درباره حضور پکک در انتخابات هم باید بگویم پکک و بارزانی هرگز صلح نخواهند کرد و امروزه به خاطر منافع مالی، بارزانی با اداره امنیت ترکیه روابط آشکار و دوستانه دارد و هرگز حاضر نیست به خاطر پکک منافع خود را به خطر بیندازد.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :مردم اقلیم کردستان عراق به پای صندوق‌های رأی رفتند تا نمایندگان پارلمان این اقلیم خودمختار را انتخاب کنند؛ انتخاباتی که به گفته مقامهای این منطقه میتواند گامی در جهت دموکراتیک شدن منطقه باشد. در نخستین انتخابات پارلمانی اقلیم کردستان عراق در چهار سال گذشته، افزون بر سه حزب اصلی اقلیم کردستان یعنی احزاب «دموکرات کردستان» به رهبری مسعود بارزانی، «اتحادیه میهنی کردستان» به رهبری جلال طالبانی و جنبش «گوران» یا جنبش تغییر، حزب «حل دموکراتیک کردستان» که از دیدگاههای اوجالان و «پ ک‌ک» دفاع می‌کند نیز شرکت کرده اند. اگرچه برخی کارشناسان پیشبینی کرده بودند که حزب حل دموکراتیک کردستان میتواند شگفتیساز باشد و دو حزب سنتی کردستان عراق را به چالش بکشد، اما قدرت احمدیان، عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه و کارشناس مسائل کرد، در گفتوگو با «قانون» می‌گوید که به اعتقاد او ساختار قدرت در این منطقه میان احزاب سنتی آن تثبیت شده و دو حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی بر این ساختار مسلط هستند. بنابراین جریانهای جدید مانند حل دموکراتیک قابلیت جریانسازی نخواهند داشت. این کارشناس مسائل کرد می‌گوید: «سابقه حزب حل دموکراتیک به اوایل سال ۲۰۱۰ بازمیگردد؛ در آن زمان این گروه با رویکردهای حزب پکک در ترکیه، در کردستان عراق شکل گرفت. به طور کلی پکک تلاش بر این داشت در کشورهایی که کردها در آنجا سکونت دارند، شعبه‌هایی از حزب را پایهگذاری کند یا در واقع نمایندگانی داشته باشد تا گفتمان کردستان واحد را گسترش دهد؛ گفتمانی که به دنبال استقلال کردستان و ایجاد یک کشور مستقل کرد در خاورمیانه بود اما جایگاه نیروها و جریانهای جدید سیاسی در کردستان عراق جایگاه برجستهای نیست و شاید آنها در مقاطعی مطرح شوند و ظهور کنند اما قادر نیستند ساختار سنتی حاکم بر کردستان عراق را برهم ریزند.»
از همین روی با وجودی‌که در میان حامیان اوجالان این امید وجود داشت که حزب حل دموکراتیک کردستان به دلیل حمایت از دیدگاههای رهبرشان و پکک میتواند در این انتخابات جایگاهی کسب کند اما احمدیان مخالف این فرضیه است و می‌گوید، اوجالان باوجودی که در میان کردها یک چهره کاریزماتیک است اما فقط در میان مناطق کردنشینی توانسته نفوذ کند که خلأ وجود دارد مانند سوریه.
این در حالی است که در اقلیم کردستان نه به لحاظ تشکیلاتی و نه به لحاظ چهرههای کاریزما این خلأ وجود ندارد. همچنین در اقلیم کردستان یک شبه دولت وجود دارد که بر بسیاری از مسائل تمرکز و نظارت دارد و وجود این ساختار سیاسی متمرکز خود یک مانع جدی برای بسط تفکر پکک است.
اکنون نیز در انتخابات اقلیم کردستان پیشبینی می‌شود که حزب حاکم دموکرات به رهبری مسعود بارزانی، کرسی‌های بیشتری را از آن خود کند. در این میان غیبت جلال طالبانی، رئیسجمهور عراق و رهبر اتحادیه میهنی کردستان به دلیل عوارض حمله مغزی به ضرر این حزب تمام شد. همچنانکه احمدیان نیز می‌گوید فقدان جلال طالبانی باعث شده تا اتحادیه میهنی در این انتخابات از میزان آرای آن به شدت کاسته شود.
در نهایت این کارشناس مسائل کرد، مهم‌ترین دلایل عدم موفقیت و قدرت گرفتن جریانهایی مانند پکک را در اقلیم کردستان در سه نکته خلاصه می‌کند؛
۱- وجود ساختار سنتی حزبی قدرتمند ۲-وجود چهرههای کاریزماتیک برجستهای مانند مسعود بارزانی و جلال طالبانی ۳- وجود یک ساختار سیاسی متمرکز که اجازه بسط اندیشههای اوجالان را نخواهد داد. ضمن این که روابط و مناسبات ترکیه و اقلیم کردستان نیز مانع از شکلگیری چنین امری می‌شود. چرا که حکومت اقلیم به دنبال توافقات و همکاریهایی که با ترکیه طی سالهای اخیر ایجاد کرده چندان از اندیشههای اوجالان حمایت نخواهد کرد و حتی شاید در جهت کنترل جریان پکک با دولت ترکیه همکاری کند.
«پکک» و با رزانی هرگز صلح نمیکنند
عرفان قانعی‌فرد*- در غیاب مام جلال؛ حزب بارزانی به هر شیوه‌ای می‌خواهد مافیای قدرت و ثروت خود را حفظ کند و دستاوردهای مادی در اختیار بارزانی باقی بماند و البته ماهواره‌های زنجیره‌ای و رسانه‌های اقماری این حزب هم در حال تبلیغات شبانهروزی هستند که خود را مقدس و بی‌عیب و فارغ از هر نوع مشکلی ترسیم کنند. طبعا غیبت رقیب حرفه‌ای مانند مام جلال هم فعلا زمینه را هموار کرده برای انجام این نوع برنامه‌ها. فراموش نکنیم که تحمیل دوباره بارزانی بر کرسی ریاست اقلیم یک نوع کودتا علیه آزادی و دموکراسی مردم کردستان عراق بود و امروز هم به هیچ شیوه‌ای حاضر نیست خود را از مقام نخست دور ببیند و به همین دلیل به شیوه‌های مختلف دست زد تا خود را بلامنازع نشان دهد و فورا هم به مقدسسازی و عوامفریبی دست می‌زند و خود را مردمی و خادم به خلق و دلسوز و خدمتگزار معرفی می‌کند اما در واقع در جریان همین یک روز صد‌ها گزارش از تقلب گسترده در سایت‌های کردستان عراق منتشر شد و چند ترور هم رخ داد و این اسمش دموکراسی یا ترویج و تفهیم دموکراسی نیست بلکه اقدام ضدمنافع و مصالح کرد و کردستان است ولی حضور رقیب جدی و پرشوری مانند نوشیروان مصطفی امین هم نوعی هشدار برای بارزانی است و اگر پارلمان بتواند قانون را دوباره به مجلس بازگرداند و ریاست مادامالعمری مسعود بارزانی را برطرف کنند شاید کردستان رنگ آسایش و آرامش و دموکراسی را ببیند. مام جلال علیه خودکامگی و تک محوری و یک رایی قیام کرد و جنبش جدید پدید آورد و باید میراث وی محفوظ بماند نه اینکه تسلیم تهدید و تحمیق و تکذیب یک قبیله قرار گیرد. درباره حضور پکک در انتخابات هم باید بگویم پکک و بارزانی هرگز صلح نخواهند کرد و امروزه به خاطر منافع مالی، بارزانی با اداره امنیت ترکیه روابط آشکار و دوستانه دارد و هرگز حاضر نیست به خاطر پکک منافع خود را به خطر بیندازد.
