پژاک با وجود این ادعا که حزبی مستقل و بدون وابستگی به پ.ک.ک به دنبال تحقق احقاق ملت کرد ایران است ، برخلاف ادعایش نه تنها نتوانسته برای ملت کرد مفید واقع شود بلکه برعکس یا خود مستقیما کردستیز بوده یا سبب شده دیگران با کرد مقابله کنند . با شنیدن نام پژاک اولین چیزی را در ذهن آدمی به طور ناخودآگاه نقش می بند عبارتند از : پول زور تحت عنوان کمک به “حرکت آزادیخواه کرد”، تجاوز به دخترانی که برای عضویت فریب داده می شوند،آنهم در آغازین روزهای فریب تا این که از ترس، شرم، آبرو نتوانند برگردند و نمونه های زیادی متاسفانه وجود داشته و دارد، وادار کردن مردم به همکاری با تهدید به این که در صورت عدم همکاری از طریق عوامل خود به واحدهای دولتی خبر می دهند که فرد مذکور با پژاک همکاری داشته و این گونه کاری می کنند که فرد در بن بست قرار گیرد و چاره ای جز قبول خواسته هایشان نداشته باشد، ادعای برابری، حق و حقوق می کنند اما در موارد متعدد صرفا به خاطر این که عوامل شان درباره فردی آنهم بیشتر به خاطر انتقام گیری گزارش کرده اند که فرد مذکور همدست دولت است، وی را بدون دلیل در برابر دیدگان زنان و کودکان در روستاها به گلوله بسته اند و نمونه های زیادی از آن در مناطق کردنشین بوده و هست .
لیلا دختریی ساده لوح روستایی که تا پنجم ابتدایی تحصیلات داشت ،او هفده ساله بوده و بعدا به خاطر شرایط مالی در روستا نتوانسته ادامه تحصیل بدهد . وی همراه برادرش یوسف که یک سال از وی کوچکتر است فبلا عضو پژاک بودند . داستان آنها از زمانی شروع می شود که در سال ۲۰۰۷ یک روز اعضای پژاک به روستایشان در حومه ارومیه می آیند و آنها را به امید زندگی رویایی فریب می دهند و با خود می برند . دو روز طول نمی کشد که به وی تجاوز می کنند . او و برادرش پس از شش ماه در فرصتی مناسب از کوههای قندیل فرار می کنند و خود را به یک روستای مرزی ایران می رسانند . برخلاف خیلی از افراد که از ترس یا شرم درباره تجاوز به خود حرفی برزبان نمی آورند، واقعیت را برملا کرد تا چهره واقعی این گروهک ضد انسانی بر ملا گردد . در پژاک ازدواج ممنوع است اما روابط نامشروع مخفی خیلی رایج می باشد .
