انجمن بی تاوان: در ۲۹ ژوئن ۱۹۹۹، عبدالله اوجالان سرکرده زندانی پ.ک.ک توسط دادگاه عالی به اعدام محکوم شد، اما این حکم اجرا نشد و ترکیه را به دو جبهه تقسیم کرد، یکی خواستار اعدام فوری و دیگری مخالف اجرای آن بود.

دستگیری اوجالان در ۱۶ فوریه ۱۹۹۹ یک رویداد مهم جهانی بود، بولنت اجویت، نخست وزیر وقت ترکیه، صبح زود به تلویزیون آمد و به مردم ترکیه گفت: «می خواهم اخباری را به شما بگویم.

«مردم ترکیه از این خبر خوشحال شدند و در خیابان ها جشن گرفتند، در حالی که در شهرهای کردنشین باعث نگرانی و ناراحتی کردها شد که اوضاع داخلی ترکیه را تکان داد.

هنگامی که اوجالان به اعدام محکوم شد، اجویت و دادگاه قانون اساسی ترکیه این تصمیم را اجرا نکردند، آنها دوراندیش تر به نظر می رسیدند و معتقد بودند که اگر اوجالان اعدام شود، اوضاع داخلی ترکیه کاملاً از کنترل خارج می شود.

اوجالان در دادگاه خود پیامی برای قضات داشت و از دادگاه خواسته بود که اگر او را اعدام نکنند، نقش مهمی در دستیابی به صلح در ترکیه ایفا خواهد کرد.

این تروریسم باید پایان یابد، به ویژه از نظر سیاست خارجی. کسانی که می خواهند ترکیه را به یک طرف بکشانند، یا این یا آن طرف می خواهند مذاکره کنند، یا بجنگند و تنش می خواهند و این حقیقت است.

من نمی گویم که این یک تهدید است و شگفت انگیزترین نمونه دستگیری من است.

محاکمه اوجالان یک ماه به طول انجامید و هر زمان که او را به دادگاه می آوردند، او را با خودروی ضد گلوله تحت نظارت ده ها سرباز، از جمله برخی از والدینی که پسرانشان در نبرد با پ.ک.ک کشته شده بودند، می آوردند.

رسانه های ترکیه به دو جبهه تقسیم شدند که برخی از آنها با انتشار فیلم و عکس هایی از گریه و فریاد والدین برای اعدام قاتل پسرشان، احساسات مردم را برانگیخت.

هر روز هزاران نفر در آنکارا و استانبول به خیابان ها آمدند و برای اعدام آپو شعار سر دادند.

اما در شهرهای کردنشین، برخلاف استانبول و آنکارا، به خیابان ها آمدند و خواستار آزادی اوجالان شدند، برخی حتی خود را به آتش کشیدند و جان باختند.

یکی از موضوعاتی که در جریان محاکمه اوجالان مطرح شد، وکلایی بود که از او دفاع کردند و گفتند که جانشان در خطر است و وقتی در خیابان راه می رفتند تهدید می شدند.

زکی اوکچو اوغلو، یکی از وکلای اوجالان در یک کنفرانس خبری گفت که جان او در خطر است و از این مسئولیت صرف نظر می کند زیرا هر لحظه ممکن است کشته شود.

ارین کسکین، یکی دیگر از وکلای اوجالان گفت:

ما هر روز از ترس جانمان در یک خانه می ماندیم.

اوجالان گفت: “من از کسانی که اینجا نشسته‌اند و پسرانشان در جنگ شهید شده‌اند عذرخواهی می‌کنم. این کشور به صلح نیاز دارد، بنابراین اگر از من دفاع کنید، به شما قول می‌دهم تمام تلاشم را برای صلح انجام دهم.

اظهارات اوجالان و همچنین فشار اروپا بر ترکیه، دولت و دادگاه قانون اساسی را مجبور کرد که مجازات اعدام را به حبس ابد تبدیل کنند، اما این تصمیم منجر به انحلال دولت ترکیه شد.

یکی از دلایل اصلی اعدام نشدن اوجالان، هوشمندی وکلای او بود، زیرا آنها با مراجعه به دادگاه حقوق بشر اروپا که ترکیه یکی از اعضای آن است، خواستار تعلیق مجازات اعدام شدند و تصمیم گرفتند که اوجالان اعدام نشود. ، که او را از مجازات اعدام نجات داد ترکیه مجبور شد از این تصمیم پیروی کند.

ترکیه که در صدد نابودی اوجالان بود، باید افکار عمومی ترکیه را متقاعد می کرد که اعدام اوجالان برای ترکیه مضرتر از آن است. بخش نظامی خود را ساکت کرد، اما آنها MIT را وارد کردند تا مردم ترکیه را متقاعد کنند که اوجالان نباید اعدام شود، اما عصمت بارکان، روزنامه نگار روزنامه ترکیه ای رادیکال، که از نزدیک محاکمه را دنبال می کرد، می گوید این وظیفه است نه تنها به MIT سپرده شد، اما همه نویسندگان و روشنفکران به سمینار آورده شدند تلاش های جدی برای متقاعد ساختن افکار عمومی ترکیه مبنی بر عدم اعدام اوجالان انجام شد و حتی وزارت خارجه ترکیه نیز در این زمینه نقش مهمی ایفا کرد.

جواد اونش، معاون مشاور ام آی تی ترکیه به مدت ۳۲ روز در مورد دلایل اعدام نشدن اوجالان صحبت کرد. ارزیابی ها و اظهارنظرهای زیادی وجود داشت مبنی بر اینکه اگر او اعدام شود، روابط ترکیه و کشورهای اروپایی تیره می شود، اما اگر اعدام نشود، به نفع ترکیه است و ترکیه به دلیل اینکه تحت اصول حقوق بشر اروپا قرار دارد، سود بیشتری خواهد برد.

وی گفت: دولت معتقد است که دستگیری اوجالان برای حل مسئله کردها مهم است زیرا می تواند نقش مهمی در حل این موضوع داشته باشد، بنابراین اعدام خطر بزرگی برای ترکیه خواهد بود.

او گفت: “اگر اوجالان اعدام می شد، در میان کسانی که او را بزرگ می دانستند، رهبر بزرگ و قدرتمندی می شد و نامش هرگز از ترکیه محو نمی شد. حل مسئله کردها با اعدام او دشوار می شد.”

او گفت: «ما طرفدار اعدام نشدن اوجالان بودیم، اما باغچلی گفت: «متاسفم که نمی‌توانم با شما باشم» که به این معنی است که دولت ائتلافی منحل می‌شود و ترکیه به انتخابات زودهنگام می‌رود.

سرانجام، سلیمان دمیرل، رئیس جمهور وقت، بولنت اجویت، نخست وزیر و مسعود یلماز، معاون نخست وزیر، به تصمیم دادگاه اروپایی حقوق بشر احترام گذاشتند و حکم اوجالان به حبس ابد تبدیل شد و به این ترتیب او از مجازات اعدام نجات یافت، اما مسئله کردها اینگونه نبود.

باغچلی که به دلیل عدم حمایت از اعدام اوجالان، دولت را منحل کرد، اکنون از اوجالان می‌خواهد که به پارلمان ترکیه بیاید و سخنرانی کند و از پ‌ک‌ک بخواهد سلاح‌ها را کنار بگذارد و سپس آزاد شود.