۲ آذر ۱۴۰۳

دموکراسی مورد بی مهری قرار گرفت/ صالح مسلم*

  • ۳۱ فروردین ۱۳۹۵
  • ۵۰۳ بازدید
  • ۱

قرار است هفته جاری مذاکرات سازمان ملل متحد برای ترسیم مسیری به سمت آینده ای صلح آمیز و دموکراتیک برای سوریه در ژنو از سر گرفته شود. اما با اقدامی بیهوده، نمایندگان مشروع منطقه ای بزرگ و دارای حکومت دموکراتیک این کشور به مذاکرات دعوت نمی شوند.
این منطقه که روژاوا نام دارد در بخش شمالی سوریه قرار دارد و علی زغم توصیف همیشگی آن به عنوان “منطقه ای کردی” این منطقه به طور انحصاری توسط کردها، عرب ها و دیگر گروه های قومی منطقه اداره می شود. علاوه بر این، نیروهای دفاع از خود این منطقه بخشی از نیروهای دموکراتیک سوریه و تحت حمایت ایالات متحده هستند که به سمت رقه، مرکز قدرت داعش در سوریه پیشروی کرده اند.
وجود روژاوا، از هر دو منظر استراتژیک و اخلاقی، یک نقطه روشن نادر در این جنگ است. بنابراین کنار گذاشتن نمایندگان این منطقه از فرایند سازمان ملل نه تنها ناعادلانه است بلکه در صورتی که هدف از این مذاکرات ایجاد مسیری مناسب برای دموکراسی در سوریه باشد، بی معنا است.
دلیل اصلی این بی عدالتی این است که ترکیه مخالف نیروی نظامی روژاوا، یعنی واحدهای مدافع خلق و یا ی.پ.گ است و مدعی است که این نیرو تفاوتی با پ.ک.ک ندارد و یکی هستند. پ.ک.ک یک گروه کردی است که دارای سابقه طولانی درگیری های مسلحانه با دولت ترکیه است.
این (استدلال) درست نیست. هر دو گروه کرد هستند اما کردهای سوریه به همراه متحدان عرب و حمایت بین المللی خود، درگیر جنگی سخت و موفق با داعش هستند. مبارزه ی.پ.گ به خاطر سوریه است، نه ترکیه. نقش ی.پ.گ دفاع از موسسات دولت خود گردان در شمال سوریه است (حزب اتحاد دموکراتیک، که من رئیس مشترک آن هستم، در کنار دیگر احزاب و سازمان های جامعه مدنی بخشی از این ائتلاف سیاسی است).
عادلانه است که اگر بپرسیم این (دموکراسی) چه نوع دموکراسی است. فلسفه اصلی آن این است که مردم بایستی از پایین به بالا بر خود حکومت کنند و در نتیجه بیشترین تصمیم گیری ها به عهده ی شوراهای محلی خواهد بود. علاوه بر این، این شوراها برای اطمینان از وجود یک صدا (حامی) برای اقلیت های غیر کرد و زنان است. این (دموکراسی) دموکراسی واقعی و واقعا فراگیر است و سزاوار حمایت است و نه نادیده گرفتن.
این سیستم می تواند مدلی برای کل سوریه باشد، کشوری که در آن هر سیستم کارآمد و دموکراتیک برای پا برجاماندن، بایستی در بر گیرنده تمامی گروه های قومی و مذاهب باشد. به همین دلیل است که ما یک مدل حکومت فدرالی برای سوریه پیشنهاد کرده ایم. خودمختاری محلی بیشتر بدون تجزیه کشور، ثبات و دربرگیری بیشتری به جای حکومت کردن از راه دور از سوی دمشق ارائه می کند. این راه حل واقع بینانه و عملی بایستی در مذاکرات ژنو مورد بررسی قرار گیرد.
متاسفانه، در حالی که شورای میهنی کُرد که توسط دولت کردی شمال عراق حمایت می شود و مدعی حمایت از کردهای سوریه است، به عنوان بخشی از ائتلافی از گروه های اپوزیسیون به این مذاکرات دعوت شد اما به طور مشروع مدافع روژاوا نیست. تصمیم بر این بود که نمایندگان ما (به این مذاکرات) دعوت نشوند.
اتحادیه اروپا و ایالات متحده که می توانستند برای حضور ما تلاش کنند، انگیزه های خاص خود برای جلب رضایت ترکیه را دارند از جمله همکاری ترکیه در پاسخ به اروپا در برابر بحران پناهندگان و نیاز به حمایت ترکیه در عملیات نظامی علیه دولت اسلامی. ما خواسته های سیاست واقعی را درک می کنیم اما محرومیت روژاوا از مذاکرات سازمان ملل کوته اندیشانه و ناعادلانه است.
ترکیه سعی کرده است با تبلیغات دروغ در به تصویر کشیدن روژاوا به عنوان پروژه ای قومی برای تسلط کردها که هدف از آن (پروژه) تقسیم سوریه است، به اپوزیسیون مشروعیت دهد. آنها اتهامات عجیب و غریب “پاکسازی قومی” توسط نیروهای کرد را اشاعه داده اند. تجزیه و تحلیل های دقیق تر، به عنوان مثال، گزارش های کمیسیون بررسی وضعیت سوریه از سوی سازمان ملل این ادعا را تایید نمی کنند.
ما با سازمان ملل متحد و همچنین سازمان های بین المللی حقوق بشر همکاری داشته ایم. اگر اشتباهاتی وجود دارند ما آنها را اصلاح می کنیم. من مصرانه از شکاکان می خواهم (به روژاوا آمده) و خودشان واقعیت دموکراسی فراگیر ما را مشاهده کنند – (این دموکراسی) در حال شکل گرفتن است، گرچه حتی مطبوعات بین المللی چندان آن را پوشش نمی دهند.
ما می خواهیم با اپوزیسیون دموکراتیک در سراسر سوریه به رویکرد مشترک برسیم و بنابراین ما از ایالات متحده و جامعه بین المللی می خواهیم تا برای پایان دادن به محرومیت ما از مذاکرات بر سر آینده کشور اقدام کنند.
این مذاکرات باید شامل تمامی کسانی باشد که از صلح و دموکراسی حمایت می کنند. این خنده دار است مردمی که در سوریه به شدت اعتقاد خود را به این اصول نشان می دهند مورد بی مهری قرار گرفته اند.
*صالح مسلم محمد رئیس مشترک حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه است.
منبع: روزنامه نیویورک تایمز
ترجمه: خبرگزاری کردپرس

قبلی «
بعدی »

۱ دیدگاه

  1. اووووووووووا مگه دموکراسی هم میدونید چیه پس چرا چندین بار عف بین الملل بیانیه پاک سازی قومی تو شمال سوریه روتوسط همین دار و دسته تروریست شما صادر کردن!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *