به گزارش بر ضرورت همکاری منطقهای و همزمان علیه پ. ک.ک. و شاخههای آن تاکید کرد و پ. ک.ک/پژاک را تهدیدی جدی برای ثبات و امنیت منطقه توصیف کرد.
این مشاور شورای امنیت بغداد در پاسخ به سوالی در مورد اهمیت توافق اخیر بغداد و اقلیم کردستان در مورد ضرورت پاکسازی شنگال از اعضای مسلح پ. ک.ک. و سرانجام از تمام شمال عراق ازجمله مناطق هم مرز با ایران و ترکیه، از این توافق استقبال نمود و آن را امیدوارکننده خواند و گفت: «اهمیت توافق اخیر بغداد و اربیل در این است که راه را بر ادامه حضور پ. ک.ک. میبندد. یعنی در شنگال و اساسا در اقلیم کردستان. اما من معتقدم این به صورتی بهتر به یک تفاهم منطقهای منجر خواهد شد. چهار کشور منطقهای ایران، ترکیه، عراق و سوریه نیازمند تفاهم منطقه ای علیه این گروه هستند تا بتوانند با استفاده از نفوذ و قدرت خود یک طرح امنیتی را تنظیم کنند تا ثبات و امنیت را برای این منطقه بیاورد.»
سعد المطلبی در ادامه یکی از دلایل مهم ادامه حیات پ. ک.ک در نبود همکاری همزمان منطقهای علیه این گروه را حمایت قدرتهای بزرگ از این گروه دانست که به عنوان ابزاری برای منافع خود بکار میگیرند و افزود: «میدانیم قدرتهای بزرگ منافع زیادی در این منطقه دارند و این کشورهای منطقهای هستند که با توزیع تصمیمگیری و نبود یک تصمیم واحد منطقهای سبب میشوند قدرتهای بزرگ فقط از این گروه علیه این یا آن استفاده کنند. اما میدانم آینده بهتری برای همکاری منطقهای علیه این گروه دیده میشود.»
مراد آصلان تحلیلگر امور امنیتی از موسسه ستا نیز مهمان دیگر این برنامه بود و گفت: «این توافق بین دولت مرکزی و اقلیم کردستان واقعا تعیینکننده و آیندهدار است. چون پ. ک.ک واقعا تهدیدی برای منطقه است.»
وی در ادامه پ. ک.ک. را با داعش مقایسه کرد و هر دو را مبتنی بر سیستم خطرناک ایدئولوژیک نامید و افزود: «سوالی که مطرح میشود این است فرق بین داعش و پ. ک.ک. چیست؟ داعش با تکیه به یک ایدئولوژی افراطی مذهبی قصد تاسیس یک خلافت در سوریه و عراق را دارد و پ. ک.ک. نیز همان کار را با یک ایدئولوژی دیگر انجام میدهد و در سوریه، ایران، عراق و ترکیه شاخههایی دارد و تلاش میکند تا مقرهای مختلف را به هم متصل سازد.
بغداد و اقلیم کردستان این را تهدیدی جدی می بینند و سنگال نیز نقطه حساس و مهم این اتصال میباشد. لذا باید مانع شد تا یک ساختار حاکم پ. ک.ک. در آنجا ایجاد نگردد. در غیر این صورت از نقاط مختلف به هم متصل خواهد شد. از طرف دیگر، ترکیه به صورت صریح از این تفاهم حمایت میکند چون ترکیه به عملیات نظامی در خاک عراق ادامه میدهد و عراق نیز این را نمیخواهد و اقلیم کردستان نیز به این نتیجه رسیده پ. ک.ک. یک چالش جدی برای موجودیت و حاکمیت آن است.»
آقای مطلبی نیز در ادامه اظهارات خود خاطرنشان ساخت: «پ. ک.ک. قطعا بدون درگیری حاضر به خروج از منطقه نیست. پ. ک.ک برای جلوگیری از ترک منطقه از خشونت و تمام ابزارهای ممکن استفاده خواهد کرد، از همکاریهای محلی تا حمایتهای بینالمللی. اگر در شنگال پایگاه ترکیه نداریم اما در قندیل و مناطقی دیگر تعدادی پایگاه ترکیه وجود دارند اما تاثیر این پایگاهها خیلی ملموس نیست چون براساس تفاهم سیاسی بین هر دو کشور ایجاد نشده است. آنچه اکنون انجام میدهیم همانند آتشنشانی است یعنی مانع شکلگیری آتش بزرگتر میشویم. لذا باید کشورهای منطقه به صورت همزمان اقدام کنند در غیر این صورت ممکن است فردا یکی از شاخههای آن یا هر گروهی با نام دیگری دوباره ظهور کند.»
این مشاور امور امنیتی میگوید: «خطر دیگر این است اعضای پ. ک.ک. از شنگال وارد سوریه خواهند شد و با نیرویی بیشتر و سازمانیافتهتر به عراق یا ترکیه بر خواهند گشت. لذا فکر میکنم صرفا اخراج آنان از شنگال راهحل نهایی نیست.»
مراد آصلان نیز به سیاست یک بام و دو هوای آمریکا در مورد تروریسم اشاره و از آن انتقاد نمود و گفت: «طبق قوانین خود آمریکا حمایت از یک گروه تروریستی جنایت است اما آمریکا از نیروی سوریه دموکراتیک حمایت میکند که در حالی که شاخهای از پ. ک.ک. است و پ. ک.ک. نیز در لیست تروریستی آمریکا قرار دارد.
نکته دوم رابطه سنتکام یا مرکز فرماندهی آمریکا به عبارتی بهتر پنتاگون با پ. ک.ک. از طریق ی. پ.گ است. جو بایدن از این مطلع است و فکر میکنم و فقط وضعیتی را به صورتی متعادل هدایت خواهد کرد و تلاش خواهد کرد با متحد کردن همه جناحهای کرد چارچوبی برای آن مشخص کند.»