به گزارش انجمن بی تاوان، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا٬ به عنوان رئیس جمهوری که در مبارزه با کرونا متحمل یک شکست بزرگ و مفتضحانه شده٬ همچنان در حوزه سیاست خارجی و حضور نظامیان کشورش در مناطق مختلف٬ به شکل متناقض صحبت می‌کند.
او دو روز پیش اعلام کرد: «نیروهای آمریکایی مستقر در مناطق چاه‌ها و میادین نفت در شمال سوریه٬ تا زمانی که کردها بتوانند به شیوه‌ای بر این مناطق مسلط شوند، مواضع خود را ترک خواهند کرد.» این سخنان ترامپ درباره میادین نفت سوریه در حالی است که واشنگتن پیشتر بخشی از نیروهای خود را از شمال سوریه خارج و حضور در چند میدان نفتی را حفظ کرده بود.
اظهارات متناقض ترامپ در مورد سوریه و کردها در حالی است که رسانه‌های ترکیه در چندین نوبت٬ به این اشاره کردند که آمریکا در شمال سوریه و به ویژه در دیرالزور٬ دست کم ۳ سامانه موشکی پاتریوت نصب کرده تا از نهادهای اقماری پ.ک.ک٬ حمایت کند. اما این خبر از سوی «مایلز کاگینز» سخنگوی ائتلاف آمریکایی ضد داعش تکذیب شده و او در حساب کاربری خود در توئیتر اعلام کرد:« آمریکا تاکنون سامانه موشکی پاتریوت در سوریه مستقر نکرده است.»
تحرکات جدید آمریکا در دیرالزور و نگرش خاص این کشور به اشغال میادین نفتی این منطقه و حمایت از نهادهای اقماری پ.ک.ک٬ می‌تواند یک بار دیگر منجر به تحریک ترکیه شود.
رسانه‌های ترکیه‌ای مرتبط با نهادهای امنیتی و اطلاعاتی این کشور٬ این بار موضوع دیگری را مطرح کردند و در گزارش خبرگزاری رسمی دولتی آناتولی اعلام شد: «ارتش آمریکا طی سه ماه اخیر هفته‌ای دو بار از عراق به مواضع و پایگاههای نظامی خود در سوریه با کاروان‌های نظامی متشکل از ۵۰ تا ۱۰۰ دستگاه تریلر تجهیزات نظامی از جمله تانک‌ها، موشک‌های هدایت شونده ضد تانک، سلاح و مهمات مختلف منتقل کرده و حداقل ۴۰۰ سرباز خود را به سوریه اعزام کرده است.»
همچنین نیروهای آمریکایی پایگاههای خود در میدان نفتی العمر، به عنوان بزرگترین میدان نفتی سوریه در استان‌های دیرالزور و تل بیدر را گسترش داده و آنها را با سیستم‌های امنیتی و دوربین‌های مداربسته مجهز ساخته‌اند.
نکته مهم اینجاست که این مناطق٬ در دست نیروهای موسوم به ی.پ.گ و «قسد» (قوات سوریا دیموکراتیک) است که هر دو آنان٬ از نهادهای اقماری پ.ک.ک به شمار می‌آیند. این مساله یک بار دیگر احتمال رویارویی گسترده ترکیه با کردها را مطرح کرده و امروز بسیاری از روزنامه‌ها و پایگاههای اینترنتی خبری ترکیه اعلام کردند:«نیروهای آمریکایی در نزدیکی میدان گازی کونیکو در دیرالزور، یک فروند سامانه پدافندی کوتاه بُرد مستقر کردند.»
کردهای سوریه و تهدیدی به نام ترکیه
به جرات می‌توان گفت که بزرگترین تهدید علیه امروز و فردای کردهای نزدیک به پ.ک.ک در شمال و شرق سوریه٬ دولتی به نام ترکیه است که تاکنون چندین بار نشان داده که برای حمله به مناطق کردنشین سوریه و انجام مداخله و اقدام تجاوزکارانه٬ ترس و ابایی ندارد و به راحتی از شرایط خاص و حساس سوریه سوءاستفاده می‌کند.
اما چنین به نظر می‌رسد که کردها هنوز هم این تهدید را جدی نگرفته‌اند و با وجود آن که بر اثر حملات ترکیه تلفات سنگینی داده و شهر مهم و استراتژیک عفرین را نیز از دست داده‌اند٬ همچنان ساز را از همان پرده قبلی می‌نوازند و نه تنها برای سازش با ترکیه اقدام خاصی انجام نداده‌اند٬ بلکه به آسانی٬ جنگ پ.ک.ک – ترکیه را به شمال سوریه کشیده و کردها را در سخت‌ترین شرایط ممکن قرار داده‌اند.
دمشق چه خواهد کرد
در هفته‌های اخیر٬ مقامات کُرد نهادهای اقماری پ.ک.ک در شمال سوریه باهار اعلام کرده‌اند که واسطه‌ها و پیک‌های خود را به دمشق اعزام کرده‌اند تا به شکل رسمی از مقامات حزب بعث و دولت بشار اسد٬ اجازه دیدار و مذاکره بخواهند. اما دمشق این درخواست‌ها را رد کرده و به شکل شفاف اعلام کرده که حاضر نیست با آنان مذاکره کند.
مقامات دمشق به شکل تلویحی به کردها اطلاع داده‌اند که هنوز هم با وجود درخواست‌های مکرر دولت بشار اسد٬ تکلیف ارتباط مدیران مناطق کُردنشین با آمریکا روشن نیست و کردها نمی‌توانند به صورت همزمان در دو میدان متفاوت بازی کنند.
چنین به نظر می‌رسد که اگر شرایط پیچیده‌تر شود و آمریکا همچنان به نادیده گرفتن حاکمیت دولت سوریه ادامه داده و منابع نفتی سوریه را به این و آن بسپارد٬ دمشق می‌تواند از کارت مهم و اثرگذاری استفاده کند که تنها در عرض چند هفته٬ منجر به تضعیف مدیریت خودخوانده پ.ک.ک در شمال سوریه خواهد شد و این کارت چیزی نیست جز عدم ارسال بودجه و حقوق ماهیانه به مناطق کردنشین.
شبه نظامیان کُرد سوری و تناقض در برابر آمریکا
در شرایط کنونی٬ در وصف وضعیت واقعی و عینی حاکم بر سرنوشت سیاسی و نظامی آمریکا می‌توان گفت:
۱.آمریکا در برابر کرونا فلج و زمین‌گیر شده و در وضعیت سیاسی و اقتصادی سختی قرار گرفته است و نمی‌تواند از مقام یک قدرت بزرگ و تعیین‌کننده٬ در مناطق مختلف جهان٬ کار خاصی را از پیش ببرد.
۲.تیم پامپئو و جیمز جفری نماینده ویژه ترامپ٬ نشان داده‌اند که هیچ استراتژی روشنی در مورد سوریه و خاورمیانه ندارند و از هوش و دانش سیاسی لازم برای تغییر معادلات سیاسی و دفاعی این منطقه برخوردار نیستند.
۳.تردید و ضعف٬ بر نظام سیاسی و اجتماعی آمریکا سایه انداخته و مشخص نیست در انتخابات ۲۰۲۰ میلادی٬ دونالد ترامپ چه نتیجه‌ای به دست خواهد آورد.
در پایان باید گفت٬ احزاب و گروه‌های سیاسی اقماری پ.ک.ک در شمال سوریه٬ به طور مداوم٬ اشتباهات پیشین خود را تکرار می‌کنند و با آن که پیشتر هم در ماجرای حمله به عفرین و هم در شرق فرات٬ به حمایت نیروهای فرامنطقه‌ای باور و امید داشتند٬ اما از هر سو رها شدند و در برابر ترکیه تلفات سنگینی دادند. حالا که در شرایط جدید٬ یک بار دیگر همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد آمریکا گذاشته‌اند٬ احتمال بعید و دور از ذهنی نیست که یک بار دیگر با تهدیدات و حملات جدیدی روبرو شده و در شرایط دشوار قرار بگیرند.
