انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : در ۱۳ نوامبر، پلیس ایتالیا عبدالله اوجالان، بنیانگذار و رهبر گروه تروریستی (PKK) را در فرودگاه رم دستگیر کرد.
او به تازگی با یک پاسپورت جعلی از مسکو آمده بود و پس از دستگیری، درخواست پناهندگی سیاسی کرد.
این در حالی است که مقامات بریتانیا آگوستو پینوشه، رئیس جمهور سابق شیلی را که توسط یک قاضی اسپانیایی متهم به تروریسم و ​​نسل کشی است، بازداشت می کنند.
دستگیری اوجالان بر اساس حکم قضایی صادر شده در ترکیه، نویدبخش سوالات مهمی در مورد سیاست اروپا، استانداردهای حقوقی بین‌المللی و امکان همکاری در مبارزه با تروریسم بود.

اوجالان در سال ۱۹۴۸ در روستایی در شرق ترکیه به دنیا آمد و در دانشگاه آنکارا در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد و در آنجا مائوئیست شد.
در سال ۱۹۷۳ او یک گروه مائوئیست را سازماندهی کرد – که در ابتدا شامل مبارزان کرد و همچنین ترک بود – که هدف آن انقلاب سوسیالیستی در ترکیه بود.
پ‌ک‌ک پس از سال‌ها عضوگیری و تلقین پیروان، رسماً در ۷ نوامبر ۱۹۷۸ تأسیس شد.
در سال قبل، او اولین قتل شناخته شده خود را انجام داد، قتل یک رقیب ایدئولوژیک متهم به کار برای دولت.

از آن زمان، این گروه به یک شورش مرگبار علیه ترکیه تبدیل شد و تا سال ۱۹۹۲ به ۵۰۰۰ نفر رسید.
اوجالان از پایگاه‌های خود در سوریه و دره بقاع لبنان، کارزار بی‌رحمانه‌ای را انجام داد، ظاهراً برای استقلال کردها، اما همانطور که اسناد داخلی پ‌ک‌ک در دسترس گسترده است، هدف نهایی ایجاد یک دولت مائوئیست در مناطقی از ترکیه، ایران و عراق است.
(از شکاکان خواسته می شود از وب سایت خود در https://burn.ucsd.edu/~ats/PKK/ بازدید کنند.)
جاه طلبی های اوجالان در سال ۱۹۹۵ در پنجمین کنگره پ.ک.ک به وضوح مشخص شد، جایی که «قطعنامه انترناسیونالیسم» بیان کرد که «پ.ک.ک با استدلال مؤثر به نفع سوسیالیسم و ​​با گسترش افکار سوسیالیستی به مردم منطقه، پیشتاز جنبش جهانی سوسیالیستی…»
در سال ۱۹۸۴ پ‌ک‌ک یکی از اعضای بنیان‌گذار جنبش انترناسیونالیستی انقلابی (RIM) بود، نوعی نسخه مائوئیستی با ساختار ضعیف کمینترن لنین که شامل مسیر درخشان پرو (Sendero Luminoso) نیز می‌شود.

در واقع، شباهت‌های بین PKK و راه درخشان قابل توجه است:
مانند بنیانگذار دومی، ابیمال گوزم، اوجالان یک مائوئیست با جاه طلبی های رهبری جهانی است. تاکتیک های آنها حتی با معیارهای تروریستی بسیار خونبار است و قربانیان اصلی غیرنظامیانی هستند که از تسلیم شدن به گروه های خود سرباز می زنند.
اهداف مکرر شامل معلمان، اعضای گروه های دفاع شخصی روستا، و مقامات محلی منتخب است.
تا کنون، از آغاز عملیات خود در سال ۱۹۸۰، پ.ک.ک مسئول اصلی جنگی است که حدود ۳۰۰۰۰ کشته بر جای گذاشته است (در مقایسه با ۲۵۰۰۰ نفر برای راه درخشان). علاوه بر این، پ‌ک‌ک مسئول تعدادی قتل ترک‌ها در آلمان بود، به همین دلیل است که دولت آلمان نیز حکم بازداشت اوجالان را صادر کرده است.