به گزارش انجمن بی تاوان، عضو سابق پ.ک.ک در یک یادداشت اختصاصی نوشت: بهتر است همین ابتدای نوشته، انتخابات در پ.ک.ک را توصیف کنم: «یک بازی و نمایش، با برندگانی از پیش مشخص». این توصیف برای شاخههای اقماری پ.ک.ک نیز صادق است. این روند در طول ۴ دهه ثابت بوده و پکک و پژاک با شعارهای غربی (البته کاملا دروغین)، تفکرات مورای بوکچین و نوشتههای اوجالان، سعی دارند خود را با عوامفریبی در منطقه، گروهی دموکراتیک نشان دهند تا به اهداف خود دست پیدا کنند. اما این اقدامات، فقط نمایش است. انتخابات به معنای واقعی کلمه، در پژاک و پ.ک.ک وجود ندارد و عناصر فرماندهی و مدیریت، نوع راهبرد و حتی نام فرد پیروز از پیش مشخص شده است.
فرمانده پشت پرده (ارباب) و منافع او تعیین میکند پ.ک.ک و پژاک بجنگند یا مذاکره کنند! مثلا افرادی مانند جمیل باییک در پ.ک.ک و ریزان جاوید و زیلان تانیا در پژاک، به جنگطلبی شهره و خود منصوب «مراد کاراییلان» هستند، در حالی که مدعی کسب مسئولیت و فرماندهی از طریق انتخابات میباشند.
ریاست مشترک پژاک و کودار، دروغ بزرگ این افراد است. چون خود کودار از هر لحاظی وابسته به ک.ج.ک است و حتی افکار اوجالان را دیگر مورد توجه قرار نمیدهد. حتی استقلال مالی نیز ندارد، چون تماماً وابسته به حمایت مالی کانال جمیل باییک است.