علاوه بر رویاهای اسرائیل صهیونیستی با هذیان سرزمین‌های موعود و تلاش برای تحت حمایت قرار دادن سازمان تروریستی پ.ک.ک در این مسیر، فراخوان اوجالان برای زمین گذاشتن سلاح، دو گزینه برای این سازمان باقی گذاشت.
اعتراف آشکار بسه هوزات، یکی از رهبران ارشد پ.ک.ک، برای استفاده از کردها در راستای اهداف هژمونیک اسرائیل در خاورمیانه، به نقطه شکست در جهت‌گیری ایدئولوژیک و استراتژیک این سازمان اشاره داشت. این اظهارات نشان داد که پ.ک.ک اکنون به پیمانکار فرعی قدرت‌های منطقه‌ای تبدیل شده است.
طرح هژمونی اسرائیل و نقش پ.ک.ک
هوزات، رهبر پ.ک.ک، آشکارا اظهار داشت که اسرائیل کردها را در مرکز تلاش‌های خود برای تغییر شکل خاورمیانه قرار داده است و گفت: “طراحی منطقه بر اساس امنیت و منافع اسرائیل است.” هوزات اظهار داشت که اسرائیل، با حمایت غرب، به ویژه ایالات متحده و انگلستان، به یک قدرت هژمونیک فزاینده تبدیل شده است و می‌خواهد کردها را در این فرآیند به ابزاری تبدیل کند. پسر نتانیاهو نیز آشکارا با نیات صهیونیست‌ها همسو شده است.
بیانیه تاریخی از اوجالان: “پ.ک.ک فاقد معنا است”
عبدالله اوجالان، بنیانگذار پ.ک.ک، در فراخوان خود که در ۲۷ فوریه منتشر شد، اعلام کرد که این سازمان دیگر هیچ معادل سیاسی یا ایدئولوژیکی با این کلمات ندارد:
“نتایج ضروری گرایش ناسیونالیستی افراطی پ.ک.ک، مانند دولت-ملت‌های جداگانه، فدراسیون، خودمختاری اداری و راه‌حل‌های فرهنگی، نمی‌تواند پاسخی به جامعه‌شناسی تاریخی جامعه باشد… پ.ک.ک منجر به بی‌معنایی و تکرار بیش از حد شده است.”
با این سخنان، اوجالان اظهار داشت که این سازمان به پایان عمر خود رسیده و باید منحل شود. پس از این فراخوان، پ.ک.ک در ۱۲ مه ۲۰۲۵ اعلام کرد که به مبارزه مسلحانه پایان داده و این سازمان را منحل کرده است.
«یا شهروندی شرافتمندانه یا خدمت به صهیونیسم»
ندیم شنر، ستون‌نویس روزنامه حریت، در ستون خود در این مورد به نکات زیر اشاره کرد:
اسرائیل صهیونیستی می‌خواهد منطقه را گام به گام با رویای «سرزمین موعود» طراحی کند.
در مرکز این طرح، استراتژی استفاده از کردها از طریق ساختارهایی مانند پ.ک.ک قرار دارد.
این سازمان پس از فراخوان اوجالان، مشروعیت خود را کاملاً از دست داده است.
پ.ک.ک اکنون فقط می‌تواند به عنوان دستگاهی مورد حمایت اسرائیل و غرب تعریف شود…
شنر این وضعیت را با این جمله خلاصه کرد: «اکنون دو راه پیش روی پ.ک.ک وجود دارد: شهروندی شرافتمندانه یا خدمت به صهیونیسم.»
