کمیته مرکزی گروه تروریستی پ.ک.ک در بیانیه‌ای ضمن تشریح اهداف تصمیم انحلال، تاکید کرد که مبارزه در ساحت سیاسی ادامه دارد.

در پی اختلافات پیش آمده پیرامون دلایل انحلال پ.ک.ک، کمیته مرکزی این گروه تروریستی با انتشار بیانیه‌ای بلند به توضیح درباره اهداف این تصمیم تاریخی پرداخت.

به گزارش خبرگزاری بی تاوان، گروه تروریستی کارگران کردستان با انتشار بیانیه‌ای رسمی درباره تصمیم تاریخی خود برای انحلال ساختار سازمانی و پایان دادن به مبارزه‌ی مسلحانه، توضیحاتی ارائه داد. این تصمیم که به‌تعبیر بیانیه یک نقطه عطف تاریخی توصیف شده، نه به‌عنوان نتیجه‌ شکست یا فشار خارجی، بلکه به‌عنوان گامی آگاهانه در راستای تحقق چشم‌انداز جدید عبدالله اوجالان و گذار به مبارزه‌ای دموکراتیک، غیرمتمرکز و اجتماعی اتخاذ شده است.

در این بیانیه آمده است که روند برگزاری کنگره دوازدهم، پس از دیدار تاریخی عمر اوجالان با سرکرده پ.ک.ک در ۲۳ اکتبر ۲۰۲۴ آغاز شد. عبدالله اوجالان در این دیدار و مجموعه‌ای از پیام‌ها و نامه‌های بعدی، با تأکید بر عبور از خشونت، اعلام کرده است که در صورت فراهم شدن شرایط، آماده است مسئله‌ی کرد را به عرصه‌ی سیاست دموکراتیک و حقوقی منتقل کند. بر همین مبنا، در تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۲۵ «فراخوان صلح و جامعه‌ی دموکراتیک» از سوی اوجالان منتشر شد که مبنای اصلی تصمیم‌گیری‌های این کنگره قرار گرفت.

کمیته مرکزی پ.ک.ک در بیانیه خود با تأکید بر استقلال تصمیم‌گیری‌اش، اعلام کرده است که انحلال ساختار سازمانی نه از سر شکست یا تسلیم، بلکه نتیجه‌ی یک اراده‌ی آگاهانه، جمعی و درونی بوده است. به‌زعم نویسندگان بیانیه، تصمیم به پایان دادن به دوره‌ی ۵۲ ساله‌ی فعالیت کلاسیک گروه، پاسخی است به نیازهای تاریخی تحول و نوسازی، و تلاشی برای بازاندیشی در ابزارها و روش‌های مبارزه‌ای که در دهه‌های گذشته، در شرایط تاریخی متفاوتی شکل گرفته بودند. آن‌ها صراحتاً تأکید می‌کنند که این تصمیم برآمده از پختگی سیاسی و بلوغ نظری جنبش است، نه نتیجه‌ی فشار یا حملات دولت ترکیه یا نیروهای بین‌المللی.

در این بیانیه آمده است که جنبش آپویی امروز با واقعیت‌های نوین اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در سرتاسر کردستان و منطقه مواجه است، و ادامه‌ی مبارزه با مدل‌ها و ساختارهای قدیمی، دیگر نه مؤثر است و نه مشروعیت سیاسی و اجتماعی کافی دارد. پایان کار پ.ک.ک به‌معنای عقب‌نشینی از اهداف نیست، بلکه تلاش برای بازتعریف مسیر مبارزه، زبان مبارزه، و بدنۀ سازمانی آن است. به گفته کمیته مرکزی، این تصمیم در واقع گشایش یک مرحله‌ی جدید از نوسازی نظری، اخلاقی و استراتژیک است که می‌خواهد از تکرار، تصلب و انفعال فاصله بگیرد.

پ.ک.ک در این مسیر تازه، به‌جای تکیه بر اَشکال سنتی مبارزه انقلابی، به پارادایمی نوین پایبند است که بر پایه‌ی دموکراسی مستقیم، برابری جنسیتی، و اکولوژی اجتماعی بنا شده است. در این چارچوب، تمرکز بر گسترش شبکه‌های افقی، کنفدرالیسم دموکراتیک، و تقویت هویت اجتماعی و فرهنگی کردها، به‌جای تسخیر قدرت یا تأسیس دولت‌ـ‌ملت، مطرح شده است. به باور نویسندگان بیانیه، این رویکرد تازه می‌تواند پاسخگوی چالش‌های پیچیده‌ی قرن بیست‌ویکم باشد، و مسیر رهایی را برای همه‌ی ملت‌ها و گروه‌های تحت‌ستم، به‌ویژه زنان و جوانان، هموار سازد.

با این حال، بیانیه به‌روشنی اشاره می‌کند که انحلال ساختار رسمی پ.ک.ک به معنای خلع سلاح فوری یا پایان بی‌قیدوشرط مبارزه‌ی مسلحانه نیست. بلکه تصمیم‌گیری درباره‌ی خاتمه‌ی کامل مبارزه‌ی نظامی، مشروط به ایجاد شرایط عادلانه، فراهم شدن بسترهای سیاسی دموکراتیک، و تضمین امنیت سیاسی و حقوقی جنبش و فعالان آن خواهد بود. در متن آمده است که اگر این الزامات فراهم شود، نهادهای نظامی تحت امر پ.ک.ک نیز وارد فرآیند خلع سلاح خواهند شد و دوران جدیدی از مبارزه‌ی مدنی جایگزین خواهد گردید.