یکی از اساسی ترین استراتژی های پژاک جذب جوانان است، از این رو سیاستگذاران این گروه برای جذب جوانان به ترفندهای مختلفی از جمله چند مورد ذیل توجه خاص دارند.

لازم به یادآوری است که این سیاست ها پیش از این از سوی گروه مجاهدین خلق (موسوم به منافقین) نیز عملی می شد که گر چه در سال هایی توانست جذابیت آفرین باشد، اما پس از مدتی به دلیل افشای چهره واقعی آنها تمامی این سیاست ها به شکست انجامید.

1. اختلاط دختر و پسر جوان در سن ازدواج است، از این رو وجود محیطی که در آن دختران و پسران بدون محدودیت باشند برای جوانانی که نسبت به ارزش های دینی و قومی خود بی اعتنا هستند جذابیت دارد، اما غافل از آن که در این راه جان خود را از دست خواهند داد.

مسئولان پژاک برای توجیه این اقدام خود که در مخالفت آشکار با آموزه های دین اسلام است عنوان می کنند که این امر به دلیل مخالفت آنها با تبعیض جنسیتی و دفاع از حقوق زنان است.

هیجان طلبی جوانان یکی از ویژگی های هر جوانی هیجان طلبی است؛ نسل جوان ایران در زمان شاه هیجان خود را در مبارزه با شاه تخلیه می کرد و در زمان جنگ با عراق نیز جبهه ها محلی برای بروز این حس فطری جوانان ایران بود. اکنون پژاکیان با استفاده از این خصلت جوانان آنها را روانه میدان جنگ و درگیری می کنند.

یکی دیگر از ویژگی های یک جوان، شخصیت طلب بودن اوست. او انتظار دارد در نگاه دیگران دارای موقعیت باشد. پژاک با توجه به این مسئله اقدام به ایجاد گروه های فرعی بسیاری در درون تشکیلات خود کرده است. بعضی از این گروه ها دو نفره اند اما عنوان هایی را که به آنها می دهند به گونه ای است که آنها بشدت احساس شخصیت می کنند.

به عنوان مثال به این دو نفر این عنوان های فریبنده را می دهند: یکی فرمانده گروه عملیاتی آپو (۱) و دیگری معاون گروه عملیاتی آپو (۱) است. این عنوان ها برای جوانی که در سطح فکری مناسبی نباشد فریبنده است.

یک جوان بشدت آرمانگراست و در صورتی که احساس کند یک هدف حق است هر چند رسیدن به آن دارای عواقبی باشد حاضر است برای آن هدف تلاش کند.

کردستان بزرگ عنوانی است که از سوی پژاک به عنوان یک هدف معرفی می شود و در کنار آن بیان درد و رنج هایی که ملت کرد در طول تاریخ متحمل شده اند (شبیه آنچه صهیونیست ها برای تحریک احساسات یهودیان به کار می برند.)

برانگیختن حس آرمانگرایی جوانان کرد در نتیجه تفکر پژاک که از افکار و اندیشه های سرکرده آن (عبدالله اوجالان – معروف به آپو ) ناشی است با شاخه ها و جهت گیری ها و نگاه تحلیلی خاص به تاریخ و آنچه در آینده واقع خواهد شد، ترسیم کننده واقعیتی تلخ در آینده خاورمیانه می باشد؛ بدین مفهوم که با تکیه بر قرابت و نزدیکی نژادی با صهیونیزم و ترسیم سرنوشت مشترک با قوم یهود و اعتقاد به برتری قوم کرد حتی نسبت به قوم یهود نوعی نژاد پرستی پان کردیسم را دنبال می کند که ضمن نفی اصول ثابت و پایه دار نظام اجتماعی در سطح خاورمیانه از جمله دین به طور عام، اسلام به طور خاص و شیعه به طور اخص، ملیت و غیرت ملی، نفی نظام خانواده و ترویج نوعی بی بند و باری جنسی به نام دفاع از حقوق زن در صدد است با توجه به تحولات خاورمیانه به اهداف شیطانی خود تحت پوشش دفاع از مردم کرد دست یابد .

راستی نظام سلطه و در راس آن آمریکا، به چه منظوری از چنین گروهک هایی حمایت و پشتیبانی می کنند؟ و چه ارتباطی با طرح خاورمیانه بزرگ و رویش این گونه گروهک ها وجود دارد؟