پیشینه انقلاب اسلامی از بدو پیروزی تاکنون، یعنی طی سی دو سال گذشته با جریانات معارض بسیاری روبه رو بوده است، جریانات و گروهک هایی که در رأس آنها آمریکا و صهیونیزم بین الملل و برخی از کشورهای اروپایی مانند انگلیس قرار داشته و با حمایت های بی دریغ خویش تروریست جهانی را تقویت نموده اند. لذا این جریانات معاند در همسویی کاملاً مشترک با سیاست های دولت ایالات متحده آمریکا از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی در ایران، وارد جنگ مسلحانه علیه نظام شدند و به طرق مختلف با نظام نوپای اسلامی به مبارزه پرداختند. در واقع جریانات معارضه جو با حمایت و پشتیبانی کشورهای غربی بویژه آمریکا طی سه دهه اخیر، در یک همسویی کامل، با استفاده از شیوه های غیر دمکراتیک، مانند تجزیه ایران با ایجاد غائله های جدایی طلبی در مناطق قومیتی، مثل کردستان و راه اندازی جریان تروریسم داخلی و خارجی به دنبال براندازی نظام جمهوری اسلامی بوده اند. از این رو در هر مقطع زمانی با استفاده گروه ها و عوامل خود فروخته، تهدید علیه امنیت ملی و شرارت آفرینی را ایجاد می نمایند که در همین راستا به فعالیت گروهک معاند پژاک می توان اشاره نمود. گروهکی که طی چند سال اخیر در چتر حمایتی غرب بویژه دولت ایالات متحده آمریکا در رویارویی با نظام اسلامی قرار گرفته و با انجام فعالیت های تروریستی خود امنیت کشور عزیزمان را برهم زده و عده ای از مرزداران و فرماندهان نظامی این مرز و بوم را به شهادت رسانده است. بر همین اساس از آنجایی که این توطئه پیچیده دشمن یعنی ایجاد اختلاف و شکاف قومیتی در کشور موضوعی جدید نبوده، شکل گیری پژاک نیز از نمونه های بارز بهره برداری دشمنان انقلاب اسلامی از عناصر فعال خود در واگرایی قومیتی قابل ارزیابی می باشد که در چتر حمایتی تروریست جهانی دولت ایالات متحده آمریکا در حال رشد و تهدیدآفرینی علیه کشورهای منطقه بویژه ایران، عراق و ترکیه می باشد. چراکه بعد از انقلاب، جریانات معاند نظام اسلامی به سرکردگی غرب بویژه آمریکا تلاش نموده اند با ایجاد شکاف قومیتی، کشور را با بحران هویت روبرو ساخته و از این طریق اقتدار نظام را در تحقق اهداف، آرمانها و منافع ملی خود که در تناقض با اهداف هژمونیک آمریکاست با مشکل مواجه سازند. از این رو در بررسی توطئه آفرینی های دشمنان انقلاب اسلامی به تهدیدزایی غرب در واگرایی قومیت های کشور بویژه در مناطق مرزی از جمله کردستان می توان اشاره نمود که بیشترین دخالت آمریکا و جهان غرب در بعد از انقلاب برای واگرایی قومیتی در این منطقه «گروهک هایی چون حزب دموکرات، کومله و چریک های فدایی خلق» در دهه ۶۰ و گروهک پژاک در سال های اخیر از جمله تلاش بیگانگان برای گسست قومیتی در کشور قابل ارزیابی بوده که با هوشمندی رهبران سیاسی امنیتی کشور و مردم کرد و وفادار به انقلاب اسلامی، این گونه حرکات ره به جایی نبرده و با شکست مواجه شده است. از این رو گروهک پژاک یکی از ابزارهای آمریکا برای بوجود آوردن و نشان دادن گسست قومیتی در ایران می باشد. این گروه با هدف معارضه با نظام اسلامی پس از انشعاب از حزب پ.ک.ک ترکیه همواره حملاتی علیه نیروهای مستقر در مرزهای مشترک ایران و ترکیه و نیز ایران و عراق انجام داده است که نتیجه آن تقدیم چندین شهید از فرزندان کشور و مرزداران نظامی ایران عزیزمان بوده است. در همین راستا در شکل گیری جریان معاند پژاک به این مسئله می توان اشاره نمود که گروهک تروریستی پژاک شاخه ای از گروهک سازمان یافته پ.ک.ک است که در کوهستان های قندیل عراق مستقر بوده و با حمایت گروهک پ.ک.ک در شمال غرب ایران دست به ترور در داخل کشور می زدند. در واقع پ.ک.ک بعد از دستگیری اوجلان وارد فاز جدیدی از فعالیت های خود شد و به تحرکاتی در مناطق کردنشین ایران دست زد. لذا شاخه ای از پ.ک.ک در نهایت تحت عنوان حزب حیات آزاد کردستان ایران با پژاک در فروردین سال۸۳ تشکیل شده و برای ۳۰۰نفر از کادرهای خود، اقدام به برگزاری دوره های آموزشی پنج ماهه در مقر هارون کوه های قندیل کردستان عراق نمود. از این رو در تاریخ بیستم شهریور ماه همین سال با حضور ۱۳۰تن از اعضا، کنفرانسی تشکیل و عثمان اوجالان طی سخنرانی درخصوص ضرورت فعالیت در کردستان ایران، تشکیل پژاک را اعلام نمود. این گروهک موضوعاتی را تحت عنوان «مسئله کرد در چارچوب تحولات دموکراتیک ایران، تلاش برای آزادی تمام اقشار جامعه و ایجاد روابط آزادانه بین خلق های ایرانی» را اهداف خود اعلام کرده است. اما علی رغم تمام این ادعاها گروهک پژاک نه به عنوان یک حزب قانونی و صلح دوست، بلکه در قالب گروهکی ضدانقلاب و مسلح به برخی فعالیت ها علیه ملت ایران و نیروهای مسلح کشور عزیزمان دست می زند و به آنها حمله می برد. از این رو پر واضح است اقدامات غیرقانونی، خشونت آمیز و به شهادت رساندن عده ای از فرزندان این مرز بوم اعم از سنی و شیعه نشان می دهد که این گروهک به مانند اسلاف خود در پوشش برخی شعارها فقط در راستای اهداف هژمونیک و سلطه جویانه آمریکاست. که این امر از دید رهبران سیاسی «مرکزی و استانی» و حتی مردم منطقه اعم از سنی و شیعه پنهان نبوده است. لذا فعالیت های تروریستی دشمنان در مناطق کردنشین از جمله اهداف تروریستی و مورد حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی قابل ارزیابی می باشد که با اینگونه اقدامات ناامن کننده باعث کندی روند توسعه و پیشرفت منطقه و خدمات رسانی به مردم شده است. در واقع آنچه از رفتارهای گروهک تروریستی و معاند پژاک مشخص می باشد، برخورداری از حمایت ویژه اطلاعاتی آمریکا و به عبارتی تحت پوشش کامل و همه جانبه اطلاعاتی و نظامی تحت لوای دولت ایالات متحده به انواع سلاح های پیشرفته می باشد که در یک همسویی کامل سیاست های ایران ستیزانه غرب را دنبال می نمایند و از حمایت خارجی برخوردار می باشند؛ گواه و مصدق این ادعا نیز این واقعیت می باشد که آمریکایی ها رسماً از این گروهک حمایت می کنند حتی رادیو فردا- وابسته به سیا- در برنامه ای که متن آن هم اکنون هم روی صفحه ویکی پدیا وجود دارد، این گروه را مورد حمایت آمریکا دانسته است. پژاک زمانی متولد شد، که آمریکا عراق را به اشغال خود درآورد و برنامه ای برای مشغول کردن ایران به اجرا گذاشت. جالب این است که در همان زمان گروه های سنتی ضدانقلاب نظیر حزب منحله دمکرات و گروهک کومله به گمان اینکه آمریکا دنبال جایگزین کردن نیروی جدید به جای نیروهای سنتی است به افشاگری علیه این گروهک- پژاک- روی آورده و نقش آمریکا را در راه اندازی آن برملا کردند. پژاک اولین کنگره رسمی خود را در سال ۲۰۰۴ یک سال پس از اشغال عراق- برگزار کرد. محل این کنگره ساختمانی در اطراف مقر نظامیان آمریکایی در شهر سلیمانیه بود و در همان زمان خبرگزاری رویترز و روزنامه واشنگتن پست گزارش دادند که در اطراف مقر نظامیان آمریکایی در سلیمانیه نیروهای گروه تازه تأسیس پژاک را با سلاح های آمریکایی دیده اند. نکته جالب تر این است که اعضای پژاک ترکیبی از نیروهای منطقه ای- چند کشور منطقه- هستند و وجه مشترک آن ها این است که در برنامه ای آمریکایی علیه ملت های منطقه ایفای نقش می نمایند و این نکته ای است که دولت اقلیم کردی را در همکاری با نیروهای امنیتی و نظامی ایران متقاعد کرده است. یک نکته جالب دیگر این است که دولت ترکیه در اسفند۸۸ از پلیس آلمان درخواست کرد که در دستگیری گروهی از PKK با نیروهای امنیتی آنکارا همکاری کند. در این بین نیروهای پلیس آلمان همزمان به یک گروه کوچک به سرپرستی حاجی احمدی که خود را رهبر پژاک معرفی می کند، برخورد و به گمان اینکه اینها هم بخشی از PKK است دستگیر کرد، ولی دو روز بعد در حالی که عناصر PKK را به نیروهای امنیتی ترکیه تحویل داد، تیم حاجی احمدی را آزاد کرد. حال آنکه در همان زمان دستگاه اطلاعاتی ایران تقاضای انتقال اعضای این گروهک را به ایران داشت این خود دلیل جداگانه ای است که نشان می دهد از نظر غرب هم پ.ک.ک غیر از پژاک است. لذا این موضوع را نه ایرانیان بلکه خود مقامات کرد و حتی حاجی احمدی سرکرده این گروهک تروریستی به آن اعتراف کرده است. حاجی احمدی که مدتی در آلمان زندگی می کرد چندین بار با مقامات آمریکایی دیدار داشته و برخی دیگر از رهبران دیگر احزاب کرد نیز از ملاقاتهای وی با مقامات رژیم صهیونیستی پرده برداشته اند. در عین حال سیمور هرش، خبرنگار تحقیقاتی مجله نیویورکر آمریکا نیز در گزارشی به صراحت عنوان کرد که پژاک هم از ایالات متحده و هم از اسرائیل کمک دریافت کرده است. لذا اوج این حمایتها آنجا بود که پس از دستگیری حاجی احمدی توسط پلیس ضدتروریست آلمان در اسفندماه سال۸۸، این فرد تنها پس از دو روز بازداشت بنا به دلایل نامعلومی آزاد و اقدامات خود را از سر گرفت. بر همین اساس آنچه مسلم است که، پژاک از پشتیبانی کردهای ایران برخوردار نیست و حتی نتوانسته در روستاهای نزدیک مرز برای خود پایگاه و جان پناه به دست آورد، لذا در موارد متعدد اقدام به قتل یا گروگان گیری روستاییان بی پناه کرد حاشیه مرز کرده است. از این رو واقعیت این است که گروهک تروریستی پژاک، یکی از گروه هایی است که اگرچه عمر کوتاهی داشته است اما در همین مدت زمان کوتاه عامل بسیاری از ناامنی ها در منطقه غرب کشور بوده است. این گروهک که شاخه ایرانی گروهک پ ک ک است بارها در مناطق غربی ایران دست به کشتار غیرنظامیان زده و عامل بسیاری از اقدامات غیرقانونی نظیر قاچاق موادمخدر و قاچاق انسان است. از این رو با آشکار شدن ماهیت واقعی این گروهک، نیروهای نظامی ایران اعم از نیروی انتظامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در راستای وظیفه ذاتی خود در خصوص مبارزه با ناامنی و دفاع از تمامیت ارضی کشور اقدامات خود را علیه این گروهک در داخل مرزهای ایران آغاز کردند. لذا در این میان شاید بتوان مهم ترین دلیل تمرد نیروهای عراقی برای برخورد با گروهک تروریستی پژاک را حمایتهای آمریکا و اسرائیل از این گروهک عنوان کرد. چرا که جمهوری اسلامی از زمان شکل گیری این جریان معاند همیشه یکی از قربانیان بزرگ تروریسم در جهان بوده است. قربانی که هر روز باید با گروهی تروریستی که همگی آنها به پشت گرمی آمریکا و اسرائیل به ستیز با ایران برخاسته اند، مقابله کند. هنوز چند صباحی از بازگشت آرامش به منطقه شرق کشور که توسط اعضای جندالشیطان سلب شده بود، نگذشته بود که بار دیگر ناآرامی ها در غرب کشور آغاز شد. با این حال و به رغم تمامی فشارها، جمهوری اسلامی هیچ گاه امتیازی به این گروه ها نداده و به شدت با آنها مقابله می کند. مقابله ای که تاکنون صدها شهید و مجروح برجا گذاشته است.