انجمن بی تاوان : سازمان تروریستی کردی پ.ک.ک چندین دهه است که علیه دولت ترکیه می جنگد. پ.ک.ک همچنین از صحنه جناح چپ اروپا حمایت می کند.

کمی بیش از دو هفته پیش یک حمله تروریستی در نزدیکی پارلمان آنکارا پایتخت ترکیه رخ داد. بر اساس اطلاعات دولتی، دو مرد مسلح به تفنگ تلاش کردند تا به داخل وزارت کشور نفوذ کنند. سپس یکی از این دو نفر خود را منفجر کرد و مهاجم دیگر توسط ماموران امنیتی مورد اصابت گلوله قرار گرفت. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، این حمله را “آخرین گلوله های تروریسم” خواند. بر اساس گزارش رسانه ها، ه.پ.گ، شاخه نظامی پ ک ک مسئولیت این حمله انتحاری را بر عهده گرفت. خبرگزاری ANF وابسته به پ‌ک‌ک به نقل از یک مسئولیت‌نامه مشکوک، این اقدام دقیقاً طبق برنامه پیش رفت و واکنشی به اقدامات ترکیه در مناطق کردنشین بود.

درگیری بین ترکیه و پ.ک.ک چندین دهه است که وجود داشته و ده‌ها هزار قربانی گرفته است. پ‌ک‌ک در سال ۱۹۷۸ در واکنش به سیاست‌های ضد کردی دولت ترکیه تأسیس شد و در اصل به مبارزه برای یک کشور کرد مستقل اختصاص داشت. با این حال، اکنون رسماً فقط خواستار خودمختاری در عین رعایت مرزهای دولتی موجود است. دولت ترکیه اما پ ک ک را تهدیدی تروریستی برای امنیت و وحدت ملی می داند. سازمان کردها همچنین دارای سازمان ها یا شعبه های خواهر در سوریه، عراق و ایران است. “جامعه جوامع کردستان” (Koma Civakên کردستان، به اختصار KCK) به عنوان یک سازمان چتر عمل می کند که مرکز فرماندهی آن در کوه های قندیل در شمال شرقی عراق قرار دارد. پ‌ک‌ک توسط ترکیه، آمریکا و اتحادیه اروپا به عنوان یک سازمان تروریستی طبقه‌بندی شده است.

کشمکش به اروپا هم کشیده می شود

از آنجایی که بسیاری از ترک‌ها و کردها در دهه‌های اخیر به کشورهای مختلف اروپایی مهاجرت کرده‌اند، درگیری به خارج از کشور نیز کشیده شده است. به همین دلیل است که همیشه در این کشور بین ترک ها و کردها درگیری وجود دارد (البته کمونیست های ترک نیز اغلب در کنار پ.ک.ک هستند). دو مثال: در سال ۲۰۱۹ ابتدا در تظاهراتی در هرنه (نوردراین-وستفالن) شورش هایی رخ داد، چند روز بعد ۶۰ ترک و کرد با یکدیگر جنگیدند و به گفته پلیس، از چوب و باتوم نیز استفاده کردند. در ژوئن ۲۰۲۰، شورش‌ها در وین-فاوریتن باعث سروصدای رسانه‌ای در اتریش شد. در آن زمان، هواداران گرگ‌های خاکستری ناسیونالیست ترکیه و حامیان حزب حاکم ترکیه AKP با کردهای چپ‌گرا و فعالان آنتیفا اتریشی ملاقات کردند و طی چند روز به نبردهای خیابانی پرداختند. این درگیری علاوه بر درگیری‌های فیزیکی در خیابان‌ها، مکرراً منجر به خسارت مالی به تأسیسات ترک و کرد نیز می‌شود. مثال دیگر: سال گذشته، هواداران مظنون پ‌ک‌ک حمله‌ای را به مقر اتحادیه ترکی-اسلامی (ATIB) در وین انجام دادند. تصاویر دوربین مدار بسته دو مرد نقابدار را نشان می دهد که ده شیشه را با چکش اضطراری می شکنند و با تلفن همراه از این اقدام فیلم می گیرند. بر اساس گزارشی از شبکه تلویزیونی TRT ترکیه، عاملان همچنین کلمات “PKK” و “YPS” (گروه جوانان پ‌ک‌ک) را روی دیوارها مالیدند.

در حالی که پ‌ک‌ک و سازمان‌های کمونیستی دوست در ترکیه و سوریه در حال مبارزه مسلحانه هستند، هواداران در اروپا عمدتاً خود را وقف تبلیغات سیاسی، سازمان‌دهی رویدادها/تظاهرات، جذب اعضا و جمع‌آوری کمک‌های مالی می‌کنند. در سال های اخیر، به ویژه در آلمان، پرونده های متعددی علیه افراد مظنون پ.ک.ک صورت گرفته است. در حال حاضر محاکمه ای علیه عبدالله او، کادر ادعایی پ.ک.ک در جریان است. بر اساس کیفرخواست، گفته می شود که او بین ژوئن ۲۰۲۰ تا آوریل ۲۰۲۱ رویدادهای تبلیغاتی را سازماندهی کرده و بیش از ۹۰۰۰۰۰ یورو کمک مالی برای پ.ک.ک جمع آوری کرده است. به گفته یوروپل، دستگاه پ‌ک‌ک در اروپا «عمدتاً تحت پوشش سازمان‌های قانونی به رسمیت شناخته‌شده، مانند انجمن‌های کردی کار می‌کند». با این حال، پ‌ک‌ک همچنین تلاش می‌کند تا از راه‌های غیرقانونی بودجه به دست آورد: یوروپل از جمله موارد دیگر به اخاذی و جرایم سازمان‌یافته اشاره می‌کند.

پ.ک.ک و صحنه چپ

به دلیل نزدیکی ایدئولوژیک، بسیاری از گروه‌های چپ با سازمان‌های کرد وابسته به پ‌ک‌ک همکاری می‌کنند یا به طور علنی با آنها اعلام همبستگی می‌کنند (اطلاعات بیشتر در اینجا). گروه های چپ مرتباً خواستار لغو ممنوعیت پ.ک.ک و سازماندهی رویدادهای مشترک (از عصرهای سخنرانی تا تظاهرات) هستند. پرچم Antifa Enternasyonal اکنون بخشی جدایی ناپذیر از اعتراضات کردها و آنتیفا است. پرچم اصلاح شده از پرچم کردستان KCK است. فقط به جای ستاره قرمز در وسط، آرم چپگرای افراطی آنتیفا (احتمالا به دلایل قانونی) روی این پرچم نقش بسته است. منطقه خودمختار کردی روژاوا در شمال شرق سوریه به ویژه در صحنه جناح چپ محبوبیت دارد. در اینجا چپ های اروپایی رویای ساختن یک جامعه سوسیالیستی و فمینیستی را در سر می پرورانند.

همکاری بین صحنه آنتیفا و پ.ک.ک نیز جالب است زیرا چرخش فعالان آنتیفا در واحدهای جنگی شبه نظامیان کرد YPG وجود دارد که تاکنون به ندرت مورد توجه قرار گرفته است. در آنجا نحوه کار با سلاح و مواد منفجره را یاد می گیرند و به جبهه اعزام می شوند. معروف است که تندروهای چپ آلمان در آنجا حضور دارند. بر اساس گزارش ولت، به عنوان مثال، توماس جی، یکی از مظنونین عضو گروه افراطی چپ “همر باند” در همین حین برای پیوستن به YPG به شمال سوریه سفر کرده بود. گفته می شود که در آنجا به عنوان یک تک تیرانداز آموزش دیده و به کار گرفته شده است. به عنوان بخشی از تحقیقات علیه “باند چکشی” که تاکنون حملات وحشیانه متعددی را علیه مخالفان سیاسی انجام داده است، ج. مخفی شد و پلیس به دنبال او است.

به گفته اداره حفاظت از قانون اساسی آلمان، از سال ۲۰۱۳ حدود ۲۹۵ نفر به مناطق جنگی کردها سفر کرده اند. ۱۵۰ نفر به آلمان بازگشتند و حداقل ۳۰ نفر جان باختند. دفتر حفاظت از قانون اساسی بیشتر آنها را به طیف افراطی چپ نسبت می دهد. مشخص نیست که آیا افراطیون چپ اتریشی نیز به روژاوا سفر کرده اند یا خیر. همچنین مشخص نیست که آیا و چه تعداد از کردها به عنوان جنگجویان زیرزمینی بین اتریش و ترکیه یا شمال سوریه رفت و آمد می کنند – و آیا مقامات امنیتی داخلی آنها را زیر نظر دارند یا خیر.