انجمن بی تاوان: گروهک تروریستی پ.پ.ک از زمان تاسیس خود در دهه هفتاد میلادی تاکنون یکی از بحث برانگیزترین گروهک های تروریستی در منطقه بوده است، گروهی که با رویکردی از تفکر چپ ادعا دارد برای احیای حقوق کردها و همچنین برقراری صلح در منطقه تلاش می کند. اما آنچه که در میدان های عملی از گروه تروریستی پ.ک.ک و شاخه به اصطلاح ایرانی آن یعنی پژاک مشاهده شده است، حقیقتی غیر از این را نشان میدهد.
این گروهک تروریستی از زمان تاسیس خود همواره عامل ناامنی و قتل و غارت در منطقه بوده است و همچنین به واسطه دست درازی ها و ادعاهای پوچ ارضی اش در قبال برخی مناطق، بنا را مخالفت با سایر قومیت های منطقه نهاده است.
گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک از بدو تاسیس خود مورد حمایت مافیای بزرگ مواد مخدر قرار گرفت و توانست احیاجات مادی خود را به واسطه حمایت این مافیاهای بزرگ برطرف سازد. پ.ک.ک و پژاک با حمایت این مافیاهای بزرگ بتدریج رشد یافت و از اوایل دهه ۸۰ میلادی، فعالیتهای تروریستی خود را آغاز کرد. پ.ک.ک بنا به اظهار خود ۴-۵ هزار نفر عضو فعال در شاخه های شهری و روستایی دارد. بزرگترین مسئله ای که در این بین، به میان می آید،احتیاجات لجستیکی این گروه است، نیازهایی اعم از خوراک و پوشاک و مهمات که هر کدام هزینه هنگفت و قابل توجهی را دربردارد. با در نظر گرفتن این مسئله که پ.ک.ک دولت یا حکومت نیست که بتواند از نفت، گاز، معدن و صنعت های مختلف استفاده کند پس منابع تامین احتیاجات مالی این گروه پر هزینه از چه منابعی تامین می شود. اظهارات رهبران و اعضاء پ.ک.ک این مسئله را عنوان می کند که اصلی ترین منبع مالی این گروه کمک های مردمی از سوی هوادارانش است، اما ناگفته پیداست که اصلی ترین منبع درآمد این گروه، اخاذی، سرقت، راهزنی و ترانزیت مواد مخدر است که بنابه گزارش اینترپل پلیس بین الملل در گزارش های سالانه خود بارها اعلام کرده ۸۰ درصد تولید و ترانزیت مواد مخدر برای اروپا توسط پ.ک.ک صورت می گیرد و این نیز یکی از دلایل قرار گرفتن پ.ک.ک در لیست سیاه اتحادیه اروپاست.
