انجمن بی‌تاوان: پس از انتقال حوزه نفوذ سازمان تروریستی پ‌ک‌ک به شمال عراق، در پی فرمان اوجالان برای اقدام مسلحانه در دومین کنگره موسوم به عملیات‌های خونین پ‌ک‌ک در مناطق اروه در سیرت و شمدینلی در حکاری آغاز شد.

این سازمان تروریستی که شهروندان کرد ساکن ترکیه و به ویژه در مناطق روستایی را با سلاح و فشار هدف قرار می دادند ، انها سعی کردند  با سلاح از حقوق شهروندان ساکن در شرق و جنوب شرق آناتولی را سلب  کنند.
اوجالان گفته بود در کردستان ترکیه : «حتی مرغی را که به DEP (حزب دموکراسی-حزب نزدیک به پ ک ک ) رأی نمی‌دهد، را بکش». پس از وعده او، در سال ۱۹۸۷، ترکیه با کشتارهای پ.ک.ک به لرزه درآمد.

پس از حملات اعضای سازمان پ‌ک‌ک به مردم بی‌گناه، اوجالان، رهبر این سازمان تروریستی به عنوان «کودک‌کش» شناخته شد.زیرا صدها کودک  کرد به قتل رسیدند(اسناد شان موجود هست)

کشتارهای خونین سازمان دهی شده به دستور اوجالان در دهه ۹۰ نیز ادامه یافت.

جستجوی اوجالان برای پناهگاه
اوجالان در واقع تا پاییز ۱۹۹۸ فعالیت های مسلحانه و سیاسی پ.ک.ک را از سوریه انجام می داد.

دولت جمهوری ترکیه بر دمشق فشار آورد تا اوجالان را در خاک خود پناه ندهد.

حمایت سوریه از پ‌ک‌ک در دوران حافظ اسد  در قبال ترکیه، بحران دیرینه بین دو کشور را عمیق‌تر کرد.

بحران بین دو کشور با اظهارات ترکیه ابعاد جدیدی پیدا کرد و ترکیه مجبور بود که به سوریه حمله کند

در سال ۱۹۹۸، زمانی که بحران عمیق تر شد، ژنرال آتیلا آتش، فرمانده نیروی زمینی،در نواحی مرزی سوریه با ترکیه  اظهار داشت که برخی از همسایگانش حسن نیت و نزدیکی ترکیه را اشتباه ارزیابی می کنند و می گوید: «با پناه دادن به راهزنی به نام آپو در کشور خود و حمایت از او، آنها ترکیه را درگیر بلای تروریسم کرده است. او با عباراتی اولین سیگنال های دوران جدید را داد.

در سخنرانی رئیس جمهور وقت ترکیه بنام  سلیمان دمیرل، من یک بار دیگر به جهان اعلام می کنم که ما حق خود را برای واکنش در برابر سوریه محفوظ می داریم، سوریه که علیرغم همه هشدارها و ابتکارات صلح آمیز ما از موضع خصمانه خود دست بر نمی دارد و صبر ما لبریز شده”
سرانجام اوجالان در ۹ اکتبر ۱۹۹۸ با تصمیم حافظ اسد از سوریه اخراج شد.

اوجالان پس از رد درخواست پناهندگی از سوی آتن، ابتدا به یونان رفت و دوباره به روسیه پناه برد.

آنکارا در تماس با مسکو خواستار تحویل رهبر گروه تروریستی جدایی طلب پ.ک.ک شد اما پاسخی که انتظار داشت دریافت نکرد.

اوجالان از پارلمان روسیه پناهندگی گرفت، اما روسیه که نتوانست فشار دیپلماتیک را تحمل کند، اوجالان را به ایتالیا فرستاد.

مقامات ایتالیایی روند پناهندگی رهبر پ.ک.ک را آغاز کردند و تضمین کردند که وی به ترکیه تحویل داده نخواهد شد، اما او را به دلیل داشتن پاسپورت جعلی دستگیر کردند.

فرانکو کارلئونه که در آن زمان معاون وزیر دادگستری ایتالیا بود، با این جمله که «دولت ایتالیا نمی‌تواند فردی را که در معرض مجازات اعدام است، استرداد کند» واکنش ترکیه را به دنبال داشت.

اوجالان که گفته بود از اقدامات تروریستی خود پشیمان است، به دلیل “وضعیت سلامتی و اعتقاد به اینکه نمی تواند فرار کند” توسط قضات ایتالیایی بازداشت خانگی شد.

پس از اینکه اوجالان در ویلایی در شهر رم قرار گرفت و بازگردانده نشد، واکنش ها علیه ایتالیا در ترکیه افزایش یافت. با توجه به این واکنش که به کمپین تحریم تبدیل شد، بسیاری از شهروندان در اعتراض به نگرش ایتالیا به سفارت انها در آنکارا آمدند و اعتراض کردند

اوجالان که نتوانست در ایتالیا سرپناهی پیدا کند، در ۱۶ ژانویه ۱۹۹۹ دوباره به روسیه رفت. اوجالان  که در اینجا ۱۰ روز مهلت داشت، در ۲۹ ژانویه ۱۹۹۹ با هواپیمای شخصی به یونان بازگشت. اگرچه اوجالان می خواست در ۳۱ ژانویه به هلند و بلاروس برود، اما نتوانست از این کشورها اجازه فرود بگیرد.

اوجالان به اقامتگاه سفارت یونان در نایروبی در کنیا برده شد و در ۲ فوریه ۱۹۹۹ یونان را ترک کرد.
پس از اطلاعاتی مبنی بر اینکه اوجالان می خواهد از کنیا به هلند برود، MIT وارد عمل شد. بر این اساس، هواپیمای تاجر کاویت چاگلار اجاره شد، اما چاگلار از این عملیات مطلع نشد.

این هواپیما که شبیه به هواپیمایی که یونان برای اوجالان ترتیب داده بود و با علامت دم رنگ شده بود، پس از آماده سازی ترکیه را ترک کرد. در هواپیما خلبانان از رفتن به مصر مطلع شدند، به غیر از ۲ خلبان، پرسنل MIT حضور داشتند.

در اطلاعات مسافران هواپیما که در قالب هواپیمای ترکمنستان پردازش شده بود، از عبارت «تجار موز» استفاده شده بود.

از آنجایی که هواپیماهای همان نوع و همان رنگ از هلند به کنیا می روند، مسیر هواپیمای اجاره ای به مصر و اوگاندا ترسیم شد. این هواپیما ۱۰ روز در اوگاندا منتظر ماند و مسافرانی که وانمود می کردند تاجر موز هستند.

پایان سفر “لازاروس ماوروس” به ترکیه
در ۱۵ فوریه ۱۹۹۹، برای دستگیری اوجالان که دارای پاسپورت یونانی قبرس با نام “لازاروس ماوروس” بود، اقدام شد.

در حالی که هواپیمایی که از هلند برای تحویل گرفتن اوجالان آمده بود هنوز در هوا بود، هواپیمای ترکیه ای که به عملیات رفته بود در فرودگاه نایروبی به زمین نشست.

اوجالان که مدتی در سفارت یونان در نایروبی اقامت داشت به همراه محافظان خود برای سوار شدن به هواپیما به هلند رفت.

پلیس کنیا که در مسیر جاده به فرودگاه کار می کرد، پس از عبور وسیله نقلیه با اوجالان، جاده را مسدود کرد. سایر خودروهای کاروان اوجالان به جاده دیگری منحرف شدند و در این  وقت تیم عملیات از زمان صرفه جویی کردند.

وقتی او به فرودگاه نایروبی رسید، اوجالان فکر می کرد هواپیمایی که قرار است سوار شود از هلند برای او فرستاده شده است، با پا گذاشتن روی هواپیما مسئله  آغاز شد.

کاروانی که اوجالان را آورده بود تنها پس از بلند شدن هواپیما توانست وارد فرودگاه شود.

اوجالان رهبر پ ک ک  پس از انتقال به هواپیما دستبند و چشم بند زده شد. اولین کلمه‌ای که اوجالان پس از بلند شدن هواپیما شنید، «عبدالله اوجالان، به کشور خوش آمدی» بود. اتفاق افتاد

هدف هواپیما که عازم ترکیه بود، پایگاه نظامی باندرمه بود. هواپیما به دلیل مه قادر به فرود نبود، در حالی که منتظر بود تا مه از بین برود، نیاز به سوخت گیری داشت. به همین دلیل هواپیما در فرودگاه آتاتورک فرود آمد، بدون بازکردن درهایش سوخت گیری کرد و پس از رفع مه به پایگاه در باندرما برگشت.

سفر فرار که با اخراج اوجالان از سوریه آغاز شد، در ۱۶ فوریه ۱۹۹۹ حدود ساعت ۰۳:۰۰ بامداد در بندررما به پایان رسید.

اوجالان در ترکیه
بولنت اجویت، نخست وزیر وقت، صبح پس از عملیات موفقیت آمیز، با فرمانده کل ژاندارمری، ژنرال راسیم بتیر، رئیس عملیات ستاد کل و سپهبد یاشار بویوکانیت مشاور نظامی نخست وزیر و شنکال آتاساگون معاون وزیر MIT در مقر رسمی نخست وزیری دیدار کرد. .

به مطبوعات اعلام شد که اجویت در ساعت ۱۱:۰۰ نشست خبری برگزار خواهد کرد. اجویت به همراه آتاساگون معاون وزیر MİT به مقر نخست وزیری آمد.

خبرنگاران  عزیز، برای شما و هموطنان عزیزم خبری دارم. اجویت بیانیه خود را با این عبارات آغاز کرد: از ساعت ۰۳:۰۰ بامداد امروز، عبدالله اوجالان، رئیس سازمان تروریستی جدایی طلب پ.ک.ک در ترکیه به سر می برد.

اجویت با به اشتراک گذاشتن برخی اطلاعات در مورد این عملیات گفت که تنها ۱۰ مقام از این عملیات اطلاع داشتند و هیچ نفوذی وجود نداشت. اجویت با بیان اینکه این عملیات در سایه تلاش ستاد کل و MIT با هماهنگی کامل انجام شد، تبریک خود را ابلاغ کرد.

محاکمه اوجالان، سرکرده گروه تروریستی
محاکمه اوجالان در دادگاه ویژه ای که در جزیره İmralı در ۳۱ مه ۱۹۹۹ تأسیس شد آغاز شد و پرونده در ۹ جلسه تکمیل شد. این پرونده توسط دادگاه شماره ۲ امنیت دولتی آنکارا رسیدگی شد.

بر اساس ماده ۱۲۵ قانون مجازات ترکیه که جرم «خیانت» را تنظیم می کند، اوجالان به اعدام محکوم شد.

با تصمیم دولت وقت DSP-ANAP-MHP، پس از لغو مجازات اعدام توسط قوانین هماهنگ‌سازی اتحادیه اروپا، مجازات اعدام اوجالان به “حبس ابد تشدیدکننده” تبدیل شد.

در تصمیم مستدل دادگاه اعلام شده است که «اوجالان به دلیل خشونت، شدت و تداوم اعمال او و اینکه هزاران نفر از جمله نوزادان کودکان، سالمندان و زنان را کشته شده‌اند و خطری جدی در سرتاسر کشور محسوب می شود  ».