به گزارش انجمن بی تاوان،«باریژ جلالی» سیاستمدار و سخنگوی حرکت زبان کُردی در ترکیه درباره آینده حزب حاکم ترکیه(AKP) در سپهر قدرت این کشور، اظهار کرد:حزب عدالت و توسعه(AKP) بعد از سال ۲۰۱۳ آرام آرام دچار تغییرات اساسی شد و بویژه پس از سال ۲۰۱۵ و شکست پروسه آشتی میان دولت و (PKK) و حزب دموکراتیک خلق‌ها(HDP) و پس از شکست کودتا علیه دولت که آن را به “فتح‌الله گولن” نسبت می‌دهند، به سیاست سخت و خشنی روی آورد که ارمغان آن رفتن دموکراسی و آمدن توتالیتاریسم به ترکیه بود.
وی ادامه داد:قدرت از نهادهای مختلف ستانده شد و در دست دولت قبضه گردید به صورتی که دولت بر همه امور ترکیه سوار شد که در نتیجه آن تقابل شدید با فعالان، سیاستمداران، احزاب و گروه های مختلف مدنی و دانشگاهی آغاز شد.
وی افزود:حلقه سیاست دولت پس از سال ۲۰۱۸ و تغییر سیستم حکمرانی از پارلمانی به ریاستی تکمیل شد و دولت توانست به صورت سراسری قدرت را به کنترل خود درآورد.از سال ۲۰۱۸ حزب عدالت و توسعه( AKP) با کمک حزب ملیگرا اما نژادپرست(MHP) ائتلاف کردند و ترکیه را از مدار دموکراسی خارج نمودند و در حال حاضر کشور توسط یک فرد یعنی “رجب طیب اردوغان” اداره می‌شود.
باریژ جلالی درباره تغییر رویکرد دولت از غرب به شرق، گفت:اردوغان از لحاظ سیاسی و نه اقتصادی و تجاری از غرب فاصله گرفته و به روسیه و چین نزدیک شده است.در نتیجه این سیاست پس از کودتا و تشدید فضای امنیتی در کشور، آرام آرام اقتصاد ترکیه تضعیف شده و شرکت‌های غربی هم یکی پس از دیگری از ترکیه نقل مکان می‌کنند.
وی تصریح کرد:دولت بر اثر یکه‌تازی و خشم از شکست‌های پی‌در‌پی، به سیاست امنیتی و دستگیری منتقدان، روزنامه‌نگاران و سیاستمداران روی آورده است و همین مسئله صدای هم حزبی‌های اردوغان را درآورد و آنان که توسط او به حاشیه رفته بودند، دست به انشعاب زدند و افرادی مانند “احمد داوود” اوغلو نخست وزیر سابق ترکیه و “علی باباجان” وزیر پیشین اقتصاد که از نزدیکان اردوغان بودند از این حزب جدا شدند.
سیاستمدار و سخنگوی حرکت زبان کُردی در ترکیه خاطرنشان کرد:این انشعاب به ضرر “آک‌پارتی” تمام می‌شود و احتمالا هر کدام از این دو حزب، ۵ درصد از رای‌های حزب عدالت و توسعه را به نفع خود جدا کنند و آرا حزب عدالت و توسعه به زیر ۴۰ درصد برسد.به این صورت هم بصورت کلی و هم در پارلمان ترکیه نقش (AKP) تضعیف می‌شود.حزب عدالت و توسعه هم از این موضوع بخوبی اطلاع دارد و می‌خواهد با توافق و ائتلاف با احزاب دیگری همچون حزب “ملیگرا” و حزب “خوب” بازنده انتخابات نباشد.
وی با اشاره به تاثیرات اقتصادی بر روی ماندن یا نماندن دولت‌های حاکم در ترکیه، گفت:هر زمانی که وضعیت اقتصادی نابسمان شود دولت‌های حاکم تضعیف می‌شوند و جای خود را به احزاب حاکم دیگر می‌دهند.مردم ترکیه بر روی این مسئله بسیار حساس هستند و در چنین مواقعی به دنبال تغییرات می‌روند و از احزاب تازه حمایت می‌کنند.
باریژ جلالی با اشاره به حزب تازه تاسیس(دموکراسی و پیشرفت) به رهبری علی باباجان وزیر سابق اقتصادی و دوست قدیمی اردوغان، توضیح داد:علی باباجان فرد لیبرالی است و ارتباط خوبی با غرب دارد و احتمال موفقیتش در انتخابات و آینده سیاسی ترکیه بیشتر است و می‌تواند آلترناتیوی برای حزب عدالت و توسعه باشد.همچنین کمالیست‌ها(حزب جمهوریخواه) نیز تغییرات دموکراتیکی در میان خود ایجاد کرده‌اند و خود را برای تغییرات آماده می‌کنند.
وی ادامه داد:هنوز تصویر شفافی از آینده وجود ندارد و سال‌های روبرو سال‌های پرچالش و پرخطری برای ترکیه است.اقتصاد ترکیه بسیار نابسامان است و روز به روز بدتر می‌شود و نرخ دلار در مقایسه با پول ترکیه به بالاترین حد خود در چند سال گذشته رسیده است.قیمت اجناس و کالاها هر روز افزایش می‌یابد و روزهای تاریکی در برابر ترکیه وجود دارد.بویژه با سیاست‌هایی که اردوغان در سوریه، عراق، لیبی و دریای سیاه دنبال می‌کند و اختلافاتی که با یونان و مصر و عربستان و کشورهای دیگر دارد.
سیاستمدار و سخنگوی حرکت زبان کُردی در ترکیه درباره تلاش کُردها و احزاب سیاسی کُرد در ترکیه، گفت:نیم و یا بیش از نیمی از آرا کُردها به صندوق حزب دموکراتیک خلق‌ها(HDP) که بعنوان حزبی کُردی شناخته می‌شود، نمی‌رود،چرا که سیاست این حزب و ایدئولوژی(PKK) را نمی‌پذیرند.این بخش از کُردها یا به حزب عدالت و توسعه(AKP) رای می‌دهند و یا اصلا به پای صندوق‌های رای نمی‌روند.
وی ادامه داد:پس از تشکیل حزب آینده به رهبری”احمد داوود اوغلو” و حزب پیشرفت و دموکراسی به رهبری”علی باباجان” احتمالا برخی از کُردها که از سیاست آک‌پارتی عاجز شده‌اند و به (ه.د.پ) هم رای نمی‌دهند به این احزاب نزدیک شوند، همچنان که این دو حزب در مناطق کُردنشین ترکیه دست به تبلیغات گسترده‌ای زده‌اند.
وی افزود:بدبختانه یا خوشبختانه به غیر حزب دموکراتیک خلق‌ها، حزب تاثیرگذار کُرد دیگری نیست که مردم کُرد به آن رای دهند.کُردها در مسیر اجبار قرار می‌گیرند یا به(HDP) رای دهند یا رای خود را به صندوق احزاب دیگر بیاندازند.
این سیاستمدار مستقل کُردستان ترکیه با انتقاد از سیاست حزب دموکراتیک خلق‌ها، خاطرنشان کرد:حزب دموکراتیک خلق‌ها و حزب کارگران کُردستان باید از تفکراتی که با فرهنگ کُردها سازگاری ندارد، دست بردارند.با چپگرایی و مارکسیسم تقلیدی بسیار بد نمی‌توانند نماینده مردم کُرد باشند.چرا می‌گوییم بد؟ چون که در این ۴۰ سال با تغییر فکر از استقلال‌خواهی تا اتونومی و فدرالی به برادری خلق‌ها در زیر پرچم ترکیه رسیده‌اند و سیاست مشخصی از خودشان به نمایش نگذاشته‌اند.
باریژ جلالی تصریح کرد:پس از سال ۲۰۱۵ و جنگ خندق میان ارتش و پ.ک.ک بسیاری از شهرهای کُردستان ترکیه ویران شد و هزاران نفر از پیر و جوان کُرد جان باختند و هزاران جوان کُرد سربه‌نیست شدند و هزاران جوان کُرد به زندان انداخته شدند.امروز دیگر مردم از سیاست‌های (HDP) و (PKK) ناراضی هستند و نمی‌خواهند جنگ بی‌معنی برای سیستم سیاسی و پرچم ترک‌ها انجام دهند.کُردها می‌گویند اگر قرار است هزینه‌ای بدهیم بهتر است برای سیاست کُردی، زبان کُردی و استاتوی کُردی بدهیم نه با نام کُردها به ترکیه خدمت کنیم و در نهایت خانه‌مان ویران شود.
سیاستمدار و سخنگوی حرکت زبان کُردی در ترکیه ضمن بیان این مطلب که کُردها واجب است به سیاست منطقی روی آورند، گفت:واجب است کُردها از تندرویی و سیاست‌های خشن و تقابل‌های نظامی دور شوند و با هوشیاری ملی به دنبال حقوق خود بروند.کُردها واجب است به این موضوع بیاندیشند و سیاست درست و بدور از خشونتی را دنبال کنند.این کار آسان است و با همان سیاست دوری از خشونت و اقدامات مدنی با جهان خارج ارتباط برقرار کنند و درباره حقوق خود با اتحاد و یکپارچگی با نماینده کشورهای دیگر صحبت کنند.
باریژ جلالی افزود:کُردها صاحب نیروی نظامی قوی نیستند و لازم نیست با دولت بزرگی مانند ترکیه بجنگند و از لحاظ جامعه‌شناختی نیز آماده این موضوع نیستند ، لذا تنها راهی که برای کُردها می‌ماند، این است تمام ابزارهای دموکراتیک و مشروع را در پیش چشم جهان مدنی برای رسیدن به حقوق خود را بکار گیرند.
وی تصریح کرد:کُردها در ترکیه باید از این تغییراتی که در منطقه بوجود آمده درس بگیرند و از آن‌ها استفاده کنند و ورای ایدئولوژیها بیاندیشند و با وحدت برای هر پیشامد سیاسی آماده باشند و واجب است از دموکراسی قطع نگردند.
