در ابتدای امر به کمپ «هینره» یعنی قرارگاه پژاک در عراق و نزدیکی مرز ایران فرستاده شدم. از آنجا مرا به کمپ‌های «بالاکات»، «کرتک»، «شهید روژات» و «هفتانین» در کوه قندیل بردند. می‌خواستم از دست آنها فرار کنم، اما دستگیر شدم و ۲ ماه زندانی‌ام کردند. بعد از آن به من گفتند می‌خواهند مرا به ترکیه بفرستند. این گروه هنوز هم به دنبال تشکیل کردستان آزاد است. از سوی دیگر، حزب جامعه دموکراتیک ترکیه در تلاش برای دستیابی به منافع سیاسی و نشان‌دادن ترکیه به عنوان یک کشور غیردموکرات است و برای این مساله، فعالیت‌های زیادی نیز انجام می‌دهد. بعد از انتخابات مجلس ترکیه پ.ک.ک با حمایت از نامزدهای حزب جامعه دموکراتیک به این اندیشه رسید که سخنگوی خود را به مجلس فرستاده است!
پ.ک.ک به نام حق گمرکی از قاچاقچیان سیگار، سلاح و بنزین به ازای هر قاطر، ۵۰۰۰ تومان دریافت می‌کند! از قاچاقچیان حیوانات نیز بسته به نوع و تعداد حیوانات ۶۰ هزار تومان می‌گیرد. من به خاطر آن که دیدم پ.ک.ک ایدئولوژی اشتباهی دارد، از آن جدا شدم و تسلیم نیروهای ترکیه شدم و خواستار بهره‌مندی از تمامی قوانین ترکیه که به نفعم باشد، هستم.
ر.ش یکی دیگر از افراد پ.ک.ک است که به دنبال لو رفتنش توسط دیلوان یعقوب دستگیر شد. وی که اصالتاً اهل «دهوک» عراق است، در اعترافاتش به پلیس ترکیه می‌گوید: هنگامی که برای جمع‌آوری گردو به روستای «شمکه» رفته بودم، چند نفر نزدیکم آمدند و گفتند ما عضو پ.ک.ک هستیم، اگر به ما ملحق شوی، با هم فوتبال بازی می‌کنیم. در بینمان دخترهای بسیار زیبا هم هست! سپس یک تفنگ را دستم دادند و گفتند این تفنگ مال توست، بعد از مدتی فرمانده خواهی شد! بعد از مدتی به منطقه زاگرس منتقل شدم. در زاپ (منطقه‌ای در شمال عراق) ۲۰۰۰ نیروی پ.ک.ک و پژاک وجود دارد و مهمات این نیروها از ارمنستان تأمین می‌شد و پس از انتقال به ایران به زاپ می‌رسید. اما بعد از شدت یافتن نبرد ایران با تجزیه‌طلبان پژاک، ارسال سلاح از ارمنستان مقدور نبود و به همین دلیل برخی از گروه‌های کرد شمال عراق وظیفه تسلیح پژاک و پ.ک.ک را به عهده گرفتند.
