انجمن بی تاوان : علاوه بر اهداف و اغراض شوم غرب و اسراییل علیه بالندگی و حفظ تمامیت ارضی ایران، اندیشه های افراطی ناسیونالیستی تحت عنوان «پان» عقبه فکری مهم تجزیه طلبان در مناطق بحران خیز سنتی ایران می باشد. مکتب سیاسی «پان» با شاخه های بزرگی چون پان اسلاویسم، پان عربیسم، پان ترکیسم، پان کردیسم و…. برآمده از نهضت ناسیونالیسم – برتر دانستن ملت خود بر ملتهای دیگر یا ملیت گرایی است که در قرن نوزدهم در اروپا آغاز شد. ناسیونالیسم در آغاز بیشتر مشخصه فرهنگی داشت تا سیاسی. این نهضت این معنی را در بر داشت که هر ملتی صاحب زبان و نظریه ای نسبت به جهان و سرانجام تاریخ خود می باشد که باید آن را حفظ و تکمیل کند. بعدها ناسیونالیسم توجه خود را به سیاست نیز معطوف کرد و عنوان داشت که برای حفظ فرهنگ ملی و محرزساختن آزادی و عدالت در حق افراد جامعه، هر ملتی باید درون مرز خود برای خودش حکومتی مستقل تشکیل دهد و هر نوع قوانین و مقرراتی را که میل دارد برای خود انتخاب نماید.

اندیشه سیاسی «پان» به عنوان مفهومی آرمانی اهدافی فراتر از ناسیونالیسم دارد. در دیدگاه این اندیشه، جهان به عرصه وجودی کشورهای بزرگی تبدیل می شود که ملتهای بزرگ را در بر می گیرد. این جهان جدید ملت های کوچکی را که در دل ملتهای بزرگ هستند، می بلعد و برای آنها ارزش وجودی قائل نیست؛ همین مسئله ایراد اساسی برای این اندیشه است. برای اینکه ملتهای کوچک موجود در میان ملتهای بزرگ متکی بر اندیشه افراطی «پان» امکان حیات و فعالیت داشته باشند، راه حل هایی مانند فدرالیسم- حکومتی متشکل از چند بخش کشور که از حکومت مرکزی تبعیت کنند و خودمختاری ارایه کرده اند.از دیرباز تاکنون اندیشه های ناسیونالیستی افراطی چون پانترکیسم، پان آذریسم،پان ترکمنیسم، پان عربیسم، پان کردیسم، پان ارمنیسم، پان بلوچیسم، پان افغانیسم/طالبانیسم- با سوءنظر به خراسان- تمامیت ارضی ایران را تهدید می کنند. در این میان قدرتهای بزرگ نیز آتش این اندیشه های افراطی را برافروخته تر می سازند.