کمال بورکای سیاستمدار کهنه کار کرد در ترکیه و رئیس سابق حزب حق و آزادی ها (هاک پار) گفت: هیچ یک از احزاب ترکیه قصد حل مسئله کردها در این کشور را ندارند.

به گزارش انجمن بی تاوان به نقل از رووداو، کمال بورکای گفت: در حزب عدالت و توسعه، حزب جمهوریخواه خلق و حزب دموکراتیک خلق ها (ه.د.پ.) چیزی به نام حقوق مردم کرد وجود ندارد. ه.د.پ. که ادعای دفاع از حقوق کردها را دارد اصلا برنامه ای برای حل مساله کردها در ترکیه ندارد.

کمال بورکای در ادامه گفت: ه.د.پ. فرصتی تاریخی را از دست داد. در انتخابات قبلی ۸۰ کرسی به دست آورد اما نتوانست آن را حفظ کند.آنها سیاست نکردند بلکه راه خشونت و جنگ را در پیش گرفتند و از سیاست پ.ک.ک برای ایجاد خندق در شهرها حمایت کردند و دیدیم که نمایندگان آنها نیز در خندق ها دفن شدند (بازداشت شدند).

بورکای افزود: پیش از این مردم از آنها (پ.ک.ک و ه.د.پ) حمایت می کردند. وقتی از مردم می خواستند به خیابان بیایند فقط در دیاربکر یک میلیون نفر می آمدند اما اکنون یک نفر هم حاضر نیست برای آنها به خیابان بیاید.

نتایج نظرسنجی ها نشان می دهد به دلیل همراهی حزب دمکراتیک خلق ها (ه.د.پ) با مشی مسلحانه و خشونت های پ.ک.ک میزان آرای این حزب در انتخابات آینده پارلمانی کاهش می باید.

گزارش کورد هوال به نقل از دیلی صباح حاکیست: اعلام سیستم خودگردانی در برخی مناطق کردنشین ترکیهدر سال ۲۰۱۵ که کشته شدن صدها نفر از کردها و آواره شدن هزاران نفر دیگر را به دنبال داشت از جمله دلایل اصلی رویگردانی کردهای ترکیه از ه.د.پ و پ.ک.ک است.

ناظران سیاسی که تحولات مناطق کردنشین ترکیه را دنبال می کنند معتقدند پیامدهای ناگوار اعلام سیستم خودگردانی دمکراتیک از سوی پ.ک.ک در مناطق کردنشین ترکیه دلیلی اصلی کاهش آرای ه.د.پ است.

در جولای ۲۰۱۵ آتش بس اعلام شده از سوی پ.ک.ک پایان یافت و موج جدیدی از خشونت و درگیری در مناطق کردنشین ترکیه آغاز شد. در پی حملات هوایی گسترده جنگنده های ترکیه علیه پایگاه های پ.ک.ک در ۲۴ جولای ۲۰۱۵ خشونت و درگیری ها شدت بیشتری گرفت و گروه پ.ک.ک در روز ۱۳ و ۱۴ دسامبر ۲۰۱۵ آغاز آنچه که پروژه خود مدیریتی دمکراتیک (خودگردانی مردمی) نامید را اعلام کرد.

پ.ک.ک در چارچوب آنچه که خودگردانی یا خودمدیریتی دمکراتیک می نامید از اعضای مسلح شاخه جوانان خود موسوم به «جنبش جوانان میهن پرست انقلابی» (YDG-H) که وظیفه عملیاتی کردنِ برنامه‌های پ.ک.ک در شهرها و روستاها را به عهده دارد خواست که در چندین شهر و منطقه کردنشین ترکیه اعلام خودگردانی کنند. پ.ک.ک در همین چارچوب در برخی از شهرها و روستاها در استان های حکاری، دیاربکر، شرناخ و … با حفر خندق، بستن خیابانها، استقرار اعضای مسلح و … به مقابله با دولت برخاست که با واکنش شدید نیروهای نظامی و امنیتی ترکیه مواجه شد و از سوی دیگر مردم نیز از این پروژه پ.ک.ک حمایت نکردند.

اعلام سیستم خودگردانی یا خود مدیریتی در برخی شهرهای کردنشین ترکیه خسارات زیادی به شهرهای کردنشین وارد کرد. بگونه ای که شهرهایی همچون: شرناخ، نصیبین، سور، فارقین، وارتو، سلوپی و …. به ویرانه تبدیل شده اند. اکثر مدارس، بیمارستان ها و اماکن عمومی در این شهرها برای چند ماه تعطیل بود و حدود شش ماه مقررات منع رفت و آمد در این شهرها حاکم بود.

در همین زمینه زید رعد الحسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در گزارشی نوشت: پس از حفر خندق ها و درگیری های شهری حدود دوهزار نفر کشته شده‌‌اند و تمامی منطقه ویران شده است. شکنجه و خشونت علیه زنان اعمال شده است. بین ۳۳۵ تا ۵۰۰هزار نفر که اکثرشان کرد هستند آواره شده‌اند. به علاوه، در تصاویر ماهواره‌ای دیده می‌شود که خانه‌ها در حملات ویران شده‌اند.
منبع: کورد هوال