هیچکس نمیتواند درباره درد و رنجی که مردم کُرد تحمل کردهاند؛ شک و تردید کند.اما با وجود این مردم کرد همیشه با اراده قوی و با روش های کاملا قانونی مطالبه گر خواسته های خود بوده اند.
آنچه که قابل بحث به نظر میرسد، اینست که این اراده توسط یک سری گروههای مسلح مجول الماهیت مورد استفاده قرارگرفته باشد و شاید هم این اراده را از اهداف اصلی اش دور کرده باشد؛ گروههایی که در توسل به روشهای تروریستی تردید به خود راه نمیدهند و حتی شاید در توسل به ترانزیت بینالمللی موادمخدر نیز مردد نیستند.
برای اینکه کاملا مشخص باشد ما می توانیم رشته سخن را به یکی از مسئولان سابق پژاک نیز بسپاریم بطوریکه بتواند به مطالب مطرح شده توسط مصاحبه شونده ما در این مصاحبه پاسخ دهد.
بی تاوان:به نظر شما ظرفیت تخریبی این گروهک تروریستی چقدر است؟
احمد: ظرفیتهای آن خیلی مهم نیست. پژاک بصورت مستقیم وارد درگیری مسلحانه با نیروهای نظامی ایران نمیشود. معمولا به آن دسته از غیرنظامیان کُرد حمله میکند که با دولت ایران همکاری میکنند. یا به پاسگاههای مرزی پلیس حمله میکند.آنچه که در این سازمان متناقض میباشد اینست که ادعا میکند برای مردم کُرد میجنگد؛ اما در این پاسگاههای مرزی معمولا دو یا سه سرباز جوان کُرد مشغول خدمت نظامی هستند که متاسفانه آن ها را قربانی می کند.
در ایران سعی بر این است سربازان در منطقه محل سکونت خود خدمت سربازی را انجام بدهند؛ بنابراین پژاک تنها کُردها را میکشد، و این برخلاف ادعاهای سران آن است
برای پاسخ کامل به سئوال شما باید عرض کنم که پژاک سلاح سنگین ندارد و تعداد افراد مسلح آن به بیش از ۱۰۰۰ نفر نیز نمیرسد.
بی تاوان:آیا پژاک خطری واقعی برای امنیت ایران است؟
احمد: صادقانه بگویم نه. ۱۰۰۰ نفر مسلح در برابر ارتش، همچنین سپاه ایران، نیروهای پلیس و بسیج که مجموعا بیش از ۲۰ میلیون میباشد نمیتواند کاری بکند. قدرت پژاک به ویژه در حوزه تبلیغات محصور میماند که در رسانههای غربی قربانیسازی می کند.
بی تاوان:آیا ایران بصورت مستقیم یا غیر مستقیم با پژاک مذاکره میکند؟
احمد: نه هرگز. علاوه بر این سیامند معینی رئیس سابق پژاک در یک مصاحبه اعلام کرده که هیچگونه مذاکره مستقیم یا غیرمستقیم با دولت ایران نداشته است. همچنین اظهار داشته که امیدی نیز به مذاکره ندارد.از نظر دولت ایران پژاک نمیتواند یک مخاطب باشد، به ویژه از زمانی که عملیات تروریستی را مرتکب شده و بیشترشان علیه غیرنظامیان کرد بوده است.
پژاک دوست دارد با ترور و وحشت بر ایران فشار آورد. مثلا در شمارههای ۹ و ۱۰ مجله آلترناتیو که یک نشریه تبلیغاتی این سازمان است، خیلی راحت روزنامهنگاران کُرد را تهدید کرده است که چرا از این سازمان انتقاد میکنند.
دلیل برخورد سرزنش آمیز پژاک با روزنامهنگاران و سازمانهای مردم نهاد اینست که آنان از حملات تروریستی پژاک علیه غیرنظامیان کُرد انتقاد میکنند.
بی تاوان:با نگاهی به گذشته میبینیم که پژاک بازوی نظامی پ.ک.ک است. آیا شما فکر میکنید که این دو سازمان هنوز هم یکی هستند؟
احمد: کاملاً مشخص است. عثمان اوجالان برادر عبدا… اوجالان (بنیانگذار پ.ک.ک) در یک مصاحبه چندین بار این موضوع را تائید کرده است. پژاک و پ.ک.ک همیشه باهمدیگر در تماس هستند. پژاک و پ.ک.ک در پایگاههای مشترک آموزش نظامی میبینند.همچنین حاجی احمدی رئیس رسمی سابق پژاک، صرفاً در این جایگاه قرار داده شده بود تا این تصور ایجاد گردد که کردهای ایران درباره فعالیتهای این سازمان تصمیم میگیرند؛ اما در واقع مراکز پکک بالاترین مرجع تصمیمگیری برای پژاک هستند.
بی تاوان :آمریکا و اتحادیه اروپا، پژاک را در فهرست سازمانهای تروریستی قراردادهاند، بهنظر شما چگونه سیامند معینی و قبلا حاجی احمدی رئیس پژاک آزادانه در آلمان زندگی کند؟
احمد: همه اینها نشان دهنده سیاست دورویی غرب یا همان سیاست یک بام و دو هوا در کشورهای غربی میباشد، بعلاوه پژاک در بروکسل بلژیک دفتردارد. این در حالیست که همانطور که شما نیز اشاره کردید این سازمان در لیست تروریستی قرار دارد؛ اما برای درک بهتر این بازی بهتر است به گزارش اینترپُل (پلیس بین الملل ) توجه کنیم که میگوید ۸۰ درصد موادمخدر از خاورمیانه توسط پژاک و پکک ترانزیت میشود. این نشاندهندهی مبالغ هنگفتی است که امکان مذاکره درباره امتیازات قابل توجه برای پژاک با کشورهای اروپایی و آمریکا را فراهم میآورد.
بی تاوان :پژاک در عراق فعال نیست؛ آیا به نظر شما این در نتیجه توافقی میان این سازمان و آمریکا است؟
احمد: مسلماً. بعد از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ پکک تحت تاثیر آمریکا اسم سازمان های نظامی خود را عوض کرد. بدین ترتیب سازمانهای جدیدی تشکیل شدند. پژاک برای ایران، پ.چ.د.ک. (PCDK ) برای عراق و پ.ی.د. (PYD ) برای سوریه. عثمان جعفری که از رهبران پژاک بود علنا میگوید که در سال ۲۰۰۷ در شهر کرکوک با یک هیئت آمریکایی ملاقات کردهاند.
بی تاوان :به نظر شما اهداف واقعی پژاک چیست؟
احمد: پژاک به بهانه مبارزه برای استقلال کُرد در واقع فقط یک هدف دارد و آنهم بی ثبات کردن ایران است. تشکیلات نظامیاش به وی امکان میدهد در ترانزیت مواد مخدر موفق باشد واین برای تامین مالی آن و همچنین ایجاد روابط فاسد با یک سری از مخاطبان بانفوذ اروپایی و آمریکایی مفید باشد.اما این سازمان در واقع اعتباری ندارد. در عراق، تشکیلات سیاسی کرُد هیچ مشروعیت و مقبولیتی برای آن قائل نیستند.