انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :پژاک (PJAK)شاخه‌ای از گروه حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) ترکیه است، هیچ‌گاه نه در بین مردم کردستان و حتی نه در میان سایر گروه‌ها و احزاب کردی نتوانست جایگاهی برای خود به دست آورد. حتی حامیان بین‌المللی آن همچون امریکا، آلمان و رژیم صهیونیستی از حمایت آشکار آن طفره می‌روند. در واقع، این گروهک از کمترین مشروعیت سیاسی اجتماعی برخوردار نیست. قاچاق مواد مخدر، سرقت مسلحانه و سایر جرائم ارتکابی این گروهک، بررسی پرونده آن را بیشتر به حوزه جرائم سازمان‌یافته سوق می‌دهد تا حوزه گروه‌های سیاسی. به هر حال ، از آن جهت که توجه دشمنان جمهوری اسلامی به بهره‌برداری سیاسی امنیتی از اقدامات این گروهک جلب شده،این پدیده‌ها تنها در پوشش عملیات روانی و حمایت تبلیغاتی پشتیبانان خود می‌توانند شناخته شوند و تداوم یابند.
پژاک با تاسیس کودار و نامگذاری آن به سیستم جامعه دمکراتیک کودار بدنبال فعالیت های سیاسی بر آمد ،باتوجه به هویت افشا شده پژاک بعنوان حزب تروریستی در منطقه کودار آلترناتیو مناسبی برای مشروعیت بخشیدن به فعالییت های سیاسی گروهک شد ، با توجه به چهره ی منفور پژاک کودار هم نتوانست مشروعیت قانونی در میان مردم کردستان بدست آورد.
اکنون پژاک و یا کودار در عرصه سیاسی نیز ناکام بوده و روز به روز ماهیت آنان بر مردم کُرد هویدا می گردد. عده ای بی سواد ، قاچاقچی مواد مخدر، یاغی و تبهکار از جامعه و خانواده تردد و پا به عرصه سیاست گذاشته اند،بعنوان نمونه ریزان جاوید رئیس کنونی کودار قبل از عضویت در گروهک پژاک در شهرستان مهاباد یک سی دی فروش که چندین بار به خاطر فروش سی دی های غیراخلاقی توسط نیروی انتظامی دستگیر و به وی هشدار داده بودند.
در ذیل به چند نمونه از دلایل عمده که پژاک را خیلی سریع در میان مردم کردستان منفور کرد اشاره می کنیم :
۱- در سالروز تأسیس این فرقه تروریستی، ماهیر ازوبک (هه وال) هارون پس از ۱۲ سال عضویت در پ.ک.ک و پژاک که سرانجام به فرماندهی مجموع نیروهای نظامی آنها رسیده بود فرار کرد و پس از مدتی کوتاه در کوهستان دستگیر و پس از گلوله‌باران بلافاصله بدنش سوزانده، اما طی مراسمی تشریفاتی به خاک سپرده شد. علت مرگ وی تصادف اعلام شد. این حادثه ضربه‌ای بزرگ بر پژاک وارد کرد و روحیه دیگر اعضای آن را تخریب نمود و زمینه را برای گریختن سایر اعضا از دام این گروهک فراهم کرد.
۲- “هوشیار زیباری” وزیر خارجه عراق برای ابراز حسن‌نیت و همجواری با ایران و در چارچوب مقررات بین‌المللی پژاک را رسماً تروریست خواند و از آنان خواست تا کوهستان‌های قندیل عراق را ترک کنند و به بی‌ثباتی در مرزهای همسایگان پایان دهند. با توجه به اینکه زیباری از مقامات بلندپایه عراق می‌باشد، همچنین از کردهای زیباریِ هم‌پیمان با بارزانی نیز است، این مسئله بیش از پیش بر اختلاف پژاک با مقامات عراقی و جامعه کردستان عراق می‌افزاید.
۳- همچنین جلال طالبانی، رئیس جمهور عراق نیز به‌طور رسمی از پژاک خواست منطقه قندیل عراق را تخلیه کند و به عملیات تروریستی از خاک عراق علیه همسایگان پایان دهد.
۴- نیروهای نظامی اقلیم کردستان عراق در نقاط مرزی مشترک با ایران آرایش گرفتند تا اجازه ندهند تروریست‌های پژاک از خاک آنان علیه ایران عملیات انجام دهند که این بیانگر موضع رسمی دولت اقلیم کردستان عراق است.
۵- جدایی زود هنگام عثمان جعفری از موسیسن پژاک از گروهک و افشاگری های وی ماهیت کردستیزی پژاک را هویدا ساخت.
فرقه تروریستی پژاک از سوی افراد، گروه‌ها و کشورهای مختلف نیز مورد انتقاد قرار گرفته است:
۱- از سوی کشورهای غربی و به ویژه امریکا به خاطر ترانزیت مواد مخدر و پخش آن در کشورهای غربی. امریکا علیرغم حمایت از این گروهک بر ضد جمهوری اسلامی ایران، به دلیل اعتراضات جامعه جهانی مجبور به واکنش در برابر ترانزیت مواد مخدر توسط این گروهک به کشورهای دیگر از جمله هم‌پیمانان غربی خود است؛
۲- حکومت اقلیم کردستان از گروهک پژاک به دلیل بی‌ثبات کردن مرزهای مشترک آن با ایران و دخالت در مسائل داخلی اقلیم کردستان برای به آشوب کشاندن آن، شکایت دارد؛
۳- حکومت مرکزی عراق نیز به دلیل بی‌ثبات کردن مرز مشترک عراق با ایران توسط این گروهک معترض است. براین اساس، رئیس جمهور و وزیر خارجه عراق از پژاک خواسته‌اند تا خاک عراق را ترک کند؛
۴- روشنفکران کرد در کردستانِ ایران بارها نسبت به اقدامات این گروهک که اصل و ریشه ایرانی نیز ندارند اعتراض کرده‌اند، اما در مقابل از سوی پژاک تهدید به اقدام انقلابی(ترور) شده‌اند؛
۵- احزاب و گروه‌های کرد از جمله کومله و حزب دمکرات به‌طور آشکار این فرقه را ضد کردی و مشکوک معرفی کرده‌اند(تابناک، ۱۳۹۰، ۱۶۶۹۲۶).
