خبرگزاری بی‌تاوان: هشت مارس برای زنان دنیا احتمالا روز خوبی باشد؛ اما برای زنان کرد، هشت مارس بعنوان روز نکبت و بدبختی تعریف می شود.

جنبش پ.ک.ک به سرکردگی عبداله اوجالان برای اینکه بتواند خود را در میدان جنگ قدرتمند نماید، از زنان و دختران در تکامل گروهش بهره برداری کرد که نتیجه آن کشته شدن بیش از ۵ هزار زن و دختر از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۲۴ بوده است. هرچند اوجالان در ابتدا تحت شعار آزادی زن، حقوق زن، برابری زن و مرد در مناطق کردشین هزاران زن ودختر را با فریب به عضویت گروه خود درآورد و به آن ها راه مرگ را نشان داد تا خودش زنده بماند.

اوجالان، پ.ک.ک، پژاک و دیگر شاخه های تروریستی زنان و دختران را برای زنده ماندن خود قربانی کردند؛ اما با گذشت زمان قربانی شدن زنان و دختران نیز به داد آن ها نرسید و حال زمان مرگ نام اوجالان و دارودسته اش نزدیک تر از همیشه است.

هشتم مارس، روز جهانی زن در بسیاری از کشورهای جهان گرامی داشته می شود. ۸ مارس روزی است که زنان جهان بدون توجه به گرایشات مختلف فکری، عقیدتی،نژادی و … به یادآوری موفقیتها و دستاوردهای شان می پردازند. در حقیقت، این روز مجالی است برای نگاه کردن به گذشته در مسیر تلاش ها، منازعه ها و فعالیت های پیشین، و بیشتر برای نگریستن در راستای حرکت های پیش رو برای باز کردن راه در جهت شکوفایی استعدادها و فرصت هایی که در انتظار نسل آینده زنان است. اما برداشت زنان و دختران در پ ک ک و پژاک در خصوص چنین روزی متفاوت هست که میتوان اینگونه تعریف کرد. هشت مارس برای زنان و دختران که در خط مشی اوجالان بودند “به معنای پایان “انزوا ” “برده داری نوین “پرستش اسطوره ای جعلی در پوشش خدا “گرفتن مهارت و خلاقیت “…زنان بود. زیرا پ ک ک در حقیقت زنان را ایزوله کرد و آنها را از ذات طبیعی شان خارج کرد و بجای محبت و زندگی “خشونت “اسلحه “انتقام و کین و نفرت  را در ذهن آنها کاشت و مسلما این زنان از هویت ذاتی شان نیز منحرف شدند و همگی همانند مریدان اوجالان تبدیل شدند.