انجمن بی تاوان : پ ک ک در اروپا یک مشکل ساختاری است و نیازمند راه حل ساختاری است. در حال حاضر محیطی از دگرگونی ذهنی برای ادراک PKK در اروپا وجود دارد.
همراه با نژادپرستی، ضد مهاجرت و اسلام هراسی، که با ارزش های اجتماعی خاص خود مشخص می شود، در اروپا، عشق آشکار به تروریسم در سال های اخیر دیده می شود. آخرین نمونه آن در حوادثی که در پی حمله مسلحانه به خانه یک سازمان متعلق به اعضای پ‌ک‌ک و تحت عنوان یک مرکز فرهنگی در پاریس، پایتخت فرانسه در ۲۳ دسامبر رخ داد، مشاهده شد. علاوه بر ترور خیابانی و خرابکاری حامیان پ‌ک‌ک که برای سازماندهی تظاهرات خیابانی در پاسخ به این حمله به پایتخت فرانسه آمده بودند، یک محیط اطلاعاتی دستکاری ایجاد شد که حتی سعی داشت درگیری‌هایی را که آنها با نیروهای امنیتی محلی وارد می‌شدند را کاهش دهد.
پیوند ایدئولوژیک با چپ
استدلال مورد استفاده این است که این حمله توسط ترکیه سازماندهی شده و کردهای فرانسه را هدف قرار داده است. به راحتی قابل درک است که کسانی که این ادعاها را مطرح می کنند، با اشاره به ترکیه، پ.ک.ک به عنوان نماینده کردها و تلاش برای جلوگیری از برخورد پ.ک.ک و تروریسم نژادپرست، به گفتمان و اقدامی مانند پنهان کردن تروریسم نژادپرستانه می پردازند. بدون شک، نمایندگان چپ پارلمانی که پیوند علت و معلولی ایدئولوژیک با پ.ک.ک دارند، نقش فعالی در این امر ایفا می کنند.
نمایندگان حمایت کردند
سباستین دیلوگو، معاون حزب کمونیست فرانسه و ژروم گوئج، معاون حزب سوسیالیست، برای حمایت از پ‌ک‌ک در تظاهرات خیابانی شرکت کردند. این نمایندگان که همراه با اعضای این سازمان تروریستی علیه ترکیه شعار می دادند به طور غیرمستقیم ترک های مقیم اروپا را نیز هدف پ.ک.ک معرفی کردند. در همان زمان، آنها سعی کردند این عقیده را شکل دهند که هویت قومی کرد تحت ایدئولوژی پ.ک.ک نمایندگی می شود. به همین ترتیب شاهد بودیم که جدای از فرانسه، نمایندگان پارلمان آلمان، بلژیک، هلند و سوئیس با گفتمان ضدترکیه، جامعه ترکیه را در اروپا به حاشیه رانده و جامعه قومی کرد را تحت هویت ایدئولوژیک سازمان تروریستی متحد کردند.
مشکل ساز است که تروریسم پ ک ک تا حدی ابزاری شده و تجلیل می شود که باعث ایجاد پویایی درگیری های خرد در میان جمعیت مهاجر در اروپا می شود. این وضعیت نیز به اندازه تروریسم راست افراطی در اروپا خطرناک است. بنابراین می توان گفت یکی از مهم ترین دلایل عضویت اروپا در پ.ک.ک، بی مسئولیتی پارلمانی است.
آمینه کاکاباوه، حامی پ‌ک‌ک، که فضای سیاسی کافی برای نماینده شدن در پارلمان سوئد پیدا کرد، تأثیری داشت که پارلمان سوئد را ناکارآمد کرد. اگرچه این معاون می دانست که سوئد مانعی برای عضویت در ناتو خواهد بود، اما سوئد از پیش نویس بودجه دولت حمایت نکرد و تحمیل کرد که صادرات تسلیحات به ترکیه انجام نشود.
اعضای پناهنده پ ک ک
مرکز فرهنگی احمد کایا، یکی از مکان هایی که در آن حمله ۲۳ دسامبر در پاریس انجام شد، در سال ۲۰۰۱ توسط مهاجران پ.ک.ک در اروپا، یک سال پس از مرگ احمد کایا خواننده در پاریس افتتاح شد. مرکز فرهنگی احمد کایا، که توسط پ.ک.ک به نام احمد کایا نسبت داده می شود، به منظور سرمایه گذاری از محبوبیت این خواننده، پیوندهای سیاسی پ.ک.ک را با مقامات محلی در اروپا ایجاد کرد و با ایجاد حمایت مالی، منابع مالی و انسانی را برای این سازمان جمع آوری کرد. جامعه قومی کرد و با استفاده از استدلال های فرهنگی برای حمایت از پ.ک.ک در اروپا از آن به عنوان یک ستاد سازمانی برای تبلیغات و گسترش ایدئولوژی خود استفاده می شود. هویت کسانی که در حمله به مرکز فرهنگی احمد کایا جان خود را از دست دادند، موید این واقعیت است. یکی از کشته شدگان امینه کارا با نام رمز اوین گویی، متولد شیرناک اولودره است که در سال ۱۹۸۸ زمانی که تنها ۱۴ سال داشت به این سازمان پیوست. همچنین مشخص شده است که این تروریست از مدت ها قبل در کادر مسلح پ.ک.ک در مناطق هاکورک و قندیل شمال عراق فعالیت داشته و در بسیاری از اقدامات تروریستی شرکت داشته است. این تروریست که در سال ۲۰۱۳ جزو کارکنان KCK بود، در تابستان ۲۰۲۰ به دلیل مشکلات سلامتی از سلیمانیه به فرانسه رفت و به عنوان یک پناهجو در این کشور زندگی کرد.
پویایی درگیری خرد
اینگونه بود که پ.ک.ک به فعالیت خود در کارکنان سازمان به عنوان مسئول ساختار زنان در فرانسه ادامه داد. یکی دیگر از افرادی که در این حمله جان باخت، میر پرور با نام رمز M. Şirin Aydın بود. زمانی که او یکی از اعضای فعال HDP بود، درست مانند امینه کارا به فرانسه پناه برد، زیرا به دلیل عضویت در تروریسم در ترکیه به زندان محکوم شد. او یکی از اعضای ساختار فرهنگ رسانه ای طرفدار پ ک ک جنبش فرهنگ و هنر دموکراتیک بین النهرین (TEV-ÇAND) بود.
اعضای پ‌ک‌ک پس از این حملات از سراسر اروپا در پاریس تجمع کردند، وسایل نقلیه و محل کار را به آتش کشیدند، اموال عمومی را تخریب کردند و با پلیس درگیر شدند و تظاهرات خشونت‌آمیز گسترده‌ای برگزار کردند. بوروکراسی امنیتی و اطلاعاتی اروپا و سیاستمداران حضور پ ک ک در اروپا را به دلیل فعالیت های مجرمانه در قاچاق مواد مخدر، قاچاق مهاجر/پناهنده و سوء استفاده از وضعیت پناهندگی از قبل می دانستند. اقدامات خشونت‌آمیز اعضای پ‌ک‌ک در خیابان‌های پاریس، پ‌ک‌ک را بیشتر در افکار عمومی اروپا نمایان کرد. پ‌ک‌ک در اروپا که توسط سیاستمداران و بوروکرات‌های اروپایی برای مخالفت با ترکیه مورد استفاده قرار گرفت، اکنون به یک موضوع امنیتی برای جوامع اروپایی تبدیل شده است و از سوی بسیاری از بخش‌ها به عنوان یک تهدید داخلی تلقی می‌شود. ارزیابی می شود که حمله در پاریس و متعاقب آن رویدادهای خیابانی سازماندهی شده توسط PKK می تواند دو پویایی درگیری را فعال کند. اولین مورد، پویایی درگیری احتمالی بین گروه‌های طرفدار پ‌ک‌ک در اروپا و گروه‌های نژادپرست و متعصب محلی، و دوم، پویایی حملاتی است که تروریست‌های پ‌ک‌ک و حامیان آنها می‌توانند به افراد، محل کار، مساجد و دیپلمات‌های ترکیه انجام دهند. ماموریت در فرانسه و سایر کشورهای اتحادیه اروپا. دارمنین وزیر کشور فرانسه هفته گذشته به این دو احتمال توجه کرد و اعلام کرد که تدابیر امنیتی در اطراف تشکیلات طرفدار پ ک ک و نمایندگی های دیپلماتیک ترکیه افزایش یافته است. با این حال، انتظار نمی رود این اقدامات فراتر از راه حل های آرایشی پیشگیرانه باشد. پ ک ک در اروپا یک مشکل ساختاری است و نیازمند راه حل ساختاری است.
محیطی از دگرگونی ذهنی برای ادراک PKK در اروپا وجود دارد. تصور تهدید داخلی علیه پ‌ک‌ک در فرانسه به سایر کشورهای اروپایی که پ‌ک‌ک به‌عنوان تشکل‌های اجتماعی و فرهنگی فعالانه فعالیت می‌کند، آغاز شده است. این دریچه ای از فرصت را برای راه حل ساختاری PKK برای اروپا باز می کند. برای این منظور، ذهن متوسط کشورهای عضو اتحادیه اروپا این است که سیاست مهاجرت، پناهندگی و پناهندگی خود را در قبال افراد حامی پ‌ک‌ک بر اساس همکاری با ترکیه بازنگری کنند، به فعالیت‌های سازمان‌های فرهنگی، اجتماعی و رسانه‌ای حامی پ‌ک‌ک خاتمه دهند و از این موضوع جلوگیری کنند. پ.ک.ک از سازماندهی جنایات سازمان یافته در اروپا منتظر توقف عملیات خود است. در غیر این صورت، سناریوی اروپا که تبدیل به پ‌ک‌ک شود، اجتناب‌ناپذیر است.
