برای کسانی که خط فکری عبدالله اوجالان را به عنوان یک شخصیت سیاسی تاثیرگذار در بین کُردها دنبال و در آن کنکاش و پژوهش کرده اند، آخرین تصمیم سیاسی او تعجب آور نبود.
«نامه صلح و ضرورت جامعه دموکراتیکِ»، عبدالله اوجالان، مباحث زیادی را در محافل گوناگون کرد و غیر کرد برانگیخته است.
نامه اوجالان، به ویژه فراخوان او به پ ک ک که سلاح بر زمین نهاده و با برگزاری کنگره‌ای خود را منحل کند، بسیاری از ناظران دور و نزدیک را متعجب و عده‌ای از جوانان حامی او را سرگشته و حیران کرده است. برخی از اینان، ازسر جانبداری یا به خاطر باورهایشان استدلال می‌کنند که حتماً این تصمیم‌گیری درستی است و او «بهتر از همه می‌داند چه کند».اما این واقعه باید هواداران جدی را به فکر وادارد.برای کسانی که خط فکری او را به عنوان یک شخصیت سیاسی تاثیرگذار در خاورمیانه دنبال و در آن کنکاش و پژوهش کرده اند، آخرین سیاست اوجالان تعجب آور نبود. فراخوان اوجلان و معنای سیاسی آن امری آنی و یک شبه نبوده بلکه اساسا از بنیان تفکر او نشات می‌گیرد.
مساله‌ای که برای خیلی از عناصر حامی پ ک ک بهت انگیز بود، فراخوان اوجالان مبنی بر انحلال پ ک ک و سلاح بر زمین گذاشتن است. اما، سلاح برگرفتن و یا بر زمین نهادن، خط و مرز میان مبارزه‌جویی و تسلیم‌طلبی سیاسی را تعیین نمی‌کند. مبارزه مسلحانه می‌تواند برای محقق کردن انقلاب باشد یا برای به سازش رسیدن با نظم حاکم و شراکت در آن؛ می‌تواند برای درهم شکستن دولت سرمایه‌داری حاکم باشد تا راه برای بنای یک نظام اجتماعی از بنیادا متفاوت و نوین باز شود؛ یا می‌تواند برای یافتن جایی در دولت حاکم باشد. در صد سال گذشته گروه‌های بسیاری، در آسیا و آمریکای لاتین و آفریقا و مشخصاً در خاورمیانه سلاح در دست گرفته و سلاح بر زمین گذاشته اند؛ اما به دلیل شیوه تفکرشان درنهایت به بیراهه رفته و در چهارچوب افق‌های همین سیستم ماندند و مبارزه و آگاهانه یا ناآگاهانه هدفشان در هر حالت به یافتن سهمی در دولت- ملت‌های وابسته به همین سیستم سرمایه‌داری- امپریالیسم محدود ماند و نه سرنگون کردن دولت‌های موجود و ساختن نظام‌های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی سوسیالیستی در بیرون چارچوب‌های سیستم سرمایه‌داری- امپریالیسم حاکم بر جهان. به همین علت، قادر به حل هیچ یک از شرایط ستمگرانه‌ای که علیه‌اش بلند شده بودند، نشدند. حتی با وجود آنکه در این مسیر، شورش‌گری توده‌های مردم را برانگیخته و به بسیاری از مردم سراسر جهان نیز امید و الهام بخشیده بودند.
