از جمله ادعاهای گروه تروریستی پژاک و پ.ک.ک غیردمکراتیک بودن جامعه ایران و فرمایشی یا به عبارتی انتصابی بودن انتخابات در ایران است.همچنین تروریست های پ.ک.ک و پژاک که جز قتل و کشتار و جنایت و وحشت و ویرانی چیزی برای مردم ایران به ویژه هموطنان کرد به ارمغان نداشته اند، با بوق و کرنای فراوان در محدود رسانه های خود از ایجاد فضای دمکراتیک و عدالت محور در جامعه ایران سخن به زبان می آورند.
این درحالی است که تروریست های پ.ک.ک و پژاک وابسته به آمریکا و اسرائیل قادر به ایجاد چنین فضایی حتی در بین اندک اعضای خود نیز نیستند.
در همین راستا خبرنگار انجمن بی تاوان با یکی از اعضای سابق گروهک پژاک مصاحبه ای انجام داده است که در ادامه می آید:
ابتدا در خصوص نحوه عضویت در پ.ک.ک و پژاک و اینکه چه سالی به عضویت این سازمان تروریستی درآمدید توضیح دهید؟
من زانیار شجاعی از اعضای سابق گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک هستم که در سال ۲۰۰۰ ابتدا به گروه پ.ک.ک ملحق شدم و بعد از ایجاد پژاک از سال ۲۰۰۷ عضو ثابت مجلس گروه تروریستی پژاک بودم.
من به همراه دونفر ازدوستانم تحت تاثیر هیجان و احساسات ناسیونالیستی و با فریب یکی از کادرهای پ.ک.ک سال ۲۰۰۰ به صفوف پ.ک.ک ملحق شدم.
۱- نظرخود را در خصوص دموکراسی در گروه تروریستی پژاک اعلام بکنید؟
دموکراسی در گروه تروریستی پژاک تنها جنبه تبلیغاتی دارد زیرا گروهکها از این واژه بیشتر بهربرداری سیاسی دارند.یک سیستمی که بر ذهنیت نظامی و رعب و ترس احیا شده است هیچ رابطه ای با دموکراسی ندارد. دموکراسی صرفا برای جامعه ها و اجتماعات مدنی می باشد که اراده ازاد حاکم شود و خود حق انتخاب شدن و انتخاب کردن را داشته باشند اما در گروهک پژاک عضوها حق انتخاب شدن و انتخاب کردن ندارند و همچون فرصتی به انها داده نمی شود که انتخاب کنند. زیرا سیستم فعلی پژاک یک سیتم انتصابی از طرف پ ک ک است و زمانی که پژاک و مدیریت فعلی آن نمی توانند یک تصمیم مستقل را بگیرند چگونه دم از انتخابات ازاد می زند.سیستم پژاک یک سیستم نظامی است که تمامی دستورات از بیرون می آید و اراده سیاسی ندارد.
۲- نظر شما در خصوص بها دادن مردم کردستان به بیانیه ها و فراخوان های پژاک و پ.ک.ک و سایر گروهک های معاند ضد انقلاب چیست؟
تا جایی که من تعقیب کرده ام بیشتر مردم از بیانیه ها خبر ندارند و رغبتی هم برای اهمیت دادن ندارند و اگر عده ای هم خبر داشته باشند واکنشی به آن نمی دهند و اهمیتی برای آن ها ندارد. چرا که گروهک ها در آن طرف مرزها شناخت کافی از مردم و جامعه ندارند و مردم با شناخت دهها سال ازعملکرد این گروهک ها بخوبی اگاه هستند که این گروهک ها از طرف چه نیروهایی حمایت می شوند و برای چه نیروهایی کار می کنند و به همین علت بیانیه ها در هوا می ماند.
۳- کلیت گروه پ.ک.ک و پژاک آیا برخواسته از خواست و اراده مردم کردستان هست؟
اساس ماهیت و ذات گروهک پ ک ک و پژاک بر اساس خشونت است و عملکرد گذشته پ ک ک و پژاک در کردستان نشانگر این است که تماما ضد خواسته مردم است زیرا هر جا که پ ک ک و پژاک انجا مستقر و یا تردد داشته باشد ان منطقه از هر لحاظ رویکرد اجتماعی خود را از دست می دهد و جامعه از هم می پاشد و یا دچار تزلزل می شود و جامعه و خانواده ارامش و امنیت خود را از دست می دهند مثلا : در شمال عراق در جاهایی که نیروهای پ ک ک و پژاک مستقر شده اند صدها روستا و آبادی تخلیه شده اند.اهالی روستاها مجبور به کوچ نشینی و آواره شهر ها شده اند .وجود پژاک در منطقه سبب سلب ارمش و امنیت روانی مردم می شود. هستند خانواده هایی که به علت ترس از جذب شدن فرزندانشان روستاها را ترک کرده و به شهر ها روی می اورند و به همین علت وجود پژاک باعث اختلال در جامعه و کانون خانواده می شود.
۴- نظر شما درباره انتخاب مجلس پژاک و برگزاری گنگره ها چیست؟
کنگره ها هر چهار سال یک بار برگزار می شوند و حدودا۸۰ نفر شرکت می کنند که این در کنگره ها اعضای مجلس نیز توسط سران گروه تعیین می شوند.
برگزاری کنگره در پژاک با خط مشی ترسیم شده از طرف پ ک ک صرفا برای نمایش تبلیغاتی و رسانه ای و با محوریت ایدئولوژی عبدالله اوجالان شروع می شود. یعنی چارچوب بحث های مد نظر در کنگره از طرف اعضای گروه مشخص نمی شوند بلکه بدون اختیار و بدون آگاهی عضوها اجرا می شود و آن ها هیچ حقی برای مشارکت در کنگره ندارند. حتی عضوها نمی دانند که کنگره کی و کجا برگزار می شود و بعد از اتمام کنگره با خبر می شوند که کنگره برگزار شده است .کسانی که در کنگره شرکت می کنند از طرف پ ک ک انتخاب می شوند و افرادی را انتخاب می کنند که وابسته به پ ک ک باشد هر چند که نام کنگره “کنگره پژاک است اما بیشتر افراد شرکت کننده غیر ایرانی هستند و ایرانی ها درصد کمی هستند. برای انتخاب عضو مجلس معمولا از قبل یک لیست از طرف جمیل بایک آماده شده واسامی افراد وابسته به خود را مشخص می کند. حتی در کنگره کودار در سال ۲۰۱۶ جمیل بایک گفته بود که من فواد بریتان و زیلان وژین را به عنوان نامزد خودم برای رهبری مشترک معرفی می کنم و هر دو با یک رای گیری روتین انتخاب شدند.
نهایتا بعد از آماده شدن همه چیز تعدادی را دورهم جمع می کنند و از آن ها عکس می گیرند و در رسان هایشان منتشر می کنند تا تبلیغات به راه بیندازند.
با اندکی دقت کاملا مشخص می شود که انتخابات در پ ک ک و پژاک و کودار انتصابی است.
شعار اراده آزاد وحق انتخاب صرفا یک تبلیغات است زیرا عضوها در انتخاب کردن و انتخاب شدن هیچ نقشی وحقی ندارند بلکه هر چه که در کنگره تصویب شود انها بدون چون و چرا مجبور به اطاعت هستند.
در تمامی کنگره های کودار و پژاک معمولا قبل از برگزاری یک هیئتی با نام ک ج ک که حدودا (ده الی پانزده نفرهستند ) نیز در کنگره پژاک شرکت می کنند و حق رای دادن و انتخاب کردن و پیشنهاد را دارند و این کمیته سعی می کند که کنگره پژاک را در چارچوب پ ک ک و ک ج ک هدایت کنند و نفوذ قوی دارند و کاملا مشخص است که پژاک و کودار حتی قادر نیستند راجع به خود تصمیم بگیرند بلکه نقش عضوهای پژاک و کودار در انتخابات صفر می باشد.مثلا یک عضو پژاک راجع به تقسیم شدن نیروها به مناطق حق اعتراض ندارد ومجبور است اطاعت کند. اگر امروزه بیشتر عضوهای ایرانی در عمق خاک ترکیه و سوریه کشته می شوند به همین علت است زیرا حق اعتراض ندارند و مجبور می شوند بروند.
۵- با توجه به حضور شما در یکی از بالاترین جایگاه های پ.ک.ک و پژاک و حضور چندین ساله در این سازمان تروریستی و تجزیه طلب، آیا سران فرقه اختیاری از خود در پیشبرد اهداف و برنامه ها دارند ؟ یا ابزار دست سازمان های جاسوسی کشورهای غربی هستند؟
سران گروه تنها در ضوابط داخلی سازمان نقش دارند اما در عرصه سیاسی و دیپلماتیک نقش ضعیفی دارند مثلا سران گروه نمی توانند مستقلا تصمیم آتش بس را بگیرند بلکه نفوذ نیروهای خارجی سبب می شود که بتوانند آتس بس را اعلام کنند. هر چند که پ ک ک و پژاک و کودار در گفتمان ادعا کنند که یک جنبش چپ و تفکرات سوسیالیست دارند و خود را ضد امپریالیست و مدرنیته سرمایه داری اعلام کنند اما در عملکرد در آغوش مدرنیته سرمایه داری هستند و در این چند سال اخیر تماما به آلت دست آنها تبدیل شده اند. و در راستای سیاست مدرنیته گام برمی دارند. به طور مثال در شمال سوریه حزب پ ی د و نیروهای دمکراتیک سوریه در اغوش آمریکا در آمده و در راستای دستورات آنها کار می کنند و حال اینکه فرمانده کل نیروهای سوریه دمکراتیک بنام مظلوم عبدی (شاهین جیلو )هم زمان عضو مجلس پ ک ک است .
یکی از مهمترین برنامه پژاک و کودار جلب حمایتهای خارجی است و باید توجه کرد که نیروهای خارجی بطور رسمی و دیپلماتیک با آنها برخورد نمی کنند بلکه از کانال سرویسهای استخباری(اطلاعاتی) با انها رابطه دارند و برای اینکه پژاک و کودار حمایت این دولتها را بدست بیاورند ( که البته مجبور هستند ) بیشتر به دادن اطلاعات به این سرویس ها اکتفا می کنند. همچنانکه امروزه کودار برای متعاقد کردن اسرائیل و عربستان به آنها راجع به ایران اطلاعات می دهد و با یک معنا این گروهک نقش جاسوسی را پیش گرفته است و یا اینکه حمایت فرانسه از پژاک در همین راستا است و به همین دلایل سران پژاک و کودار طبق برنامه آنها حرکت می کنند.
اگر دقت کنیم دولتهای اروپایی به میدان و جولانگاه پژاک تبدیل شده وبرای انها شبکه های تلویزیون تامین کرده است. رفت و آمدها به آنجا بدون مشکل صورت می گیرد.
۶-با توجه به محکومیت چندین باره پ.ک.ک و نهادهای اقماری آن به دلیل استفاده از کودک سرباز، دلیل عدم توجه سران این فرقه به این مقوله چیست؟
گروه پ.ک.ک و پژاک برای جذب نیرو از یک ایدئولوژی وحشیانه تبعیت می کند و آن این است که هر چه قدر افراد جذب شده در سنین پایین باشند بهتر ایزوله و مجاب می شوند و بهتر می توانند با برنامه های گروه همراه شوند. در اساس این افراد از لحاظ ذهنی بیشتر تغییر می کنند و طبق ایوئولوژی فرقه تربیت می شوند و کارایی بهتری خواهند داشت. وجود حس ترس کودکانه در کودکان باعث اطاعت بی چون و چرای آن ها از سران گروه می شود.به همین علت وجود کودک سرباز در فرقه نقش حیاتی دارد.
۷- چه شد که شما از پژاک جدا شدید؟
اگر در یک جمله بخواهم بگویم که چرا از پژاک جدا شدم، خواهم گفت که چون به خود آمدم، جدا شدم. اگرچه چندین سال از عمر و جوانیام را تلف کردم اما بالأخره چهره پلید و دروغین آنها برایم آشکار شد و توانستم بعد از ماهها برنامهریزی، فرار کنم. حال که صحبت از فرار من شد، بهتر است این جمله را نیز اضافه کنم که با مقررات خشک و خشن این فرقه، استعفا وجود ندارد و اگر کسی بخواهد از آنها جدا شود تنها راه، فرار کردن است که آنهم اگر در موقع فرار در تیررس آنها قرار بگیرید، بدون برو برگرد هدف گلولههایشان قرار خواهید گرفت.
