انجمن بی تاوان : متعاقب کنگره کودار در متنی موسوم به «قرارداد اجتماعی جامعه آزاد شرق» به منزله یک منشور، اهداف، آرمان ها و راهبردهای خود را تعریف و اعلام کرد. در این منشور کودار نظام «کنفدرالیسم دموکراتیک» را برای اداره کردستان ایران پیشنهاد می کند. اصالتاً این ایده از تفکر دولت ستیز و آنارشیست عبدالله اوجالان ریشه می گیرد که مدعی است نظام دولت – ملت قادر به اداره جوامع امروزی نبوده و برای اداره یک جامعه باید به دموکراسی انجمن ها روی آورد. این نظریه بازتولیدی سطحی از اندیشه های آنارشیست های قرن ۱۹ میلادی است که قصد داشتند اداره جامعه را از دولت گرفته و به شوراها و انجمن های اجتماعی منتقل نمایند. منشور کودار در توضیح مفهوم کنفدرالیسم دموکراتیک می گوید:
«دولتـ ملت و ملی‌گرایی، مانعی جدی در برابر نهادینه‌شدن و گسترش دموکراسی و آزادی جامعه است. به جامعه القا می‌کند که تنها راه رسیدن به آزادی و اراده‌مندی سیاسی و اجتماعی، تشکیل دولت می‌باشد. اما وضعیت کنونی خاورمیانه و بحرانی که جامعه‌ی جهانی با آن مواجه شده، نشان از عدم کارایی مدل دولتـ ملت دارد… در نظام کنفدرالیسم دموکراتیک، مرجع تصمیم‌گیری جامعه است. بحث، تصمیم‌گیری و اجرای امور از سوی نیروهای دموکراتیک جامعه و مبتنی بر انتخابات است. دموکراسی به صورت مستقیم با مشارکت تمامی تنوعات موجود در جامعه به مطلوب‌ترین شکل ممکن اجرا خواهد گشت. در این نظام فرد انتخاب‌شونده و مجریان، تنها حق اجرای تصمیمات جامعه را دارند».
این گروه تجزیه طلب در ادامه خواستار اعطای خودگردانی یا خودمختاری به نواحی کردنشین شده و آن را لازمه کنفدرالیسم دموکراتیک می نامد:
«حداقلی‌ترین شرط لازم جهت آنکه کنفدرالیسم دموکراتیک با دولت ایران زیر یک سقف سیاسی مشترک به‌سر برد، پذیرش استاتوی خودمدیریتی دموکراتیک است. بایستی خاطر نشان ساخت که هدف خودمدیریتی دموکراتیک سهیم شدن در اختیارات دولتی نیست بلکه شکل‌گیری مدیریت یا اتوریته‌ی دموکراتیک جامعه در چارچوب مرزهای کنونی ایران می‌باشد. پیداست که رسیدن به چنین استاتویی از طریق یک قانون اساسی دموکراتیک برقرار خواهد گشت که نمود سازش میان جامعه‌ی دموکراتیک و دولت است. در غیر این صورت، کنفدرالیسم دموکراتیک به‌طور یکطرفه به برقراری خودمدیریتی دموکراتیک اقدام خواهد کرد».
این طرح تجزیه طلبی پیشنهادی بر اساس حق تعیین سرنوشت یا حق جدایی خواهی بنا شده است. در این صورت واحد کنفدرال هرگاه اراده کند حق خروج از حاکمیت سرزمینی و تشکل کشور مجزا را خواهد داشت. علاوه بر این کودار مدعی مدیریت و اداره سایر بخش های کردنشین ایران نیز است و در منشور خود می آورد:
«خلق کورد علاوه بر شرق کوردستان در دیگر نواحی و مناطق ایران نیز سکونت دارد. خلق کورد در هر جای ایران به سازماندهی خویش در چارچوب کمون، مجالس شهر و بخش و یا استان مبادرت ورزیده، هیئت اجرایی خود را انتخاب کرده و نمایندگان خود را به کنگره‌ی کودار می‌فرستند».
گروه تروریستی پ.ک.ک،پژاک و شاخه های منشعب از آن با این تفکرات هدفی جز تجزیه طلبی و آوارگی کُردها و پیشبرد اهداف آمریکا و اسرائیل در سر ندارند.
