بازگشت به گفتگو باید مورد حمایت قرار گیرد. خارج کردن نچیروان بارزانی از گود به معنای خارج کردن دیالوگ و گفتگو از منطق سیاسی اقلیم خواهد بود.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :این روزها بیشتر از گرمای طاقت فرسای اربیل می توان گرمای سیاست را در اقلیم کردستان عراق حس کرد. گرمای صحنه سیاسی به حدی زیاد شده است که مردم کمتر به فکر کمبود برق و اب می افتند. وقتی به فضای شبکه های اجتماعی کردی نگاهی هرچند سطحی می اندازی جز فحش و دشمنام به همدیگر چیز دیگری نمی بینی. تنش های سیاسی به میان مردم و هواداران احزاب کشیده شده است. در فضای بشدت حزبی اقلیم کردستان عراق که برای آب خوردن هم باید به یک حزب وابسته باشی تا اجازه اب خوردن پیدا بکنی تنش ها و مناقشات سیاسی اقلیم بنزین به آتش دو آتشیه های احزاب ریخته است.
نزدیک به دو سال است که مردم در اقلیم کردستان عراق با بحران بودجه روبرو شده اند. حکومت اقلیم هنوز ۳ ماه از دادن حقوق کارمندانش عقب است. در یک ماه گذشته نیز با نزدیک شدن به زمان پایان ریاست اقلیم مسعود بارزانی این تنش ها بیشتر خود را نشان داد. برخی از مسئولین در گامهای اولیه تا توانستند و از دستشان برامد کوشیدند که فرافکنی ایران را دخیل در برنامه احزاب برای کاهش اختیارات مسعود بارزانی بدانند . تلاشها برای متهم کردن یک کشور خارجی به تنش های سرد میان احزاب کشیده شد. آنچه امروزرسانه ها از محتوای مذاکرات احزاب با همدیگر در منطقه منتشر می کنند تنها یک پیام دارد و آن اینکه گروهها و احزاب سیاسی در اقلیم کردستان عراق احساس می کنند بسوی یک نوع ورشکستگی سیاسی و اقتصادی پیش می روند.
کابینه هشتم حکومت اقلیم کردستان عراق که قرار بود کابینه ائتلافی نمونه ای برای فعالیت احزاب در کنار هم باشد امروز نه تنها یک دست نیست بلکه در بطن دولت نیز چند دسته رفتار می کند.
اتفاقات اخیر در وزارت دارایی اقلیم خود شاهدی برمدعاست. اصلاحات درون این وزارتخانه ظاهرا صدای معترضین را درآورده است.
در چنین فضای تندی که بیش از ۶ هزار پروژه به اعتراف سخنگوی حکومت اقلیم کردستان عراق متوقف شده است صدها جوان کرد عراقی قصد کوچ کرده و هر روز اخبار ناخوشایندی از این کوچ می رسد.
جنگ با داعش نیز قوز بالاقوز شده است و به مثابه یک هیولا هر روز بودجه اقلیم را می بلعد. جنگ سلاح و مهمات وهزار ابزار دیگر می خواهد که امروز حکومت اقلیم برای تامین آن دست به گریبان این و آن است. علیرغم این داعش متوقف شده است.این را هم باید از روحیه بالای مبارزه جوی کردها دانست که با هزینه کم در مقابل وحشی ترین تروریست قرن ایستاده اند.
از سوی دیگر در فضای امنیتی داخلی عده ای قصد دارند حکومت اقلیم را با برخی از کشورهای همسایه درگیر کنند. قطعا کسانی می خواهند از این آب گل آلود ماهی بگیرند. اقلیم کردستان عراق به سوی یک انفجار بزرگ پیش می رود.
زمانی در اقلیم نچیروان بارزانی به عنوان معمار اقتصادی شناخته می شد. کسی فکر نمی کرد که کردستان عراقی که تا دو سال پیش قابل مقایسه با سایر بخش های عراق نبود امروز نتواند حقوق کارمندانش را بپردازد.
امروز همان معمار در آستانه تجربه بزرگی قرار دارد. حضور چند روز گذشته وی در سطح تعاملات سیاسی سبب شد که تنش های سیاسی کمتر شود و کمتر کشورهای خارجی به عنوان متهم شناخته شوند و همان عبارت معروف کار کار انگلیس هاست باز تکرار نشود.
واقعیت کنونی اقلیم این است که علیرغم وجود جنگ، بحران سیاسی با بغداد، بحران سیاسی داخلی، نبود بودجه، مشکلات فزاینده با کشورهای همسایه اقلیم، برخی در داخل می کوشند این آوار را بر سر رئیس حکومت خراب کنند تا از فرصت پیش آمده ماهی بگیرند.
در این روزهای سخت اگرچه دخالت در امور داخلی اقلیم برای هیچ کشور خارجی مجاز نیست اما به نچیروان بارزانی نه به عنوان شخص ایشان بلکه به عنوان مسئول اول اقلیم باید کمک کرد.
شکست نچیروان بارزانی به معنای شکست بالانس سیاسی در صحنه اقلیم کردستان عراق خواهد بود. خیلی ها کمین کرده اند تا با شکست نچیروان اقلیم را به دامن ترکیه، عربستان و … بیاندازند. حسن بزرگ نچیروان در تمام سالهای اخیر علیرغم برخی انتقادات وارده بر عملکردش حفظ بالانس بوده است. تنها گذاشتن نچیروان به معنای گذاشتن تمام توپها به سبد ترکیه و عربستان است. هل دادن اقلیم به این دام بازی خطرناکی است که برخی می خواهند این اتفاق بیافتد.
اقلیم کردستان عراق برای خروج از بحران نیازمند بالانس سیاسی واقعی درارتباط با احزاب داخل اقلیم و کشورهای منطقه است. نچیروان بارزانی می تواند کسی باشد که این بالانس سیاسی را ایجاد کند.
بحران و شکاف داخلی در اقلیم جدی است ودر صورت بروز بحران طبیعی است کشورهایی چون جمهوری اسلامی ایران که خواهان ثبات سیاسی هستند متضرر خواهند شد. امروز کشوری چون ترکیه از ایجاد بحران سیاسی در کشور همسایه خود سوریه نه تنها ابایی ندارد بلکه تمایل کامل دارد ان را به اقلیم نیز منتقل کند. اطمینان خاطر مسئولان اقلیم به ترکیه می تواند آنها را با بحران جدی روبرو کند. باید در کنار نچیروان ماند تا انها بیشتر به سمت خودکشی سیاسی تحریک نشوند.
درک پیامدهای بعد از بحران در اقلیم می تواند خیلی ها راهوشیار کند. چه بسا کسانی که نزدیک به قدرت هم هستند اما تمایلی برای موفقیت نخست وزیر کنونی نچیروان ندارند. بازگشت به گفتگو باید مورد حمایت قرار گیرد. خارج کردن نچیروان بارزانی از گود به معنای خارج کردن دیالوگ و گفتگو از منطق سیاسی اقلیم خواهد بود.