پ.ک.ک که به‌صورت رسمی در تمام فعالیت‌های جنایی سازمان‌یافته دست دارد و مهم‌ترین عامل قاچاق انسان و مهاجرت می‌باشد.
سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : یک سازمان تروریستی نیازمند تأمین مالی است تا بتواند ادامه‌ی حیات یابد و بقای خود را تضمین کند. این برای تضمین فعالیت‌های آن است و به همین سبب تأمین مالی خود را معمولاً از سه منبع به‌دست می‌آورد که عبارتند از: درآمد ناشی از فعالیت‌های جنایی، پول به‌دست آمده و یا جمع‌آوری شده از افراد با پوشش کمک مالی و خیریه و حمایت مطمئن از کشورهایی که تلاش می‌کنند تا از تروریسم به‌عنوان ابزار سیاست خارجی استفاده کنند.
در مورد حزب کارگران کردستان یا همان پ.ک.ک و اتحادیه‌ی جوامع کردستان یا همان ک.ج.ک از هر سه مورد فوق تأمین مالی می‌شوند.
اتحادیه‌ی اروپا پ.ک.ک را به‌عنوان سازمانی تروریستی در سال ۲۰۰۲ اعلام کرد. به‌علاوه، ایالات متحده آمریکا نیز رهبران پ.ک.ک را به‌عنوان اربابان سردسته‌های مواد مخدر معرفی کرده و پ.ک.ک را به‌عنوان مهم‌ترین هدف کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مبارزه علیه مواد مخدر مشخص نمود. این فشارها سبب شد تا بعضی از کشورهای اروپایی در قبال پ.ک.ک کمی نگاه خود را تغییر دهند و درنتیجه در سال ۲۰۱۰ علیه شبکه‌های آن عملیات گسترده‌ای صورت گیرد. با وجود این، علی‌رغم برچسب تروریستی بر روی پ.ک.ک امروزه کاملاً آشکار است که کشورهای غربی در قبال این گروه تروریستی آن‌طور که باید و شاید جدی نیستند و حتی به‌صورت مخفیانه از آن حمایت نیز می‌کنند و این در افکار عمومی بین‌المللی نیز چنین تلقی را ایجاد کرده است.
شاید اروپا در همان تصور است که مردم امروزه توان تجزیه‌وتحلیل رفتار‌های واقعی آن را ندارند اما چنین نیست. نوع نگاه غرب به کشورهای مرتبط با مقوله‌ی تروریسم پ.ک.ک، باعث شد تا این فرقه از فضا بهره‌برداری کند. به‌علاوه، این باور که پ.ک.ک فعالیت تروریستی علیه آن‌ها انجام نمی‌دهد فلذا برای آن‌ها تهدیدی نیست باعث شد بعضی از کشورهای اروپایی در فعالیت‌های ضد‌تروریستی علیه آن خیلی اشتیاق از خود نشان ندهند. ولی این باور واقعیتی را نادیده می‌گیرد که پ.ک.ک نه‌تنها یک سازمان تروریستی است بلکه سازمانی بسیار فعال در حوزه‌ی مواد مخدر نیز می‌باشد و علاوه بر آن در قاچاق انسان نیز دستی گسترده دارد. این یکی از منابع عمده‌ی تأمین مالی پ.ک.ک است و این سازمان از کشورهای اروپایی به‌عنوان مرکزی برای انجام این فعالیت‌ها استفاده می‌کند.
رد پای پ.ک.ک در تمام جنایت‌های سازمان‌یافته
پ.ک.ک که به‌صورت رسمی در تمام فعالیت‌های جنایی سازمان‌یافته دست دارد و مهم‌ترین عامل قاچاق انسان و مهاجرت می‌باشد. فعالیت آن در قاچاق انسان کاری جدید نیست. این سازمان با ترتیب دادن کارهای غیرقانونی طرفداران خود به‌صورت مهاجر در اروپا عملاً به سازمانی گسترده تبدیل شده است که اکنون یک سازمان کلیدی قاچاق انسان در اروپاست.
بنابراین پ.ک.ک نه‌تنها کنترل و نظارت بر مسیرهای قاچاق انسان از کشورهای آسیایی تا اروپا را به دست گرفته است، بلکه اقامت و کار غیرقانونی مهاجران را نیز بر عهده دارد؛ یعنی کسانی که به‌صورت غیرقانونی به اروپا آمده‌اند. به‌عبارت‌دیگر پ.ک.ک در این زمینه نقشی فعال ایفا می‌کند و دیگر سازمان‌ها را کنترل می‌کند تا کار انتقال افراد از کشور مبدأ تا کشور مقصد را درست انجام دهند، بدون این‌که این افراد شرایط قانونی لازم را داشته باشند. پ.ک.ک این کارها را با پاسپورت‌های جعلی و یا اسناد و مدارک جعلی برای پناه‌جویان غیرقانونی خواستار ورود به اتحادیه‌ی اروپا انجام می‌دهد.
پ.ک.ک اجازه نمی‌دهد بدون حمایتش بین آسیا و اروپا تردد صورت بگیرد. به‌علاوه، در حوزه‌ی قاچاق انسان نیز این کار را انجام می‌دهد. بنابراین کشورهای اروپایی که خود را مهد دموکراسی می‌دانند راه را برای پ.ک.ک بازکرده‌اند تا سیستمی از برده‌داری را ایجاد کند که به شکل استثمار از آزادی، کار و بدن انسان از طریق فعالیت‌هایی مانند قاچاق زنان برای فحشا و کار اجباری را شامل می‌شود. درواقع وضعیت مهاجرانی که توسط پ.ک.ک آورده می‌شوند و بیشتر نیز از ترکیه، سوریه و عراق یا آسیای میانه و البته به میزان بسیار کمتری از ایران هستند با سیستم برده‌داری نوین تطبیق داده می‌شود.
از طرف دیگر، پ.ک.ک افراد را به‌کار می‌گیرد تا قاچاق مواد مخدر و سوخت دیزلی را انجام بدهند تا در هنگام قطع شدن دیگر منابع مالی‌اش بتواند سرپا بایستد. درعین‌حال، در قاچاق انسان به‌ویژه برای فحشا نقشی کلیدی دارد. چون برای قاچاق مواد بایستی از شبکه برخوردار بود و در همین راستاست که شبکه‌های آن به‌ویژه در مناطق مرزی با ایران و ترکیه وجود دارند و تحت کنترل شدید پ.ک.ک هستند.
شبکه‌های قاچاق و جامعه مهاجران
کشورهای غربی با نقش پ.ک.ک در قاچاق مواد مخدر و انسان خیلی دچار دردسر شده‌اند. موضوع دیگر دخالت آن‌ها در، آوردن پناه‌جویان غیرقانونی است. اگرچه غرب تصور می‌کند علیه پ.ک.ک به خاطر تروریستی بودن آن مبارزه می‌کند اما این کار را نه واقعاً به خاطر بعد تروریستی آن بلکه به خاطر مسائل پیچیده‌ی مالی آن انجام می‌دهند. از میان ۱۹ سازمان تروریستی که نقشی کلیدی در بین ۴۲ سازمان تروریستی و قاچاق مواد مخدر دارند و خیلی جدی کار می‌کنند، پ.ک.ک مهم‌ترین آن‌ها در اتحادیه اروپاست و درواقع بازار قاچاق در اتحادیه‌ی اروپا را در اختیار دارد. این سازمان نه‌تنها مواد تولید کرده و به‌صورت اجباری و خشونت‌آمیز به جمع‌آوری اعانه می‌پردازد، بلکه به‌صورت مستقیم نیز مواد می‌فروشد. راهبرد پ.ک.ک برای استخدام افراد جهت فروش مواد مخدر جهت تبرئه‌ی نام خود از لیست تروریستی نیز کارایی نداشته است؛ چون در چندین گزارش رسمی نام آن به‌صراحت آمده است. این گزارشات شامل گزارش سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ پلیس اتحادیه‌ی اروپا یا همان یوروپل، گزارش سال ۲۰۱۱ درباره‌ی سازمان‌های جنایی و گزارش بررسی اوضاع تروریستی در اتحادیه‌ی اروپا، گزارش سازمان توسعه و همکاری اقتصادی اروپا و گزارش شورای دفاعی اتحادیه‌ی اروپا در مورد فعالیت‌های قاچاق در مرز ایران و ترکیه می‌شود.
شاخه‌ی اروپایی پ.ک.ک علاوه بر تأمین مالی و اقدامات مربوطه وظایف دیگری نیز دارد و این فعالیت‌ها شامل حمایت سیاسی نیز می‌گردد. این موضوع از طریق جامعه‌ی مهاجر کُرد و بعضی از سازمان‌های کُردی در کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا صورت می‌گیرد. شبکه‌ی اروپایی این سازمان نیز به‌موازات این جامعه‌ی کُرد مقیم اروپا کار خود را انجام می‌دهد. یعنی برای این سازمان جدایی‌طلب فعالیت دیپلماتیک انجام می‌دهد و امروزه نیز برای اقدامات مسلحانه‌ی پ.ک.ک توجیه ایجاد می‌کند. جامعه‌ی مهاجر کُرد و سازمان‌های مدنی نیز از منابع عمده‌ی تأمین مالی پ.ک.ک هستند. این سازمان درواقع بر بعد احساسی زندگی تمرکز کرده و به‌ویژه بر روی گذشته‌ی آن‌ها کار می‌کند و از آن بهره‌برداری می‌نماید. مالیات‌های غیرقانونی به‌دست‌آمده از جامعه‌ی کُردی مقیم اروپا و حق عضویت اجباری و بسیاری از فعالیت‌های مشابه، همگی برای تأمین مالی خشونت و جنگ است.
به‌صورت خلاصه می‌توان گفت، سیستم پ.ک.ک در اروپا با دورویی همراه است. یعنی هم پ.ک.ک و هم اتحادیه‌ی اروپا دورویی می‌کنند. درواقع کشورهای اروپایی مدعی‌اند علیه تروریسم مبارزه می‌کنند اما درعین‌حال هیچ اقدامی نمی‌کنند. می‌توان گفت بعضی از کشورهای اروپایی دیگر به پ.ک.ک نباید به‌عنوان ابزار سیاست خارجی، بلکه بایستی به‌عنوان یک تهدید نگاه کنند و در این زمینه لازم است یک سیاست واقع‌بینانه اتخاذ کنند.
ولی واضح است که غرب به‌ویژه اتحادیه‌ی اروپا یک مبارزه‌ی جدی علیه منابع مالی پ.ک.ک انجام نمی‌دهد. درحالی‌که شاخه‌ی مسلح پ.ک.ک در قندیل مستقر است و شاخه‌ی اقتصادی آن در کشورهای اروپایی می‌باشد. درعین‌حال، اگرچه آن‌ها تبلیغ می‌کنند که برای ایدئولوژی خود می‌جنگند و یا برای ارزش‌های جامعه کُردی دست به اسلحه برده‌اند، اما بایستی گفت پ.ک.ک و یا ک.ج.ک این را برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات غیرقانونی مالی خود بر زبان می‌آورد. اقتصاد جنایتی که پ.ک.ک در اتحادیه اروپا ایجاد کرده است دلیلی است که نشان می‌دهد این سازمان نه‌تنها برای منطقه بلکه برای اروپا نیز تهدید است؛ چون در آنجا نیز حضور دارد. درنتیجه بایستی گفت، پ.ک.ک تنها برای کشورهایی نظیر ترکیه یک مسئله‌ی داخلی نیست؛ بلکه برای کشورهای اروپایی نیز یک مسئله‌ی داخلی می‌باشد و آنچه در پی تحرکات تروریستی داعش در اروپا دامن آن‌ها را گرفت دور از ذهن نخواهد بود که با ابزار پ.ک.ک و اذنابش گریبان اروپا و آمریکا را گرفته و آنگاه اروپا و آمریکا باید با پدیده‌ی تروریسم، نه‌فقط در خاورمیانه درگیر باشد بلکه این چاقویی دو لبه است که به‌سوی خود او نیز در خانه‌اش خواهد برگشت .
