انجمن بی تاوان : همشهری‌های عبدالله اوجالان از جایگاه خاصی در پژاک و پ‌ک‌ک برخوردارند. پس از دستگیری اوجالان در ۱۵ فوریه‌ی ۱۹۹۹ میلادی، جمیل بایک شخصاً برنامه‌ی اوجالان را در همین راستا دنبال کرد و هرجا پست حساس و مهمی بود، به همشهری‌های خود و اوجالان می‌سپرد و هنوز هم این روال ادامه دارد.
بایک با این ترفند توانسته بعد از سال‌ها پست‌های کلیدی و نبض فرقه‌ها را در اختیار داشته باشد. بعضاً برای توجیه این تبعیضات، گفته می‌شود که در اصول و خط مشی این فرقه‌ها، هیچ تفاوت و تبعیضی وجود ندارد، اما در عمل عکس این موضوع صادق است و لذا به وضوح می‌توان این تبعیضات را در بدنه و سرکردگی این فرقه‌ها مشاهده کرد. برای نمونه سال‌هایی که بریار گابار بعنوان عضو کوردیناسیون پژاک و جانشین عبدالرحمان حاجی احمدی بود و به اصطلاح یکی از مهره‌های اصلی و سرکردگی پژاک محسوب می‌شد؛ بازهم در پشت پرده‌ی تصمیم‌گیری‌ها و اداره و کنترل امور، افراد دست‌نشانده‌ی بایک وجود داشتند تا بطور نامحسوس اوضاع را تحت کنتر ل داشته باشند.
اعتماد نکردن به اعضای ایرانی، از کاراکترهای شخصیتی بایک است. او مهمترین دلیل این کار را عدم فهم و درک کافی اعضای ایرانی از ایدئولوژی آپوگرایی عنوان می‌کند. این تبعیض به حدی است که به وضوح می‌توان در محیط‌های مختلف آنرا مشاهده کرد. درحقیقت ایرانی‌ها و سوریه‌ایهایی که در این فرقه‌ها بوده و آنانی که هنوز عضو هستند؛ تنها بعنوان خدمتکار در راستای اهداف این فرقه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و دارای هیچ گونه جایگاه انسانی و … نیستند.
برای نمونه با نگاهی کوتاه که به واحد لجستیک این فرقه‌ها که وظیفه‌ی اصلی آن نگهبانی از انبار تغذیه و نگهداری از احشام و بعضاً هم انتقال مواد خوراکی و پوشاک به مجموعه‌ها است، می‌توان صحت این گفته را عیناً مشاهده کرد. در این مجموعه اکثر قریب به اتفاق اعضای آنرا، ایرانی‌ها و سوریه‌ایها تشکیل می‌دهند. همانطور که گفته شد، وظیفه‌ی آنها جابجایی و نگهداری از مواد خوراکی، پوشاک و … است. همچنین وظیفه‌ی مواظبت از قاطرها را هم برعهده دارند. جالب اینکه حتی در چنین مجموعه‌یی هم، فرمانده از جنس اورفا و یا از همشهریان بایک است. در پژاک و پ‌ک‌ک مهم نیست که ویژگی‌های موجود در فرد برای انجام مأموریت و مسؤلیتی کافی باشد یا نه، تنها معیار اصلی ترکیه‌ای بودن و در کانون آن، همشهری اوجالان و بایک بودن است. در چنین حالتی هیچ تفاوتی نخواهد کرد که فرد مورد نظر چوپان و دامدار بوده یا به تازگی عضو شده باشد، مهم اینست که همشهری بایک و اوجالان باشد. دیگر اهمیتی ندارد که هیچی بلد نباشد و یا هیچگونه توانایی و استعدادی نداشته باشد. چراکه از دید بایک و امثالهم، همشهریان وی و اوجالان، دارای نبوغ و استعداد خدادای هستند و لذا لیاقت بر کرسی نشستن را دارند.
در واقع این همان ذهنیت فاشیستی و خودمحورانه است که خود و نزدیکان خود را بر هرآنچه و هرکس در جهان هستی وجود دارد، ترجیح می‌دهد، حتی اگر شخص موردنظر هیچگونه توانایی و استعدادی هم نداشته باشد. با همچنین دیدگاه و ذهنیتی که بایک و اطرافیانش دارند و از سوی دیگر تنفری که از اعضای ایرانی دارند، بعید نسیت که هرکدام از اعضای ایرانی را به نوعی حذف کند.
از دید بایک کُردهای سوریه عقب‌مانده و کلاسیک هستند، کُردهای عراق خودفروش و جیره‌خوار و کُردهای ایران هم بی‌خاصیت و خائن. در این میان تنها کُردهای ترکیه از دید وی باشرف و مخلص هستند، البته در کانون این دیدگاه هم همشهریان خود وی و اورفایی‌ها از همه برتر هستند. این تنها یک نوع از دهها و صدها تبعیضی است که در پژاک و پ‌ک‌ک به وضوح مشاهده می‌شود. این درحالیست که این فرقه‌ها مدام از دمکراسی، آزادی، عدالت و … دم می‌زنند.
