آغاز فرایند تحویل سلاح‌های گروه تروریستی پ.ک.ک واکنش‌های متفاوتی را در داخل ترکیه برانگیخته است؛برخی به خاطر نزدیک شدن به پایان درگیری‌های مسلحانه خوشحال و برخی از پیامدهای امنیتی و سیاسی نگران هستند. ناظران بر این باورند که این اقدام ممکن است درهای یک مسیر جدید مذاکره را باز کند، اما در عین حال، شکاف‌ها را در میان ملی‌گرایان و مخالفان عمیق‌تر می‌کند.
به گزارش خبرگزاری بی تاوان به نقل از العالم، پس از دهه‌ها شورش مسلحانه که پ.ک.ک علیه دولت ترکیه انجام داد و منجر به مرگ حدود ۴۰ هزار نفر شد، درخواست‌های خلع سلاح بار دیگر مطرح شد؛ این درخواست‌ها تحت تأثیر دستورات عبدالله اوجالان، سرکرده زندانی پ.ک.ک، قرار دارد که بیش از ۲۰ سال در زندان به سر می‌برد. او دوباره دعوت به انتقال از مبارزه مسلحانه به فعالیت سیاسی کرده و در حال حاضر اولین مراحل تحویل سلاح در مناطق کردنشین شمال عراق آغاز شده است، صحنه‌ای که امیدها برای توافق را زنده می‌کند.
رمضان بورسا، خبرنگار ترکیه ای، به خبرنگار العالم گفت: “آنچه با پ.ک.ک اتفاق افتاده، یک دستاورد تاریخی برای ترکیه پس از ۴۰ سال درگیری مسلحانه است، اما فکر می‌کنم هنوز زود است که درباره این تحول مهم قضاوت کنیم، زیرا مسائل پیچیده و چالش‌برانگیز هنوز وجود دارند و به آن‌ها پرداخته نشده است. کردها به تضمین‌های واقعی نیاز دارند تا گروه را منحل کنند و سلاح را به طور کامل تسلیم کنند و این بستگی به موضع ترکیه دارد.”
سلیم آکتومان، تحلیل‌گر سیاسی نیز به شبکه العالم گفت: “ما از این توافق استقبال می‌کنیم و از نظر سیاسی باید مذاکرات بین دو طرف ادامه یابد بدون اینکه به منافع ترکیه به عنوان یک کشور آسیب برسد. در نهایت، پ.ک.ک سال‌هاست که به عنوان یک گروه تروریستی شناخته شده است و پذیرش آن توسط احزاب دیگر در حال حاضر آسان نخواهد بود. بنابراین باید چیزی بیشتر از تحویل سلاح ارائه دهد تا بتواند به طور طبیعی با محیط سیاسی و اجتماعی ترکیه ادغام شود.”
نیروهای پ.ک.ک در مناطق کوهستانی شمال عراق، به ویژه در کوه‌های قندیل نزدیک مرز ترکیه مستقر هستند. همچنین شاخه سوری آن، “یگان‌های مدافع خلق”، در مناطق خودمدیریتی شمال شرق سوریه فعال است. ترکیه و آمریکا و اتحادیه اروپا، این گروه و تمامی شاخه‌های آن را در فهرست تروریسم قرار داده اند.
در میان خوش‌بینی مبتنی بر وعده‌های صلح و نگرانی ناشی از تجربیات گذشته، ترکیه در برابر یک دوراهی تاریخی قرار دارد که ممکن است معادلات داخلی‌اش را دوباره ترسیم کند و موقعیتش را در نقشه‌های درگیری‌های منطقه‌ای تغییر دهد.
با این شرایط آیا سرانجام یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌ها در ترکیه مختومه خواهد شد یا اینکه راه رسیدن به توافق همچنان با پیچیدگی‌هایی روبرو خواهد شد؟
