انجمن بیتاوان: مقالات و کتاب های زیادی در مورد زنان در پ.ک.ک منتشر شده است که اگر نیمی از این کتاب ها را بخوانید می بینید که زنان هرگز در پ.ک.ک آزاد نبوده اند.
در کتاب زنان در پ.ک.ک نوشته نجدت بولدان و ترجمه دلشاد چوارباغ به سورانی شواهد بسیار روشن و مهمی را ارائه می کند. وقتی آن را بخوانید حقیقت آزادی زنان را در پ.ک.ک خواهید دید، به این معنا که تمام شایعاتی که زنان در پ.ک.ک با مردان برابری می کنند دروغ است یا آنهایی که می گویند با زنان مانند مردان رفتار می شود دوباره دروغ می گویند. از همه دردناکتر اینکه رابطه جنسی و عشق نه تنها برای مقامات ارشد پ.ک.ک مجاز است، بلکه برخی از زنان در پ.ک.ک می گویند که مقامات هر بهار دوستان خود را تجدید می کنند، اما برای گریلاها این گناه بزرگی است که گمان کنند با یک نفر رابطه عاشقانه داشته اند.
کتاب بولدان نمونههایی از هفت زن را ذکر میکند که او مستقیماً با آنها صحبت کرده بود که برای خودشان در قندیل بودند و هر کدام بیش از پنج سال در داخل پکک میجنگیدند، سپس فرار کردند و دیگر به پ.ک.ک بازنگشتند.
برخی از این زنان مانند هلن، گلبهار و آیسل می گویند که قبل از رفتن به قندیل و سپس بقاع تنها آرزوی آنها این بود که به کوه بروند و در کنار مردان برای آزادی کشور بجنگند و در آنجا چهره واقعی را دیدند.
برخی از این زنان زندانی، شکنجه شده اند و برادران و پدرانشان توسط دولت ترکیه کشته شده اند، اما صرفاً به دلیل احوالپرسی با یک گریلای مرد، از صبح تا غروب به درختی در زیر نور خورشید بسته شده اند و با مردان ارتباط ندارند. چه به صورت فیزیکی و چه کلامی.
زنان از رفتن به کوه و برداشتن اسلحه علیه دولت ترکیه پشیمان نیستند، زیرا می گویند این کار را برای کردستان خود انجام دادند و علیه ظلم دولت ترکیه بر کردها جنگیدند، اما از اینکه در داخل پ ک ک جنگیدند پشیمان هستند.
جای تعجب نیست که زنان همیشه در پ.ک.ک نسبت به مردان پست تر تلقی می شده اند، به عنوان مثال، مردان در هیچ عملیاتی زنی را برای رهبری جنگ قبول نکرده اند زیرا آن را توهین به مردان می دانند.
وقتی نجدت بولدان چهره واقعی پکک را از طریق زنان توضیح میدهد، آنها میگویند آنچه که ما درباره آن صحبت میکنیم در مقایسه با شرارت و توهین به زنان در داخل پکک چیزی نیست.
سلیم چورکایا، نویسنده برجسته کرد و مقام سابق پ.ک.ک که به مدت ۱۲ سال در ترکیه زندانی است، می گوید که رابطه جنسی در PKK ممنوع است، اما فقط برای گریلاها. برخی از آنها از بیماری روانی رنج می بردند. برخی از زنانی که در کتاب نجدت بولدان صحبت کردند، میگویند که مورد تجاوز جنسی قرار گرفتهاند، بنابراین هنوز بیمار روانی هستند و در اروپا به متخصصان مراجعه میکنند.
گریلاهای زن در پ.ک.ک می گویند که عبدالله اوجالان رهبر زندانی پ.ک.ک بارها در سخنرانی های خود در بقاع گفته است که نباید یک مرد را دوست داشته باشید. به گفته آیسل، یکی از زنان نامبرده در کتاب و همسر سلیم چورکایا، تمام زنان زیبای پکک توسط مقامات ارشد استخدام شده و با آنها همخوابه شدهاند، اتهامات خیانت حذف شده است.
اوجالان گفت: «پکک یک گروه زنان است»، اما زنان هرگز در پکک احساس برابری با مردان نکردهاند.>>