یکی از بنیادیترین درسهای فرقه تروریستی پژاک، بحث در مورد آزادی جنسی است. آنان معتقدند که نباید شهوت و هوسهای نفسانی آدمی تنها در قالب ازدواج و یافتن همسر باشد؛ بلکه باید محدودیتی در این باره قائل نشد. از سوی دیگر سران این فرقه که ازدواج را ممنوع کردهاند، خود ازدواج نموده و دارای خانواده و فرزند هستند. عبداله اوجالان رهبر منفور این فرقه، از همان اوایل تاسیس فرقهی پ.ک.ک ازدواج کرد. رهبر آلمان نشین پژاک نیز دارای زن و بچه و خانواده است. اما حاجی احمدی وقتی در این باره سخن براند، از ممنوعیت ازدواج میگوید. پس چرا برای شما ممنوع نیست ولی برای اعضای گروه ممنوع است؟
جالب اینکه، هستند افرادی که متاهل بودهاند، اما بعد از پیوستن به این فرقه، خانواده ازهم پاشیده شده و زن و مرد و فرزندان را از هم جدا نمودهاند. از یکطرف موضوع ممنوعیت ازدواج و تشکیل خانواده در پژاک و پ.ک.ک یکی از اصلیترین مقررات است و از طرف دیگر بحثهایی در مورد آزادی جنسی دارند. همین گفتگوها در محدودهی آزادی جنسی، سبب گشته که هرکس باهرکی و هرکجا که خواست، رابطهی جنسی برقرار کند. جالب اینجاست که در مقرهایشان هم جای مجزایی برای اینچنین روابط درنظر گرفتهاند. اما تنها درحد نوشته و سخن است. این فرقه، دختران و پسران جوان این مرزو بوم را از خانوادههایشان جدانموده و در چنین آموزشهایی به آنها یاد میدهند که هرآنچه درخانواده و جامعه یادگرفتهاند اشتباه بوده و آنان باید آزاد باشند، و این آزادی در بالاترین سطح خود برای پژاکیها به معنای نامحدود بودن روابط جنسی است. شعلهورکردن هوس و شهوت انسانها با آموزشهای آزادی جنسی و ممنوعیت ازدواج بعنوان دو مقولهی متضاد در پژاک را چطور میتوان توجیه کرد؟