ناکامی پ ک ک در انتخابات شهرداری های ترکیه ادعای های این فرقه تروریستی مبنی بر نماینده ی مشروع و قانونی تمام کُردهای خاورمیانه را نقض می نماید.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : گروهک ترویستی پ ک ک جزء احزابی است ، که سایر گروه ها و احزاب کُردی را قبول نداشت و همیشه خود را نماینده ی قانونی و مشروع مردم کُرد می خواند.
از نگاه و ایدئولوژی پ ک ک سایر گروه ها و شخصیت های کُردی عوامل حکومت ها ،بدوی، واپسگرا و ناکارآمد می باشد و این گروه ها تنها ابزاری در دست سران حکومت ها می باشد.
گروهک تروریستی و ضد کُرد پ ک ک برای رسیدن به قدرت با مطرح کردن مانیفست کردستان بزرگ برگرفته از ایدلوژی منسوخ عبدالله اوجالان افکار عمومی را چنین مرعوب خود می سازد و این گونه رخ می نماید که نماینده تمامی مردم کُرد نه تنها در ترکیه بلکه در تمامی خاورمیانه می باشد ، که در این راستا تمامی احزاب و گروه های کُردی را تخریب می نماید تا به اهداف درون فرقه ی خود دست یابد. ولی انتخابات اخیر شهرداری های ترکیه این ادعا را نقض نموده و سندی بر عدم اعتبار و جایگاه مردمی پ ک ک می باشد.
حزب صلح و دموکراسی و نامزدهای نزدیک به اوجالان و به عبارتی کاملا روشن، پ.ک.ک در مناطق کردنشین ترکیه تنها دارای یک چهارم از آرای کل کردهای واجد شرایط رای دادن است و بنابراین این حزب نباید مدعی آن باشد که نماینده ی همه ی کردهای ترکیه است.
حزب صلح و دموکراسی هنوز هم به آرای مردم استان هایی متکی است که از دیرباز مدافع اندیشه های قومی کُردی بوده اند و به عبارتی روشن، این حزب نتوانسته هواداران و مشتریان جدیدی برای خود دست و پا کند و هنوز هم در همان حوزه های انتخابیه ای پیروز می شود که عملا طی دهه های اخیر، خود به صف مبارزه آمده و نیازی به سازماندهی و هدایت ندارند.
بررسی نتایج انتخابات شهرداری های ترکیه نشان می دهد که حزب صلح و دموکراسی نتوانسته به نتایجی برسد که مدّنظر عبدالله اوجالان بود. رهبر زندانی پ.ک.ک دستور داده بود که این حزب با کسب بالاتر از چهار میلیون رای، صاحب ۱۰ دردصد از کل آرای ترکیه شود اما نامزدها فقط توانستند دو میلیون و ۸۰۰ هزار رای بگیرند و به نتیجه ای معادل شش و نیم درصد از کل آرا دست پیدا کنند.
حزب صلح و دموکراسی در سال ۲۰۱۱ میلادی توانست در جنوب شرقی آناتولی (مناطق کردنشین ترکیه/ مترجم) به پنجاه درصد از آرای مردم دست پیدا کند. عبدالله اوجالان دستور داده بود که این حزب برای کسب هشتاد درصدی این آراء تللاش کند اما این خواسته ی وی محقق نشد. حزب صلح و دموکراسی پیش تر صاحب شهرداری هشت مرکز استان بود و این بار با فتح آگری و بتلیس، این تعداد به ده شهرداری رسید اما شهرداری های چندین شهر دیگر به یاران اردوغان رسید و بخشی از آرای حزب صلح و دموکراسی این بار به سوی حزب عدالت و توسعه جذب شد و از این حیث می توان گفت: حزب صلح و دموکراسی بر اساس اهدافی که در انتخابات شهردرای ها در نظر گرفته بود، در میان لیست بازندگان قرار دارد و آرای موجود، اوجالان، سران پ.ک.ک و سران حزب صلح و دموکراسی را ناامید کرد.
پیش بینی می شود طی ماه های پیش رو حزب صلح و دموکراسی همه ی توان و نیروی خود راصرف آن کند که بر روی عبارت و الگوهایی همچون «خودگردانی دموکراتیک» بحث کند.
اما نتکته ی بسیار مهم و قابل توجه اینکه لازم است احزاب اقلیم کردستنان عراق و احزاب کُرد در کشورهای دیگر، این واقعیت ها را به درستی تحلیل کنند و بدانند که پ.ک.ک و حزب صلح و دموکراسی، نماینده ی همه ی کردهای ترکیه نیستند نمی توانند یگانه مدافع مطالبات کردها باشند.
توجه به مجموع آرای کسب شده در مناطق کردنشین، نشان می دهد که حدود یک و نیم میلیون نفر از کردها –یعنی بیست درصد از کردهای واجد شرایط رای دادن- پای صندوق های رای نرفته اند. با توجه به این که حزب صلح و دموکراسی بر اساس ایده ها و تفکرات پ.ک.ک، به شکل ایدئولوژیک و نظامی وار با هواداران خود برخورد می کند، می توان قاطعالنه چنین نظر داد که هیچ کدام از افرادی که پای صندوق های رای نرفته اند، هودارا پک.ک.ک و حزب صلح و دموکراسی نیستند و میزان آرای واقعی این حزب، همان چیزی است که سر از صندوق درآورده است.
