اکثریت اعضای فرقه تروریستی پ.ک.ک و پژاک افراد میانگین سنی ۲۵-۱۵ سال می باشد و به ندرت افراد بالای ۲۵ سال به چشم می خورد فقط تعداد اندکی که خور را جزء مقامات رده بالا می دانند سن بیشتر دارند، از لحاظ میزان تحصیلات اکثراعضاء بیسواد بوده و یا تحصیلات ابتدایی را داشته و افراد تحصیل کرده عضو پ.ک.ک. و پژاک مثل عثمان جعفری پس مدت اندکی با شناخت ماهیت فرقه از آن جدا می شوند ؛ حال چرا بیشتر اعضا ی این فرقه کم سن وبیسواد هستند ،سیاستی است که سران این فرقه در پیش گرفته چون سن کم و عدم آگاهی آنان ضمینه را بیشتر فراهم می کند و تا کنون در بی اراده کردن ،سلب اعتماد و بی بندو باری اعضای خود موفق بوده اند.
سران این گروهک که در اصل قاچاقچی مواد مخدر هستند وبرای نیل به اهداف خود با دادن شعارهای همچون آزادی کردستان و ادعای حقوق مردم کرد بسیاری از روستائیان ساده لوح را فریب داده و به عضویت در می آوردند. سرکردهای پ.ک.ک. و پژاک برای حفظ اعضاء خود و وابستگی آنان به گروهک سیاست های را به اجرا در می آورند که به چند نمونه از انها اشاره می شود
سیاست سران فرقه نسبت به وابستگی افراد
۱- سران فرقه در بدو ورود با مسلح کردن فرد عقاید شوم و خشونت طلب خود را به وی تحمیل ، و فرد را ملزم بر این کرده که هرکس با پ.ک.ک. و پژاک مخالف باشد در اصل دشمن مردمان کرد وکردستان است و فرق نمیکند این مخالف از خانواده ی تو و یا از افراد نظام جمهوری اسلامی ایران باشد در هرصورت چنین افرادی باید کشته شوند، و یقیناً فردی را که دست به قتل می زند خیلی به ندرت می تواند وجدان خود را راضی کرده و دوباره به آغوش خانواده و جامعه برگردد، بنابراین به این شیوه فرد را به نوعی وابسته به گروهک می نمایند و این سیاست سران فرقه می باشد.
۲-این گروهک استعمال دخانیات را برای اعضاء خود آزاد کرده و سعی دارد پس از مدتی فرد فریب خورده را را به اعتیاد مواد مخدر کشانده و اراده و غیرت آنان را سلب نماید، چرا که فرد مبتلا به اعتیاد در گروهک تابع دستورات سران فرقه می باشد و این شیوه نوعی وابستگی فرد به گروهک را به بار می آوردو این سیاست سران فرقه می باشد.
۳- سران پ.ک.ک و پژاک با توجه به اینکه ازدواج در فرقه را ممنوع کرده اند ولی روابط نامشروع و فساد اخلاقی بین اعضاء غوغا میکند ، اکثر تیم های این گروهک ۶ نفره بوده که از بین اینها ۲ وی ۳ نفر دختر می باشد و این تیم ها بیشتر اوقات خود را در پایگاه های مختلف در دل کوهستانها بطور شبانه روزی ماهها و هفته ها حضور دارند که این حضور خود سبب بروز روابط نامشروع و فساد اخلاقی می گردد، واین روابط باعث ایجاد کم شخصیتی و تحقیر فرد شده ودیگر نمی تواند در میان خانواده و جامعه خود حضور داشته باشد چرا که پاکدامنی و عفت خود را از دست داده و مجبوراً برای ادامه زندگی تابع دستورات سران فرقه می شود واین شیوه به نوعی حضور فرد را گروهک مستحکم می کند و این سیاست سران فرقه می باشد.