفا می کند. بنابراین، همانطوری که روح خون آشام افسانه ها نیاز به خونخواری جهت زنده ماندن دارد زندگی واقعی تروریست ها نیز نیاز به قربانی آنهم از نوع بیگناهان دارد. با وجود این، هرچقدر هم این امر آشکار باشد، تا به امروز توجه کمی نسبت به قربانیان حملات تروریستی، بازماندگان ، دوستان و همکاران آنها معطوف شده است. موارد انتشاراتی بسیار کمی در مورد قربانیان تروریسم به ویژه نسبت به حملات فرقه ای-تروریستی به غیرنظامیان وجود دارد. بر این اساس گروهایی سازماندهی شده از خانواده ها و دوستان قربانیان ترور تشکیل شده اند تا صدای قدرتمندی در قوانین و سیاستهای ضد تروریستی و رسانه های دنیا باشند.

نفوذ روبه رشد گروههای ایجاد شده تو مناطق دنیا مخصوصا در ایران(ADVT)در طول۱۵ سال گذشته، یک تفاهم مشترک را پیرامون افزایش مناسبات و همکاری بر اساس مسائل حقوق بشری ایجاد کرده است. انجمن قربانیان تروریسم ایران، مدافع حقوق ۱۲۰۰۰ هزار قربانیان غیر نظامی حملات تروریستی است که توانسته است جایگاه، صدا و رویکرد نوینی را در عرصه های بین المللی به ارمغان آورد. انجمن دفاع از قربانیان تروریسم اهداف ویژه ای را تشکیل داده اند که برخوردار از سطح جدیدی از اختیار در تلاشهای خود در قبال عدالت بوده و قابلیت ملی و بین المللی خود را بهبود داده اند که در میان گروههای قربانیان ترور خارج از مرزها نمونه است. این مرکز در خواستهای خود مبتنی بر ماهیت و ظرفیت غیر دولتی، توانسته است نفوذ و پیشرفت قابل توجهی را از خود بروز دهد.

موفقیت گروههای قربانیان تروریسم، میراثی را برای قربانیان حملات تروریستی آینده بر جا خواهد گذاشت. این گروهها می توانند حتی روشهای موثر فشارهای غیر دولتی و گفتگوها را جهت شکست نفوذ و جهت گیری شوم رسانه در بی اهمیت جلوه دادن شان و احترام قربانیان تروریسم تدارک ببینند. در نهایت، گروههای قربانیان تروریسم آینده می توانند زمینه های فشار به سازمانهای غیر دولتی جهت پاسخگو بودن برای ناتونی خود در دفع، جلوگیری و بازداشتن مراکز رسانه در بالا بردن قدرت ساختگی و دروغین عناصر تروریستی را ادامه دهند. مسئله قربانیان تروریسم، به هر حال امروزه نقش مهمی را در رسانه ها و انتشارات مربوط به ضد تروریسم ملی و بین المللی ایفا نمی کند.

خانواده ها و بستگان قربانیان ترور مشتاقانه خواستار همکاری با همه صلح جویان ، برنامه های بشردوستانه، موسسات ضد تروریسم و حامیان ضد فرقه گرایی و همچنین سازمانهای حقوق بشری در سرتا سر دنیا جهت افشاء ماهیت فرقه گونه تروریستها هستند.

سازمانهای حقوق بشری به همراه رسانه باید به خانواده و بستگان قربانیان تروریسم توجه کنند و درخواست آنها مبنی بر عدالت را بر همه عدالت جویان و آزادی خواهان برسانند.