انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : منطقه مرزی بین ایران و اقلیم کردستان شمال عراق، محل اردوگاه های گروه تروریستی پژاک، یک گروه تروریستی است که ادعا می کند برای “خود مختاری دموکراتیک” می جنگد. این گروه تروریستی  از سال ۲۰۰۶ درگیر یک شورش سطح پایین در منطقه مرزی بوده است. اخیراً نشانه هایی مبنی بر استفاده حزب مادر یعنی گروه تروریستی پ.ک.ک دیده شده است. شریک پژاک برای منزوی کردن ترکیه از طریق سوق دادن آنکارا به اتحاد با ایران، که موقعیت پ.ک.ک را در مقابل ترکیه و ایران تقویت می کند و مجددا منجر به تضعیف روابط ترکیه و متحدان غربی آن می شود.

پژاک بخشی از کما اجتماعین کردستان (KCK – کنفدراسیون دموکراتیک کردستان) به رهبری ژنرال موراد کارایلان است و عموماً به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از سازمان چتر آن در نظر گرفته می شود. این جنبش اعتراف می کند که با پ.ک.ک رابطه دارد و عبدالله اوجالان رهبر زندانی پ.ک.ک را به عنوان رهبر خود می شناسد (Rudaw.net , 19 ژوئیه ) . به گفته وزارت خزانه داری ایالات متحده , پژاک توسط پ ک ک کنترل می شود و کردهای ترکیه را در صفوف خود دارد.

حکومت اقلیم کردستان پژاک را مشکل داخلی ایران می داند و بمباران ایران را مداخله در امور عراق می داند. ایران و اقلیم کردستان ترجیح می دهند روابط اقتصادی خود را حفظ کنند، اما دولت اقلیم کردستان همچنین می خواهد روابط استراتژیک خود را با ایالات متحده حفظ کند تا به آن اهرم فشار با ترکیه و شرکای عرب آن در عراق بدهد. دولت اقلیم کردستان رسما مخالف حضور پژاک در قلمرو اداری خود است و طرفدار راه حل دیپلماتیک است. به گفته، وزیر خارجه اقلیم کردستان، “ما باور نداریم که خشونت بتواند این مشکل را حل کند.” ما به هیچ گروهی اجازه حمله را نمی دهیم.»

فعالیت های مسلحانه پژاک علیه ایران آن را به اصلی ترین گروه تروریستی کرد در میان کردهای ایران تبدیل کرده است و گفته می شود سایر گروه های تروریستی کردی توسط دولت اقلیم کردستان تامین مالی می شوند و اردوهای آنها در اقلیم کردستان تحمل می شود و در ازای این کار، این بازیگران عمل نمی کنند. حملات علیه ایران به منظور جلوگیری از هر گونه آسیب به روابط حکومت اقلیم کردستان با آن کشور. بعلاوه، گروه های تروریستی اصلی کردی  و رقبای پژاک، گروه تروریستی کومله و حزب منحله دمکرات کردستان، هر دو پس از شکست نظامی توسط ایران، ضعیف و متلاشی شده اند.

ایران پژاک را یک تهدید کوچک می داند و از سال ۲۰۰۴ تلاش کرده است تا همکاری با ترکیه علیه پ.ک.ک و شرکای آن را افزایش دهد ( Southasiaanalysis.org , 3 اوت ۲۰۰۴ ) . با وجود این، کنسول ایران در اربیل مدعی است که حضور پژاک یک “مسئله کوچک” است. به گفته کنسول، در حالی که پژاک می تواند چند سرباز را بکشد، نمی تواند ایران را بی ثبات کند یا به روابط ایران و اقلیم کردستان آسیب برساند.در واقع به نظر می رسد که ایران به اندازه کافی قوی است که با دشمنان داخلی مانند پژاک، مجاهدین خلق و … مقابله کند، در حالی که تجارت با حکومت اقلیم کردستان را افزایش می دهد. جدای از فشار ایران، فعالیت‌های پژاک به دلیل نامگذاری این جنبش به‌عنوان یک سازمان تروریستی توسط آمریکا آسیب دیده است. ۲۴ نوامبر ۲۰۰۹ ) .

بنابراین پژاک در تلاش است تا حمایت آمریکا را جلب کند یا آمریکا را وادار به توقف همکاری با ترکیه علیه پژاک/پ‌ک‌ک کند. ریزان جاوید هماهنگ کننده پژاک با اشاره به اهداف مشابه دموکراتیک در خاورمیانه گفت: “گروه من امیدوار است که ایالات متحده در آینده سیاست های خود را در قبال پژاک و ایران تغییر دهد. ما مخالف ایالات متحده نیستیم.”

یکی از فرماندهان سابق پژاک به نام مامند روژه در سال ۲۰۰۸ به یک روزنامه آمریکایی گفت که پ.ک.ک می خواست با ایالات متحده رابطه داشته باشد و پژاک را به عنوان ابزاری برای جلب حمایت آمریکا تشکیل داد (لس آنجلس تایمز، ۱۵ آوریل ۲۰۰۸). اکنون نشانه هایی وجود دارد که پژاک / پ.ک.ک در تلاش است ترکیه را به همکاری با ایران علیه یک هدف مشترک (پژاک / پ ک ک) برای ایجاد تنش بین ترکیه و قدرت های غربی و اسرائیل ترغیب کند. برای مثال، هم پژاک و هم پ‌ک‌ک از تنش‌های اخیر میان ترکیه و اسرائیل استقبال کردند. به گفته جاوید، این امر باعث توقف تبادل اطلاعات بین اسرائیل و ترکیه علیه پ.ک.ک شد. وی تصریح کرد: اسرائیل به ترکیه اطلاعات داد، اما پس از بحران ناوگان، اسرائیل از دادن اطلاعات به رژیم ترکیه منصرف شد.

به نظر می رسد که پ.ک.ک از پژاک علیه ترکیه استفاده می کند، در حالی که ایران از تهدید پژاک برای فشار بر اقلیم کردستان و ایجاد حضور نظامی در مناطق مرزی ایران استفاده می کند.