انجمن بی تاوان : حزب دمکراتیک خلق و حزب چپ سبز یک روز بعد از نتیجه انتخابات ترکیه بیانیه ای صادر کردند و اعتراف کردند که شکست خورده اند و گفتند از خود انتقاد خواهند کرد. زیرا مجموع نمایندگان آنها در مجلس نسبت به ادوار گذشته کاهشی شده و همچنین مجموع آرای انها نیز کم شده است. در ترکیه، هوادارانی که به حزب دمکراتیک خلق رای می دهند اغلب کردها هستند.زیرا کردها در ترکیه مشکل دارند. انتظار رای دهندگان از حزب دمکراتیک خلق حل مشکلات کردهاست.اما در قطب نمای HDP،سوزن به سمت ترکیه است نه کردها.البته عبادت کسی که قبله اش اشتباه است عیادتش نیز باطل خواهد بود. مشکل اصلی در استراتژیک مشخص شده از طرف پ.ک.ک است. زیرا پ.ک.ک با سیاست های مداخلانه گرایانه اجازه نمی دهد که حزب دمکراتیک خلق مستقل باشد. در واقع مسئولان حزب دمکراتیک خلق همانند سخنگو و نماینده پ.ک.ک مجبور هستند رفتار کنند. در سراسر ترکیه همه می دانند که حزب دمکراتیک خلق سیاستی روشن نسبت به مسئله کرد در ترکیه ندارد و استفاده ابزاری ه.د.پ از شخصیت های چپ کمونسیت، فمنیست و … و دادان پست به آن ها حتی در رهبری حزب مانند سزایی تملی و … کار را به جایی نمی رساند و در واقع ه.د.پ رنگ کردی بودن خود را از دست داده است و به یک مجموعه چپ،فمنیست،کمونیست تبدیل شده است و رنگ کردی ان کم رونق تر شده است و نمی تواند خواسته کردها را در بربگیرد. هیچ کردی در میان روسای مشترک وجود ندارد.در میان شخصیت های اصلی سیاسی هیچ کردی وجود ندارد.از آرای کردها سوء استفاده می کند،کردها HDP را اداره نمی کنند. HDP اراده حزبی خود را ندارد.HDP از روز تاسیسش با دستورات امرالی و قندیل و از سوی دیگر اطلاعات دولتی MIT و چپ ترکیه عمل می کند. رهبری حزب اراده ندارد. پ.ک.ک در مورد اتحادها،نامزدها و اقدامات در انتخابات مستقیما تصمیم می گیرد.رئیس مشترک، معاون و سایر مدیران از تصمیم قندیل تبعیت می کنند.با نگاه به میدان،مشخص است که با خواست مردم تصمیم نمی گیرد، مدیریت HDP، معاونان و مدیران می دانند که قدرتی  که آنها را تعیین می کند، مردم نیستند،قندیل است. برای این کار سعی می کند خود را به قندیل ناز نشان دهد و به خواسته های مردم توجه نمی کنند.