به گزارش انجمن بی تاوان،ممنوعیت ازدواج در پژاک، اما داشتن روابط نامشروع مخفی امری رایج است. «پ. ک. ک» و پژاک ادعا می کنند که اعضای این گروه نباید ازدواج کنند، در حالی که یکی از شعارهای اصلی این فرقه توجه خاص به حقوق زنان و احترام به آنهاست.

تلاش برای ناکارآمد نشان دادن نظام، ایجاد ناامنی و بی‌ثبات سازی در مناطق مرزی شمال غرب کشور از مدت‌ها پیش در دستور کار ضدانقلاب و بیگانگان قرار گرفته است و در این راستا اخیرا گروه تروریستی پژاک با شرارت و مزاحمت، امنیت مردم را به مخاطره انداخته که نیروهای اطلاعاتی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به منظور تداوم امنیت پایدار و مطمئن با کار دقیق و پیچیده اطلاعاتی مواضع استقرار و فعالیت‌های این گروهک مزدور را شناسایی و عملیاتی آفندی خود را در جدار مرزی به اجرا درآورند.

بدین منظور در این یادداشت سعی شده است تا اصول، عقاید و مشی حاکم بر گروهک تروریستی پژاک که بخشی و شعبه ای از «پ.ک.ک» است، تیتر وار بررسی می شود تا خوانندگان بیشتر با ماهیت این گروهک آشنا شوند.

پژاک چیست؟

پژاک یا pjak مخفف: Partiya Jiyana Azad a Kurdistanê : پارتیا ژیانا ئازادا کوردیستانێ (حزب حیات آزاد کردستان) از احزاب ملی‌گرا و تازه‌ تأسیس کرد در کردستان ایران است.

فعالیت این گروه بیشتر در مرز بین ایران و ترکیه و منطقه قلعه‌رش در استان آذربایجان غربی و کوهستان قندیل در کردستان عراق می‌باشد؛ این حزب از نزدیکان حزب کارگران کردستان (پ. ک. ک) ترکیه است و خواهان سیستم کنفدرالیسم برای خاورمیانه و مناطق کردنشین کشورهای منطقه می باشد.

تشکیل پژاک و ارتباط آن با «پ. ک. ک»

پژاک عملاً شاخه‌ای از حزب کارگران کردستان ترکیه یا PKK است که وابستگی فکری و عقیدتی خود به عبدالله اوجالان را هیچ گاه پنهان نمی‌کند.

در حال حاضر، پژاک مهم‌ترین گروه مسلحی است که در داخل ایران مخصوصاً در استان‌های ایلام، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی فعالیت می‌کند و تا کنون چندین عملیات تروریستی را در خاک ایران سازماندهی و اجرا کرده است، که طی آن تعدادی از غیرنظامیان در این کشور کشته شده اند.

«پ. ک. ک» و پژاک، هر دو یکی است؛ فرقه پژاک – به سرکردگی عبدالرحمن حاج احمدی – در سال ۲۰۰۴ زیر چتر «پ. ک. ک» تاسیس شد. این گروه با سرمایه گذاری مستقیم یک پیمانکار آمریکایی به نام ساموئل گاردینر که یک افسر اطلاعاتی نظامی آمریکاست و فرد شماره ۱ عملیات های ایجاد ناامنی در مرزهای ایران اسلامی به شمار می رود، فعالیت می کند.

از طرفی گر چه این دو گروه همیشه ادعا کرده اند که جدای از همدیگرند و هیچ ارتباطی با هم ندارند، اما تمامی شواهد خلاف این امر را ثابت می کند.

دلایلی متعددی برای این اثبات این موضوع وجود دارد:

1. تمامی اعضای هر دو فرقه بر این واقعیت صحه گذاشته اند که هر دو فرقه یکی است و تبادل اعضا در میان این دو امری متداول.
2. در سال ۲۰۰۴ پژاک به صورت شاخه ای از «پ. ک. ک» با هدف ایجاد خشونت و ترویج ترور در کردستان ایران تاسیس شد و تمامی اسناد و مدارک و بیانیه های این فرقه نشان می دهد که اعضای اولیه تشکیل دهنده آن همان اعضای «پ. ک. ک» و بیشتر از کردهای ایرانی هستند.
3. پژاک و «پ. ک. ک» همیشه بر شخص اوجالان به عنوان رهبر مطلق و بلامنازع خود تاکید داشته و دارند؛ پژاک و «پ. ک. ک» یک فرقه با دو نام متفاوتند، با وجود ادعای فرقه پژاک و چتر حامیش، «پ. ک. ک» به رهبری عبدالله اوجالان که همیشه با بوق و کرنا اعلام آتش بس می کنند و خود را طرفدار دموکراسی و آزادی مردم کرد می دانند، هر روز شاهد خشونت و ترور توسط این فرقه هستیم که بعد خود رسما مسئولیت آن را برعهده می گیرند؛ پژاک و «پ. ک. ک» مخل امنیت مردم کرد شده اند.
4. تامین دارایی پژاک از کمیته‌ مرکزی بودجه و دارایی «پ.ک.ک» صورت می گیرد؛ هر کدام از احزاب هر چقدر درآمد ماهیانه داشته باشند باید در نشست کمیته‌ مرکزی بودجه و دارایی تحویل داده و آنان بودجه‌ ماهانه‌ گروه را مشخص و تحویل ‌دهند؛ وابستگی فکری، سیاسی، مالی و لجستیکی به «پ.ک.ک» آیا نشانه استقلال پژاک است؟

۵- جابه‌جایی اعضا در بین هر دو گروه؛ معمولا افراد جذب شده مستقیما در کمپ‌های HPG (شاخه نظامی «پ.ک.ک») آموزش می‌بینند و بعد از اتمام دوره با مدنظر گرفتن نکات امنیتی، سیاسی و فکری تعدادی را برای کار در پژاک اعزام می‌کنند؛ در واقع این دو گروه سیستم آموزشی واحدی را دارا هستند.

۶- ایدئولوژی مارکسیست – لنینیستی – ریشه‌ فکری و کاری پژاک و «پ.ک.ک» است که خود آن را ایدئولوژی آپوچیتی می‌نامند.

7. اساسنامه و برنامه‌ کاری همسان بر مبنای کنفدرالیزم دموکراتیک؛ این اساسنامه از جانب اوجالان بعنوان خط ‌مشی فکری تمامیه احزاب منشعب از «پ.ک.ک»‍‌‍ ارائه شده که پژاک هم بدون هیچ کم و کاستی خواهان اجرای آن در ایران است؛ یعنی استراتژی سیاسی هر دو براساس اجرای سیستم کنفدرالیزم دموکراتیک در هر چهار بخش کردستان است.

مواد مخدر، منبع عمده مالی «پ. ک. ک» و پژاک است؛ زیرا سازمان های تروریستی بر دو پایه استوارند؛ ایدئولوژیکی – سیاسی و دومی اقتصادی.

به هر حال در جاهایی که خلا قدرت دولت ها وجود دارد، این سازمان ها خیلی زود رشد می کنند. آنها برای خرید اسلحه، مواد منفجره و نیازهای روزانه خود به پول نیاز دارند.

در بین روش های درآمدزایی، قاچاق مواد مخدر بهترین آنهاست؛ یکی از مهمترین مناطق حوزه پخش مواد برای «پ. ک. ک» اروپا می باشد که ۸۰ درصد پخش را در آن بر عهده دارد. «پ. ک. ک» به یکی از اربابان واقعی مواد مخدر تبدیل شده که در میان هلال طلایی از پاکستان، افغانستان، ایران و ترکیه تا اروپا رقیبی ندارد.

هزاران هواخواه «پ. ک. ک» در اروپا شبکه بزرگ پخش مواد مخدر را بر عهده دارند؛ در این دو فرقه واحد «گمرک» وجود دارد که وظیفه دارند در نقاط مرزی و محل تردد قاچاقچیان مواد مخدر مستقر شود و تضمین ترانزیت مواد مخدر را برعهده بگیرند، یعنی نگهبانی دهند تا قاچاقچیان عبور کنند.

البته آنها از قبل با قاچاقچیان هماهنگ هستند؛ هنگامی که محموله به نقطه مرزی محل عبور می رسد واحد گمرک پس از ارزیابی و بازرسی، متناسب با ارزش و میزان بار، به صورت علنی «حق گمرک» دریافت می کند و کردهای مناطق مرزی از این موضوع مطلع هستند.

ترانزیت مواد مخدر از طریق عوامل «پ. ک. ک» هم در ترکیه ادامه می یابد تا به اروپا می رسد. عوامل این فرقه در اروپا، بویژه در میان کردهای آلمان و بلژیک وظیفه فروش مواد به اروپاییان را بر عهده دارند.

اعتقادات و مشی گروهک پژاک

الف-  پژاک و زن:

۱. نفی نظام خانواده مبتنی بر شوهر و زن.

 ۲. اعتقاد به اشتراک جنسی در جامعه (بی بند باری جنسی) و نفی سنت ها و آدابی که اخلاق جنسی را تایید می‏کند.

 ۳. نفی قیود خانواده از زن و جامعه مبتنی بر زن سالاری و نفی اخلاق و نسبی شمردن آن در رفتارهای خانوادگی.

ب – پژاک و صهیونیسم:

۱ ـ پژاک معتقد است قرابت و نزدیکی خاصی بین برگزیدگان فرزندان بنی اسرائیل و کرد وجود دارد.

۲ ـ پژاک معتقد است کرد نژاد برگزیده و همراه کرد صهیونیزم و فرزندان بنی اسرائیل می باشد.

۳ ـ پژاک با همانندسازی ایدئولوژی صهیونیزم نقشی مانند یهود برای کرد قایل است.

۴ـ پژاک معتقد است آنچه که تا کنون ماموریت صهیونیزم بوده باید به کرد واگذار شود.

۵- در تفکر آپوئیسم نوعی قرابت و همسانی بین تفکر صهیونیزم و کرد گرایی مبتنی بر برگزیده بودن این دو نسل و آینده ساز بودن آن و رسالت تاریخی اینها و قرابت سرنوشت مشترک آنها وجود دارد.

ج – پژاک و دین:

۱- دین به طور عام و اسلام به صورت خاص مظهر عقب ماندگی خاورمیانه است.

۲. دین به طور عام و اسلام به صورت خاص عامل نظام طبقاتی، افیون جامعه و عامل ای است تمدنی و عامل دیکتاتوری و بردگی زن است.

۳- در یک دید کلی دین به طور عام و اسلام به طور خاص را عامل عقب ماندگی و عدم تحول در مشرق زمین و بویژه در ایران و خاورمیانه می دانند و اعتقاد دارند به منظور رسیدن به هدف مطلوب باید تمام مظاهر دین و حاکمیت های مبتنی بر دین از عرصه فردی و اجتماعی حذف شود.

پژاک و جذب جوانان

یکی از اساسی ترین استراتژی های پژاک جذب جوانان است، از این رو سیاستگذاران این گروه برای جذب جوانان به ترفندهای مختلفی از جمله چند مورد ذیل توجه خاص دارند.

لازم به یادآوری است که این سیاست ها پیش از این از سوی گروه مجاهدین خلق (موسوم به منافقین) نیز عملی می شد که گر چه در سال هایی توانست جذابیت آفرین باشد، اما پس از مدتی به دلیل افشای چهره واقعی آنها تمامی این سیاست ها به شکست انجامید.

1. اختلاط دختر و پسر جوان در سن ازدواج است، از این رو وجود محیطی که در آن دختران و پسران بدون محدودیت باشند برای جوانانی که نسبت به ارزش های دینی و قومی خود بی اعتنا هستند جذابیت دارد، اما غافل از آن که در این راه جان خود را از دست خواهند داد.

مسئولان پژاک برای توجیه این اقدام خود که در مخالفت آشکار با آموزه های دین اسلام است عنوان می کنند که این امر به دلیل مخالفت آنها با تبعیض جنسیتی و دفاع از حقوق زنان است.

هیجان طلبی جوانان یکی از ویژگی های هر جوانی هیجان طلبی است؛ نسل جوان ایران در زمان شاه هیجان خود را در مبارزه با شاه تخلیه می کرد و در زمان جنگ با عراق نیز جبهه ها محلی برای بروز این حس فطری جوانان ایران بود. اکنون پژاکیان با استفاده از این خصلت جوانان آنها را روانه میدان جنگ و درگیری می کنند.

یکی دیگر از ویژگی های یک جوان، شخصیت طلب بودن اوست. او انتظار دارد در نگاه دیگران دارای موقعیت باشد. پژاک با توجه به این مسئله اقدام به ایجاد گروه های فرعی بسیاری در درون تشکیلات خود کرده است. بعضی از این گروه ها دو نفره اند اما عنوان هایی را که به آنها می دهند به گونه ای است که آنها بشدت احساس شخصیت می کنند.

به عنوان مثال به این دو نفر این عنوان های فریبنده را می دهند: یکی فرمانده گروه عملیاتی آپو (۱) و دیگری معاون گروه عملیاتی آپو (۱) است. این عنوان ها برای جوانی که در سطح فکری مناسبی نباشد فریبنده است.

یک جوان بشدت آرمانگراست و در صورتی که احساس کند یک هدف حق است هر چند رسیدن به آن دارای عواقبی باشد حاضر است برای آن هدف تلاش کند.

کردستان بزرگ عنوانی است که از سوی پژاک به عنوان یک هدف معرفی می شود و در کنار آن بیان درد و رنج هایی که ملت کرد در طول تاریخ متحمل شده اند (شبیه آنچه صهیونیست ها برای تحریک احساسات یهودیان به کار می برند.)

برانگیختن حس آرمانگرایی جوانان کرد در نتیجه تفکر پژاک که از افکار و اندیشه های سرکرده آن (عبدالله اوجالان – معروف به آپو ) ناشی است با شاخه ها و جهت گیری ها و نگاه تحلیلی خاص به تاریخ و آنچه در آینده واقع خواهد شد، ترسیم کننده واقعیتی تلخ در آینده خاورمیانه می باشد؛ بدین مفهوم که با تکیه بر قرابت و نزدیکی نژادی با صهیونیزم و ترسیم سرنوشت مشترک با قوم یهود و اعتقاد به برتری قوم کرد حتی نسبت به قوم یهود نوعی نژاد پرستی پان کردیسم را دنبال می کند که ضمن نفی اصول ثابت و پایه دار نظام اجتماعی در سطح خاورمیانه از جمله دین به طور عام، اسلام به طور خاص و شیعه به طور اخص، ملیت و غیرت ملی، نفی نظام خانواده و ترویج نوعی بی بند و باری جنسی به نام دفاع از حقوق زن در صدد است با توجه به تحولات خاورمیانه به اهداف شیطانی خود تحت پوشش دفاع از مردم کرد دست یابد .

راستی نظام سلطه و در راس آن آمریکا، به چه منظوری از چنین گروهک هایی حمایت و پشتیبانی می کنند؟ و چه ارتباطی با طرح خاورمیانه بزرگ و رویش این گونه گروهک ها وجود دارد؟