انجمن بی تاوان : مقاله حاضر در سه جنبه کمبودهای موجود را جبران می‌نماید. نخست، از داده‌های دست‌اول و دست‌دوم برای تحلیل اظهارات اعضای پ.ک.ک، جنایتکاران مواد مخدر و کارشناسان امور جنایی استفاده می‌کند. دوم این که یک مطالعه موردی عمیق است که دادوستد پ.ک.ک و شبکه‌های مواد مخدر کردی و نحوه تحول آن در طی زمان را بررسی می‌کند. سوم، برعکس مدل خطی ماکاننکو برای تروریسم=جنایت، فرض مقاله این است که دادوستد پ.ک.ک و شبکه‌های جنایی کردی از الگوی (U) واژگون پیروی می‌کند.
طبق این مدل، سازمان‌های تروریستی در نهایت فعالیت، سعی می‌کنند به خاطر نیاز روبه رشد به تامین مالی همکاری با سازمان‌های جنایی فراملی را افزایش دهند. در این رابطه، سود نسبی سازمان‌های تروریستی بیشتر است، چون این سود بر مبنای گرفتن مالیات از شبکه‌های جنایی توسط گروه‌های تروریستی است. در نهایت این رابطه جهت نزولی به خود می‌گیرد و این امر به دو دلیل است: نخست، شبکه‌های تروریستی در طی سال‌ها تجربه و مهارت لازم را کسب می‌کنند و به جای وابستگی به سازمان‌های جنایی و مواد مخدر، زیرساخت‌های خود را ایجاد می‌نمایند. دوم، گروه‌های جنایی برای محدود کردن سواستفاده گروه‌های تروریستی راهبردهای متنوعی را ایجاد می‌کنند، چون پرداخت مالیات مداوم، قدرت رقابت گروه‌های جنایی در بازارهای غیرقانونی را بسیار کم می‌کند.
پ.ک.ک یک شبکه مارکسیست-لنینیست با هدف تاسیس یک کردستان مستقل در بین النهرین است. درگیری‌های مسلحانه پ.ک.ک در سال ۱۹۸۴ آغاز و در دهه نود میلادی به اوج خود رسید. اما پ.ک.ک پس از جنگ سرد به خاطر از دست دادن حمایت‌های مالی اربابان مارکسیست خود با بحران بودجه مواجه شد. چون عملیات رو‌به‌افزایش تروریستی پ.ک.ک نیازمند هزینه‌های مالی جهت تامین عملیات، تبلیغات، تدارکات بود. در نتیجه، پ.ک.ک شدیدا نیازمند پول بود. در این راستا، قرار گرفتن ترکیه در مسیر قاچاق مواد مخدر به سوی بالکان فرصت‌های اقتصادی جدیدی را برای دستگاه مالی پ.ک.ک ایجاد نمود.
در سال‌های اولیه، ورود پ.ک.ک به قاچاق مواد مخدر بیشتر به گرفتن مالیات و اخاذی از قاچاقچیان مواد مخدر در مرز ایران و ترکیه محدود بود. همزیستی پ.ک.ک با شبکه‌های کردی مواد مخدر در آن محدوده جغرافیایی سطح تعامل این دو مجموعه مخفی را افزایش داد. حضور فراگیر هسته‌های قاچاق پ.ک.ک در مرز ایران و ترکیه به این سازمان امکان داد جریان قاچاق کالا را کنترل کند و برای پ.ک.ک فرصت فراهم آورد تا مالیات وضع نماید. اظهارات عوامل مختلف نشان می‌دهد اولین تماس‌های بین پ.ک.ک و شبکه‌های قاچاق مواد مخدر توسط عثمان اوجالان (برادر عبدلله اوجالان/ رئیس پ.ک.ک) با نام سازمانی فرهاد انجام شد.
پ.ک.ک به دو شیوه از مواد مخدر بهره‌برداری نمود. نخست، در مسیر قاچاقچیان در مناطق کوهستانی مرز ایران و ترکیه ایست‌های غیرقانونی بازرسی ایجاد کرد. دوم، پ.ک.ک حفاظت از شبکه‌های کردی قاچاق مواد مخدر را پیشنهاد کرد و در قبال آن «مالیات میهن‌پرستانه» گرفت.
تعداد زیادی از اعضای محکوم پ.ک.ک و شبکه‌های کردی قاچاق مواد مخدر علنا اعتراف کرده‌اند پ.ک.ک از تجارت مواد مخدر مالیات می‌گیرد. عبدالله اوجالان در دفاعیات خود در جزیره ایمرالی (محل زندان اوجالان) خاطرنشان کرد «علی‌رغم هشدارهای من، متوجه شدم برادرم (عثمان) از قاچاقچیان کمیسیون مواد مخدر می‌گیرد. گرفتن مالیات به قاچاق مواد محدود نیست. برادرم از همه انواع کالا‌ها کمیسیون می‌گیرد. او ایست‌های بازرسی در مرز ایران و ترکیه را کنترل می‌کند». همچنین در بین محکومین شبکه‌های جنایی در مورد نرخ مالیات توسط پ.ک.ک اجماع نظر وجود دارد. تقریبا تمام محکومین می‌گویند ۱۰ درصد یا هزار مارک آلمان برای هر کیلوگرم هروئین، نرخ مالیات است. به عنوان مثال، یک فرد محکوم جنایی به نام م.ه. اظهار نمود «پ.ک.ک بر قاچاقچیان هروئین ۱۰ درصد و بر تولیدکنندگان نیز ۱۰۰۰ مارک آلمان در هر کیلو تحمیل می‌کند. هر قاچاقچی مواد مخدر که از مرز ایران و ترکیه عبور کند باید این مبلغ را بپردازد». م. س. آ. یک عضو محکوم دیگر می‌گوید «همه قاچاقچیان باید مالیات پ.ک.ک را پرداخت کنند. بدون اجازه پ.ک.ک هیچ کس حق عبور از مرز را ندارد. اما مالیات برای حجم‌های زیاد بود و برای ۳ یا ۴ کیلو مالیات نمی‌دادیم».
ادامه دارد…
