انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : شعاری که بیشتر از همه توسط زنان پ.ک.ک و پژاک  استفاده می شود «ژن،ژیان، آزادی» است… یعنی «زن، زندگی، آزادی»… وقتی کمی وارد موضوع می شوید، وقتی آرایش خود را پاک می کنید، ببینید “جین، ژیان، “تجاوز” اتفاق می‌افتد…

موضوعی که رسانه های غربی در داخل پ.ک.ک و پژاک بیشتر به آن علاقه دارند، تروریست های زن هستند. تقریباً ۴۰ درصد از کادرهای تروریستی PKK و pjak زن هستند. رسانه های بین المللی، به ویژه بی بی سی، سی ان ان، تلگراف، فرانس ۲۴، وال استریت ژورنال، اشپیگل، دائماً تروریست های زن پ.ک.ک را به صفحه نمایش و اخبار خود می آورند. زنان تروریست پ.ک.ک در رسانه های غربی به شیوه ای عاشقانه و زیبایی شناسانه معرفی می شوند: ماشین های مرگ که با تفنگ در کوه ها پرسه می زنند مانند مدل هایی که روی باند فرودگاه پاریس راه می روند در بازار عرضه می شوند. البته با نفوذ اخبار، افکار عمومی غربی تصور می کنند که تروریست های زن پ.ک.ک زنان زیبایی هستند که برای فمینیسم، سکولاریسم و ، برای محیط زیست و آزادی می جنگند.
این فقط رسانه های غربی نیستند که زنان تروریست در پ.ک.ک را به عنوان نمادهای مد، مدل یا “چریک های زن آزاد و رمانتیک” به بازار عرضه می کنند. عکس‌های منتشر شده در برخی روزنامه‌های ترکیه و حتی کتاب‌ها و مصاحبه‌هایی که در این زمینه نوشته شده است، تقریباً زن بودن در پ‌ک‌ک را برکت و تشویق می‌کند.
موضوع تروریست های زن پ.ک.ک اصلاً آنگونه نیست که در صفحه ها و صفحات نمایش داده می شود.
شعاری که بیشتر توسط زنان پ.ک.ک استفاده می شود «جین، ژیان، آزادی» است… یعنی «زن، زندگی، آزادی»… وقتی کمی وارد موضوع می شوید، وقتی نقاب را بردارید و آرایش را بردارید، در صفحه نمایش، “جین، جیان، تجاوز جنسی” را می بینید…
چندین کتاب در مورد تجربیات زنان تروریست در پ.ک.ک با تمام سادگی نوشته شده است. یکی از آنها توسط برادر همسر پروین بولدان، نجدت بولدان، با عنوان “زن بودن در پ ک ک” نوشته شده است. یک تروریست سابق به نام دیلارام که از سازمان فرار کرده بود نیز با کتاب های خود “داستان های تجاوز جنسی از قندیل” و “فرار به آزادی” واقعیت زنان در پ.ک.ک را فاش کرد.
اولین رابطه زن و مرد در پ.ک.ک بین عبدالله اوجالان و کسیره اوجالان با اسم رمز فاطما است. این ازدواج پر دردسر به جدایی ختم می‌شود، اما اوجالان همیشه نظریه‌های خود را بر روی زنان مبتنی بر این رابطه مشکل‌ساز استوار می‌کند. اوجالان متوجه می شود که وقتی زن را عوض می کند، می تواند کردها را تغییر دهد. او زنان را «وطنی که باید نجات داد» توصیف می کند. او با گفتن “زن آزاده کردستان آزاد شده است” جهت را آشکار می کند.
با این حال، اصطلاحات “نجات” و “رهایی” در پ.ک.ک به معنای متفاوت هستند. با آغاز جایگاه بیشتر به زنان در سازمان، زنان با آزار و اذیت، تجاوز، معشوقه سازی «نجات» و «رهایی» می شوند و در صورت نبود اینها در آشپزی و ظرف شویی استفاده می شود.
در اوایل تشکیل سازمان در قندیل، روابط بین تروریست ها مجاز نبود. تروریست هایی که عاشق یکدیگر شده بودند بلافاصله اعدام می شوند. زمانی که کارکنان ارشد پ‌ک‌ک درگیر تجاوز جنسی می‌شوند، این صورتحساب فقط به زنان تعلق می‌گیرد. برخی از زنان پس از تجاوز جنسی دست به خودکشی می زنند. وقتی روابط زن و مرد شل می شود، طناب از بین می رود. به خصوص کادر مدیریتی شروع به تبدیل قندیل به باتلاق فحشا می کنند. دیگر پوشیده نیست که مدیریت عالی، حرمسرایی با تصویر «بادیگاردهای زن» در کوه راه اندازی کرده است.
“رئیس جمهور” یعنی “خانه های تمرکز” عبدالله اوجالان در دمشق، در واقع نفرت انگیزترین و سیاه ترین چهره پ ک ک را تشکیل می دهد. شاهدان عینی که در این دوره های “تشدید” در دمشق شرکت کردند، می گویند که هر ماه ۴ دختر باکره را نزد رئیس جمهور می آورند و می گویند “رهبری آنها را توسعه می دهد” و رئیس جمهور آنها را “آزاد می کند”. این زنان “زنان اوجالان”، “زنان مرکزی” یا “الهه های اوجالان” نامیده می شوند. آنها به کوه نمی روند، در تظاهرات شرکت نمی کنند و در درون سازمان دارای موقعیت نخبه هستند. کسانی که می توانند از این زنان صحبت کنند به خود می گویند که توسط رئیس جمهور مورد تجاوز قرار گرفته اند و بسیاری از دوستان آنها دیوانه شده یا خودکشی کرده اند.
کسانی هستند که حتی در سن ۱۳ سالگی به جوخه کوهستان پ.ک.ک پیوستند. تعداد زنان ۱۵ ساله بسیار زیاد است. شاهدان عینی از اعدام زنان باردار با نوزادانشان تعریف می کنند. زنان مقتول با تظاهر به کشته شدن توسط نیروهای مسلح ترکیه در مناطق درگیری قرار می گیرند و به خانواده هایشان تحویل داده می شوند. در روابط، طرف مقصر همیشه زنان هستند به این دلیل که آنها “تحریک” می کنند و زنان اعدام می شوند در حالی که به مردان دست نمی زنند. بسیاری از شاهدان همچنین گزارش می دهند که زنانی که قصد فرار از سازمان را داشتند، مورد شکنجه تجاوز جنسی قرار گرفتند و در غارها کشته شدند.