انجمن بی تاوان: یکی از شگفتی‌های احزاب فرقه‌مانند چرخش عجیب و متضاد آن‌هاست. در سال ۱۹۹۹، زمانی که عبدالله اوجالان در کنیا دستگیر شد هواداران پ.ک.ک اسرائیل را به همدستی دولت ترکیه برای بازداشت اوجالان متهم کردند و مدعی بودند نیروهای امنیتی اسرائیل موجب دستگیری اوجالان شده و در نتیجه اعتراضهای شدیدی علیه اسرائیل شکل گرفت. در آلمان گروهی از هواداران پ.ک.ک به کنسولگری اسرائیل حمله کردند و کنسولگری را در اعتراض به همکاری با میت (سازمان اطلاعات ملی ترکیه) اشغال کردند. در جریان اشغال کنسولگری سه عضو پ.ک.ک کشته و شانزده نفر از کارکنان کنسولگری اسرائیل زخمی شدند؛ یعنی در پ.ک.ک علیه اسرائیل موضع بسیار منفی وجود داشت، اما سال‌های بعد و در روزهای اخیر شاهد بودیم در درگیری چند روز گذشته بین تعدادی از جوانان ترک و کرد ترکیه‌ای در آلمان با یکدیگر گروه هوادار پ.ک.ک در آلمان با پرچم اسرائیل در خیابان حاضر شدند و با جوانان هم‌وطن ترکشان به زد و خورد پرداختند! در ماه‌های گذشته هم اردوغان در حوزه عمومی موضع تندی علیه اسرائیل گرفته و البته اسرائیل هم از تأسیس کردستان استقبال کرده است. بر این اساس با توجه به سوابق پیشین پژاک بعید نیست ابعاد همکاری اسرائیل با آن‌ها وارد مرحله تازه‌ای شود. همه این امکان‌ها موجب می‌شود بیش از گذشته باید تحولات ترکیه درباره پ.ک.ک را با دقت تعقیب کرد.
مروری بر مواضع گیدئون ساعر، وزیر امور خارجه اسرائیل، در این باره حائز اهمیت است. اگرچه اسرائیل از دهه‌ها پیش با برخی از احزاب کردستانی دارای روابطی بود و حتی یکی از گروه های کرد ایرانی نیز پیش از این به‌صورت علنی درخواست همکاری و همراهی با اسرائیل را طرح کرده بود، اما در شرایط حساس این روزهای جنوب غرب آسیا سخنان وزیر امور خارجه نشانگر توجه دوباره اسرائیل به احزاب مسلح کرد در منطقه است. وزیر امور خارجه اسرائیل در این باره گفت: «مردم کُرد ملت بزرگی هستند. آن‌ها یکی از بزرگ‌ترین ملل بدون استقلال سیاسی هستند.»
وزیر امور خارجه اسرائیل با اشاره به اینکه به‌زعم وی مردم کرد متحد طبیعی ما و قربانیان سرکوب حکومت‌های ترکیه و ایران هستند گفت: «باید دست دوستی به‌سوی آن‌ها دست دوستی دراز کنیم و روابط خود با آن‌ها را تقویت کنیم». گیدئون ساعر تأکید کرد تقویت روابط اسرائیل با کُردها از جنبه سیاسی و امنیتی حائز اهمیت است. این سخنان می‌تواند نشانه‌هایی از تقویت توجه اسرائیل به گسترش همکاری با گروه های مسلح کرد در منطقه باشد.
