آرش احمدزاده اهل ارومیه از عناصر سابق پژاک در خصوص ماهیت تروریستی پژاک چنین می گوید:”روزی بدلیل اختلافات پیش آمده در خانواده در کافه نشسته بودم و بسیار ناراحت ،یک نفر از دوستان دوستم با مشاهده شرایط ناراحت و دگرگون من ، جویای ماجرا و ناراحتی ام شد و به من گفت که می توانم برای همیشه تو را از مشکلات خانواده و کنترل های بی مورد پدر و مادر رها کنم تا بتوانی آزادانه و به میل خود زندگی کنی. این فرد به من وعده داد که با عضویت در گروه پژاک میتوانی به خواسته ها و آرزوهای دنیای خود برسی. من هم با توجه به شرایط موجود بدون اینکه تا کنون نام و نشانی از پژاک بدانم قبول کرده و فردای آن روز توسط این فرد بصورت قاچاق به کردستان عراق رفته و آنجا به عضویت گروهی را که نمی شناختم در آمدم.
آرش احمدزاده در ادامه افشاگری های خود می گوید: به محض ورود دو نفری از عناصر پژاک بصورت جداگانه با من شروع به حرف زدن کردند و گفتند که باید خانواده و دوست داشتن را برای همیشه از یاد ببری و به فکر مبارزه و جنگ با دشمن باشی.
آرش می گوید خیلی به آنان التماس و گریه می کردم که من نمی خواهم اینجا باشم و می خواهم به خانه بازگردم ولی آنها قبول نکرده و چندین بار مرا بشدت مورد ضرب  شتم قرار دادند.
کتک کاری و تنبیه بدنی شیوه مرسوم برای مجازات افرادی که قصد جدایی خود را به زبان می آوردنن بود. هرکسی که در گروه جدایی خود را آشکار می ساخت برچسب خائن به وی می زدند و سپس بشدت او را مورد ضرب و شتم قرار می دادند.
آرش احمدزاده همچنین می گوید چندین بار پس از مجازات و ضرب  وشتم دیگر بحث جدایی از فرقه را به زبان نیاوردم . و مدت ۱۸ ماه مرا به کار سخت کندل غار در دل کوه فرستادند که روزانه ۱۲ ساعت کار سخت و طاقت فرسا انجام می دادم تا اینکه در اثر کارهای سخت نزدیک به ۲ ماه بشدت بیمار و در بستر بیماری خوابیدم.
خوشبختانه برای آرش فرصتی پیش آمد و در یکی از روستاهای عراق خود را به پلیس عراق تسلیم کرد تا موفق شد به ایران بازگردد.