تنش و اختلاف بین دو جریان حزبی- سیاسی اوجالان و بارزانی به نقطه ی اوج رسیده است.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : طی روزهای گذشته اختلافات دو حزب پ.ک.ک و دموکرات کردستان عراق، روز به روز بیشتر شده و گذشته از جنگ رسانه ای بین دو جریان سیاسی اوجالان و بارزانی، کار به صدور بیانیه های تند حزبی نیز کشیده شده است.
اگرچه دو جبهه ی سیاسی اوجالان و بارزانی، دارای اختلافات ایدئولوژیکی دور و درازی هستند و در دهه ی نود بین آنان درگیری های سختی روی داده و صدها نفر از نیروهای همدیگر را کشته اند اما طی چند سال اخیر، مساله ی تقسیم قدرت در مناطق کُردنشین سوریه به بزرگ ترین اختلاف بین این دو جریان تبدیل شده است و تحلیل گران بر این باورند که همین موضوع باعث شد در سال ۲۰۱۳ میلادی نشست چند جانبه ی موسوم به کنگره ی ملی کُرد در اربیل برگزار نشود.
طی روزهای اخیر حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) که به عنوان یکی از نهادهای اقماری پ.ک.ک شناخته می شود، شش تن از سیاست مداران نزدیک به بارزانی را از مناطق کُردنشین سوریه بیرون کرد و تابلوهای چند ساختمان متعلق به «حزب دموکرات کُردها در سوریه» (PDKS) را کند و این حزب را یک نهاد غیرقانونی دانست. این حزب، سیاست مداران نزدیک به بارزانی را به خرابکاری و بمب گذاری و تضعیف خودگردانی های کُردی متهم کرده و در رسانه های نزدیک به پ.ک.ک نیز اقدامات بارزانی در خصوص حفر خندق در مرز شمال سوریه و به رسمیت نشناختن کانتون های سه گانه ی وابسته به پ.ک.ک، به عنوان مصداق خیانت توصیف شده است.
روز پنجشنبه نیز شماری از سران و اعضای «حزب راهکار دموکراتیک» در برابر پارلمان اقلیم کردستان اجتماع کرده و علیه بارزانی و حزب او شعار دادند، اجتماع آنها به مناسبت سالگرد درگیری های اربیل در سال ۱۹۹۶ بود که گفته می شود در آن سال گروه هایی از پیشمرگ های بارزانی به بیمارستان و دفاتر پ.ک.ک در اربیل حمله ور شده و چندین نفر از اعضای پ.ک.ک را کشتند.
روز شنبه در پایگاه اینترنتی حزب دموکرات کردستان عراق بیانیه ای در این خصوص منتشر شد که عنوان «شورای ریاست استان اربیل حزب دموکرات کردستان» در پای آن دیده می شود و در این بیانیه به طرز سابقه ای به پ.ک.ک و نهادهای اقماری آن حمله شده است. دیشب نیز ۸ ساختمان متعلق به نهادهای اقماری پ.ک.ک و حزب راهکار دموکراتیک در دهوک، زاخو و اربیل تعطیل شده و درب این ساختمان ها لاک و مهر شد.
گفتنی است حزب راهکار دموکراتیک (PÇDK) یکی از نهادهای اقماری پ.ک.ک در اقلیم کردستان عراق است که در انتخابات سال ۲۰۱۳ در کل مناطق اقلیم، کمتر از سه هزار رای به دست آورد.
متن کامل بیانیه به این شرح است:
«روز پنجشنبه، گروهی از اعضای حزب راهکار دموکراتیک وابسته به پ.ک.ک در اقدامی تحریف آمیز، در برابر پارلمان کردستان اجتماع کرده و تهمت های ناروایی به حزب دموکرات کردستان نسبت دادند. آنها خواهان کسب اطلاع از سرنوشت افرادی بودند که در جنگ تحمیل شده از سوی پ.ک.ک علیه مردم اقلیم کردستان، مفقودالاثر شده اند. در برابر این تلاش بی نتیجه ی آنان، پیش از هر چیزی می پرسیم؛ این ها چه کسانی هستند؟ آنها چگونه به خود اجازه می دهند حرف بزنند و علیه اقلیم کردستان عراق دست به تحریف افکار عمومی بزنند؟ گروهی که مجوز فعالیت سیاسی ندارد و فقط می توان آن را دُم پ.ک.ک دانست که به منظور تفرقه انداختن و تحریف در جنوب کردستان به وجود آمده، چه حقی دارد اجتماع کند؟ باید از آنها پرسید شما که هستید؟ چه کسی و با چه نیتی گروه شما را به وجود آورده است؟ شما و پ.ک.ک چه دستاوردی برای خلق کُرد داشته اید؟ غیر از تفرقه اندازی، تحریف و ایجاد مانع بر سر راه جنبش آزادی خواه کردستان، چه اقدام دیگری انجام داده اید؟ آیا فراموش کرده اید که در آغاز دهه ی نود با شنیدن صدای سوت سرویس های اطلاعاتی مجاور، بر سر خلق کردستان جنگ تحمیل نمودید و به همین خاطر افراد زیادی شهید شدند؟».
در ادامه ی این بیانیه آمده است: «آنها می گویند که در سال ۱۹۹۶ در اربیل نزدیک به هشتاد چریک پ.ک.ک در شهر اربیل کشته شده اند. اگر این ادعا صحت دارد، از شما می پرسیم هشتاد چریک شما چه کاری در شهر اربیل داشتند؟ اگر نقشه و توطئه ی خاصی نداشتند چرا باید هشتاد چریک مسلح به اربیل بیایند؟ آنها ده ها سال است اراضی و املاک مردم را اشغال کرده و از مردم باج می گیرند و زن و بچه ی مردم را می ربایند و به تجارت مواد مخدر مشغول هستند. خطاب به آنها می گوییم، چه کسی به شما حق داده کردستان را اشغال کنید؟ اگر راست می گویید چرا به جغرافیا و مکان خودتان بازنمی گردید و در آن جا فعالیت نمی کنید؟ همین موضوع نشان می دهد که شما با منظوری خاص و به قصد ایجاد دردسر و ممانعت از رسیدن خلق کردستان و به ویژه ممانعت از رسیدن مردم جنوب کردستان به پیروزی، سفارش شده اید. کسی این واقعیت را از یاد نبرده است که شما پس از رویداد انفال به جای آن که از مردم کُرد دفاع کنید، راه نوکری رژیم بعث را در پیش گرفته و گروهی از پیشمرگ های جنوب از جمله محمد حمدی، ادریس (احمد قادر)، نزار محمد خرابی، سعداله عبدالی، خالد ورملی و نظمی ورملی را به بعثی ها تسلیم کردید. چه کسی باید جویای سرنوشت و خون آن پیشمرگ ها شود؟ پ.ک.ک و حزب راهکار دموکراتیک پاسخ بدهند، چرا این مبارزین را به بعثی ها سپردند؟ آیا نباید شما را به دادگاه خلق بسپارند؟ زنان و کودکان روستای دیزو چه گناهی مرتکب شده بودند که آنها را شهید کرده و بعد آنها را در خانه هایشان سوزاندید؟ چگونه پاسخ آن مردم بی گناه را می دهید که به خاطر انفجار مین های شما شهید و معلول شدند. چگونه پاسخ این سوال را می دهید که چرا کادرها و اعضای خود را در هر چهار بخش کردستان ترور کرده و از میان بردید؟ چرا که آنها فهمیده بودند که شما به دنبال چه هستید و برای منافع کردستان کار نمی کنید. در پایان اعلام می کنیم که لازم است این عناصر سرگردان حد و مرز خود را بشناسند. بس است تلاش برای تحمیل جنگ بر حزب دموکرات کردستان. صبر و بردباری ما هم حد و مرزی دارد. مردم کردستان به واقعیت شما، اهداف شما و ماهیت شما پی برده اند. شما صرفا برای نابودی و تخریب آمده اید و وظیفه ی اصلی شما این است که مانع از پیروزی خلق کُرد شوید. اما خیال شما خام و بی معنی است و خلق کردستان قدرتمندتر از آن است به دام نوکرهای بیگانه بیفتد».