انجمن بی تاوان : توزیع مواد مخدر آخرین ایستگاه برای شبکههای جنایی و سازمانهای تروریستی است که به شبکههای تخصصی و پنهان منجر میگردد. در اواخر دهه نود میلادی، بازار هروئین در هلند، آلمان و بخشهایی از بریتانیا تحت کنترل پ.ک.ک بود. پ.ک.ک نه تنها از کادرهای مستقر خود بهره برد، بلکه مهاجران کرد را نیز ناچار کرد تا مواد مخدر را برای آن توزیع نمایند. با توجه به تعداد زیاد مهاجران کرد بیکار و فقیر در خیابانهای شهرهای اروپایی یافتن افراد برای توزیع مواد کار دشواری برای پ.ک.ک نبود. به علاوه، پ.ک.ک از حمایت سیاسی در اروپا سواستفاده کرد و برای شناسایی و استفاده از افراد به کمپهای پناهندگان سیاسی نفوذ کرد تا این افراد را برای توزیع مواد بکار گیرد.
تعداد زیادی از نهادهای اروپایی در مورد کنترل پ.ک.ک بر توزیع مواد مخدر در اروپا گزارش منتشر کردند. به عنوان مثال، در سال ۱۹۹۳ پلیسی آلمان تعداد زیادی از کودکان کرد را به خاطر توزیع مواد مخدر دستگیر کرد. بیشتر این کودکان در طی بازجویی های خود اعتراف کردند عوامل پ.ک.ک در آلمان آنها را هدایت میکنند. در سپتامبر ۱۹۹۳، پلیس هامبورگ گروهی از توزیعکنندگان هروئین از جمله یک کودک ۱۱ ساله را دستگیر کرد. تحقیقات نشان داد پ.ک.ک این کودکان و مهاجران را فقط برای توزیع مواد مخدر آورده است. در ژانویه ۱۹۹۴، پلیس اشتوتگارد ۷۶ کرد عامل توزیع مواد مخدر را دستگیر کرد که ۶ نفر از آنها سابقه عضویت در پ.ک.ک را داشتند. بیشتر افراد اعتراف کردند از طرف پ.ک.ک دست به توزیع مواد میزنند. در هفتم سپتامبر ۱۹۹۹ نیز پلیس آلمان یک شبکه پیچیده دیگر توزیع مواد مخدر را متلاشی کرد. عملیات نشان داد پ.ک.ک انحصار توزیع مواد در هامبورگ و هانوور را در دست دارد. تحقیقات پلیس نشان داد توزیعکنندگان مواد مخدر هر ماه مبلغ ۱۰ میلیون مارک آلمان برای پ.ک.ک پول کسب میکنند. یکی از محکومان مواد مخدر در آلمان اعلام کرد: «من با فردی با نام رمز صادق دیدار کردم. او مسئول هماهنگی مواد مخدر از طرف پ.ک.ک است. او با روشی زورگویانه مرا وادار کرد تا مواد مخدر بفروشم. وی گفت پ.ک.ک بر فروش من هفتاد درصد کمیسیون تعیین خواهد کرد».
پ.ک.ک از مراکز فرهنگی و کمپهای پناهندگان کرد نیز به عنوان پایگاهی برای پیدا کردن توزیعکنندگان مواد مخدر استفاده نمود. طبق گزارش پلیس (۲۰۰۳) تعداد ۲۹۸ مرکز فرهنگی (متعلق به پ.ک.ک) در اروپا وجود داشتند که به عنوان مرکز توزیع مواد مخدر عمل میکردند. نهادهای مختلف امنیتی اروپا در مورد کشف مواد مخدر کمپهای پناهندگان کرد گزارش کردند. وقتی در ششم ژانویه ۱۹۹۶ یک توزیعکننده کرد مواد مخدر و یک مصرفکننده آلمانی دستگیر شدند، ادامه تحقیقات به کشف مقدار قابل توجهی مواد در محل اقامت فرد توزیعکننده منجر شد. این محل مکانی تحت کنترل پ.ک.ک و برای پناهندگان بود.
گزارش پلیس نشان داد در همان مجتمع چندین مورد دیگر کشف مواد صورت گرفته است. در دهم نوامبر ۱۹۹۳، پلیس آلمان ۲۲ کرد را با ۱۶ کیلو هروئین دستگیر کرد. تقریبا همه آنها در کمپهای پناهندگان زندگی میکردند و ۷ نفر نیز به خاطر عضویت در پ.ک.ک تحت تعقیب پلیس ترکیه بودند. در سال ۱۹۹۲ پلیس هامبورگ چندین کودک کُرد را به خاطر توزیع مواد مخدر دستگیر کرد. تحقیقات نشان داد همه این کودکان توسط پ.ک.ک و برای فروش مواد مخدر آورده شدهاند. این کودکان در طی بازجوییها اعتراف کردند پ.ک.ک به زور آنها را وادار به فروش مواد میکند و به آنها گفته چون سن آنها به حد قانونی نرسیده لذا زندانی نمیشوند.
یک منبع مطلع نیز افشا کرد «پ.ک.ک از مهاجران با تهدید میخواهد در اروپا برای آن مواد مخدر بفروشند. این مهاجران این کار را انجام میدهند چون بیکار و گرسنه هستند. آنها همیشه با ریسک استرداد مواجه هستند. آنها تهدید میشوند اگر قبول نکنند، پ.ک.ک مکان آنها را به پلیس اطلاع خواهد داد».