این سیاست دولت ترکیه برای کنترل بخش های مهم کردستان عراق و سوریه و حل کردن مشکل خود با کردهای ترکیه یادآور جنگ چالدران است که در آن دولت عثمانی با جلب حمایت کردها در عراق وسوریه کنونی توانست سپاه ۱۰۰ هزار نفری در مقابل سپاه ۴۰ هزار نفری صفویه جمع بکند ودر نتیجه شکست صفویه از عثمانی بخشی از کردستان از ایران جدا شد.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :سرانجام هیات فرماندهی حزب کارگران کردستان ترکیه موسوم به پ.ک.ک با حضور بیش از پنجاه رسانه محلی و بین المللی اعلام کرد که از مورخ ۲۰۱۳/۰۵/۰۸ نیروهای خود را از ترکیه خارج می کند و براساس توافقات صورت گرفته نیروهایشان در کردستان عراق مستقر می شوند.
این بیانیه نتیجه ماهها مذاکره دولت اردوغان با رهبر زندانی پ.ک.ک عبدالله اوج الان می باشد. کردها با تجمع میلیونی خود در نوروز امسال با استقبال از این مذاکرات اعلام کردند که از حل مسالمت آمیز مشکلات خود در چهارچوب ترکیه پشتیبانی می کنند .
همین راستا بر اساس پیشنهاد دولت ترکیه نام این گروه از لیست سازمانهای تروریستی پارلمان اروپا هم خارج شد وبدین ترتیب، رفته رفته گامهای ترکیه برای پایان بخشیدن به جنگ های داخلی این کشور با کردها جدی تر می شود. البته این اقدامات صرفا از راه مسالمت آمیز نبوده است .ترکیه همزمان کوشیده است که منابع تامین کننده مالی این حزب را هم فلج کند . می توان به ترور سه عضو برجسته این گروه در پاریس اشاره کرد و همزمان می توان از تروربزرگترین مافیای کرد در روسیه یاد کرد که مسئول تامین اسلحه برای این گروه بود.
بدین ترتیب ترکیه در تمام سطوح و در تمامی اشکال در صدد پایان دادن به موضوع پ.ک.ک است. ترکیه سالهای سال است که حاضر به پذرش مسئله پ.ک.ک نبوده و همواره آن را نفی کرده و درشدیدترین شکل ممکن با آن برخورد کرده است.
مسئله مذاکره با پ.ک.ک نیز برای اولین بار نیست که انجام می شود بلکه این برای نهمین بار است که این مذاکرات انجام می شود . در تمام هشت دور گذشته مذاکرات نتیجه‌ای حاصل نشده است. حال این سوال مطرح می گردد که آیا این بار نیز مذاکرات به همان مسیر خواهد رفت؟
پاسخ این سوال را باید در تغییر رویکرد های سیاسی و اقتصادی ترکیه جستجو کرد. ترکیه سالهاست که در آرزوی زنده کردن امپراطوری عثمانی در منطقه است. دولت ترکیه برای رسیدن به این هدف نیازمند بودجه های کلان اقتصادی و منابع اقتصادی است .دولت ترکیه به همین منظور راه کردستان عراق را در پیش گرفت و صریحا دو طرف اعلام می کنند که به توافقات بسیار مهمی در این خصوص دست یافته اند.
همیت این توافقات را باید از موضع گیری آمریکائیها دریافت که به شدیدترین شکل ممکن با آن مخالفت کرده اند و به دو طرف کرد عراقی و دولت ترکیه هشدار داده اند که نباید این توافقات انجام شود.آیا آمریکا مخالف قدرت گرفتن هم پیمان خود در منطقه است ؟ در پاسخ باید گفت بله آمریکائیها مخالفت قدرت گرفتن ترکیه هستند. آنها هیچ تمایلی ندارند که قدرت در منطقه بطور مطلق در اختیار ترکها قرار بگیرد.چون خوب می دانند که دسترسی ترکیه به منابع نفتی به معنای تحت تاثیر قرار دادن اقتصاد اروپا و آمریکا و از سوی دیگر بالا رفتن قدرت سیاسی و اقتصادی ترکیه در منطقه و جهان می باشد.
براساس توافقات انجام شده پروژه احداث خط لوله کردستان عراق به ترکیه ادامه دارد و ظرف دو سال آینده به بهره برداری خواهد رسید.
از سوی دیگر ترکیه درصدد کنترل منابع نفتی سوریه هم هست که هم اکنون بخش اعظم آن در اختیار حزب همبستگی دمکراتیک موسوم به پ.ی.د است که بخشی از پ.ک.ک به شمار می رود.
اهمیت توافق رهبران کرد عراقی با ترکیه تا بدانجا جدی است که کردها حاضر شده اند روابط شان با آمریکا به سردی بگرایید اما پروژه ادامه یابد. بدین ترتیب می توان تصور کرد که دولت ترکیه درصدد حل جدی موضوع پ.ک.ک است و می خواهد به هر قیمتی سلاح این گروه را بر زمین بگذارد.
چرا که خوب می داند که برای احیاء امپراطوری عثمانی نیازمند دولتی است که در داخل قوی باشد تا بتواند بر جهان خارج تاثیر گذار باشد.
توجه ترکیه به کردستان عراق تنها در زمینه نفتی نبوده است بلکه هم اکنون در کردستان عراق بیش از ۸۰۰۰ شرکت ترکی فعال هستند و بتدریج فرهنگ و ذائقه ترکی هم در منطقه حاکم می شود.
این سیاست دولت ترکیه برای کنترل بخش های مهم کردستان عراق و سوریه و حل کردن مشکل خود با کردهای ترکیه یادآور جنگ چالدران است که در آن دولت عثمانی با جلب حمایت کردها در عراق وسوریه کنونی توانست سپاه ۱۰۰ هزار نفری در مقابل سپاه ۴۰ هزار نفری صفویه جمع بکند ودر نتیجه شکست صفویه از عثمانی بخشی از کردستان از ایران جدا شد.
اهمیت این استراتژی ترکیه آمریکائیها را هم نگران کرده است .آیااین نگرانی در مورد مسئولین کشورمان هم صادق است؟