اول پژاک گروهی نزدیک به پ.ک.ک با رهبری عبدالله اوجالان که از اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی فعالیت رسمی خود را آغاز کرده و در سالهای اخیر تمرکز خود را بر درگیر شدن با دولت ایران و ترکیه قرار داده است. عملیاتهایی چون به شهادت رساندن سه تن از نیروهای انتظامی در سال ۸۶، حمله به جمعی از پرسنل لشکر عاشورا در سال ۸۷، به شهادت رساندن جمعی از پرسنل هنگ مرزی در سال ۸۹، حمله به پاسگاه مرزی واقع در روستای سیانا در سال ۹۰ و چندین و چند عملیات دیگر نشان میدهد که فعالیت این گروه بیشتر در منطقه قلعه رش در استان آذربایجان غربی، اورامانات از توابع استان کرمانشاه، ایوان و ایلام از توابع ایلام و مریوان و چهل چشمه از توابع استان کردستان است. در سال ۹۰ برخی منابع خبری از جمله موسسه آمریکایی «واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» فاش کردند که این گروه با انجام قاچاق سازمانیافته موادمخدر بخش اعظم هزینههای خود را تامین میکنند. بعدا برخی رسانههای اروپایی هم از سهم
۸۰ درصدی این گروه در توزیع مواد مخدر در اروپا خبر دادند. رحمان حاج احمدی، رهبر پژاک که در آلمان به سر میبرد، در سال ۲۰۰۷ طی سفری به واشنگتن در گفتوگو با سایت خبری «نیوزمکس» میگوید: «امیدوارم در دیدار با مقامات ارشد دولت آمریکا درباره وضعیت جاری در ایران و کمک واشنگتن به پژاک به توافق برسیم.» پیش از این روزنامه واشنگتنپست و خبرگزاری رویترز از دراختیار قرار دادن سلاحهای آمریکایی به این گروه تروریستی خبر داده بودند.
دوم کومله گروهک تروریستی درگیر با مردم ایران که بعدا از انقلاب و در کوران یکپارچه شدن کشور فعالیت اصلی و رسمی خود را آغاز کرد و از اولین گروههایی بود که با هدف تجزیهطلبی در کردستان ایران فعالیت جدی خود را آغاز و در این منطقه اعلام خودمختاری کرد. آنها برای رسیدن به این هدف خود ابتدا اقدام به تصرف سنندج کردند، سپس شهرهایی چون مریوان، نقده، بوکان، پاوه و سقز را آماج حملات تروریستی خود قرار دادند. این اقدامات البته به سرعت و ظرف چند هفته با تلاش سپاه و ارتش خنثی شد، ولی با ادامه فعالیتهای این گروه بهویژه بعد از سال ۶۰ و انتقال کامل ستاد مرکزی آنها به کردستان عراق، آرامش کامل و بلندمدت به مناطق مرزی کشور بازنگشت. بازخوانی تاریخچه کومله نشان میدهد این گروهک تروریستی در جریان جنگ هشتساله و ایام پس از آن همکاری ویژهای با حکومت بعث عراق داشتهاند و از همین مسیر هم امکانات و منابع مالی گستردهای را از صدامحسین دریافت کردهاند که در اختیار گرفتن اردوگاههای نظامی متعدد در سوران، کرکوک، سلیمانیه و اربیل از جمله آنهاست. این گروهک در دوران جنگ، چندین نفر از رزمندگان ایران را در مناطق مختلف اسیر و به استخبارات عراق تحویل داده بود. صلاح بایزیدی سالها بهعنوان نماینده این گروه در آمریکا فعالیت داشته و در دیدارهای مختلف با اعضای کنگره ایالات متحده درخصوص ایجاد ناامنی در ایران گفتوگو کرده است. حضور در کنگره «آخرین تغییر و تحولات جاری ایران» در سال ۹۲ و دیدار و گفتوگو با نمایندگان سازمان سیا و اعضای کنگره آمریکا از جمله این موارد است.
سوم حزب منحله دموکرات کردستان گروهی که همین ماه گذشته با ضرب شستی که از نیروهای سپاه خوردند، نامشان به رسانهها بازگشت. این گروه که البته درس خوبی از موشکهای سپاه گرفتند، احتمالا به این زودیها نخواهند توانست روی پای خود بایستند و اقدامات گذشته را تکرار کنند. این حزب تروریستی که در تسویههای داخلی تاکنون چندین بار منشعب شده یا در ماجراهایی مانند رستوران میکونوس نفرات آنها تغییر کرده است، در ماههای گذشته تلاش کرده بود با عملیات نظامی در امنیت مردم استانهای مرزی از جمله کردستان و آذربایجان غربی اخلال ایجاد کند. این عملیاتها پس از سفر مصطفی هجری، دبیرکل این حزب به واشنگتن و دیدار با مقامات ایالات متحده در خردادماه همین امسال و همچنین سفر وی به لندن و حضور در مرکز تحقیقات سیاستگذاری لندن گسترده شد و نهایتا با پاسخ موشکی سپاه توقف یافت.
منبع : روزنامه فرهیختگان