پ.ک.ک در حالی مدعی حقوق کردها است و انفال کردها توسط رژیم بعثی عراق را محکوم می کند که نه تنها طی ۴ دهه فعالیت نظامی، هیچ دستاوردی برای کردها به ارمغان نیاورده بلکه خود در قضیه کشتار کردها توسط صدام در کوه های قندیل نظاره گر بود.
به گزارش انجمن بی تاوان، خصومت حزب بعث عراق با کردها؛ موضوعی که منجر به قتل عام صدها هزار غیرنظامی و پایمال شدن حقوق آنها و البته سواستفاده گروه‌هایی مسلح و جدایی‌طلب شد تا به نام حقوق مردم کُرد، در پی اهداف سیاسی و ستیزه‌جویانه خود باشند. در دهه هشتاد میلادی کردهای عراق در بدترین موقعیت ممکن قرار داشتند و فقط توانستند با تکیه به کمک ایران از شرایط اسفناک رژیم بعثی صدام حسین نجات پیدا کنند. صدام حسین در مراحل مختلف از جمله حلبچه و انفال غیرنظامیان را قتل‌عام کرد. بمباران شیمیایی حلبچه، یک فاجعه تمام‌عیار بود که دولت عراق علیه اتباع خود مرتکب جنایت جنگی شد. در عملیات موسوم به انفال نیز صدام حسین ۱۸۲ هزار کرد غیرنظامی را زنده به گور کرد.
این اقدامات جنایی علیه کردها در دهه هشتاد میلادی درست زمانی صورت گرفت که اوج همکاری و روابط پ.ک.ک با صدام حسین بود. پ.ک.ک با کمک صدام در روستاهای کردستان عراق مستقر شد و هنوز هم آنها را تخلیه نکرده و باعث سلب امنیت و ثبات از آنها شده است. سکوت پ.ک.ک در حالی بود که مردم کرد قربانی شدند و این گروه مسلح در پی اهداف سیاسی خود بود. البته ناگفته نماند صدام از ابزار پ.ک.ک علیه ترکیه و ایران بهره می‌گرفت. پ.ک.ک نیز در قبال کردها و حفاظت از جان غیرنظامیان، کارنامه روشن‌تری نسبت به حزب صدام ندارد. جنگ خندق‌ها، حمله به روستاها، ترور مخالفان و… نشان می‌دهد افراط‌گرایان مسلح و خشن، هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.
ک.ج.د. (کنگره جامعه دموکراتیک) که همانند ده‌ها علامت اختصاری پوچ و بی‌مصرف پ.ک.ک، گروهی وابسته به پ.ک.ک است در اقدامی نمایشی به مناسبت سالگرد عملیات انفال توسط صدام علیه مردم کرد، آن را طی بیانیه‌ای محکوم کرد! این کنگره به مناسبت سی و سومین سالگرد انفال خواهان محاکمه مسئولان انفال شد! در واقع این بار نیز پ.ک.ک حرف دروغی را تحویل جامعه کردها داده است. مسئولان و بانیان و حامیان قتل عام انفال، دیگر وجود خارجی ندارند. همه ارکان و سران حزب بعث، اعدام شدند. اما پ.ک.ک باید در مورد نقش خود در زمان همکاری با صدام حسین توضیح دهد و تعداد کشته‌های خود را شفاف بیان نماید. چرا پ.ک.ک در زمان انفال سکوت کرده بود؟ چرا پ.ک.ک در زمان جنگ داخلی و خونین میان احزاب بزرگ اقلیم کردستان و سایر حزب‌های کردی منطقه به خصوص ایران، هیچ اقدامی در جهت ثبات و صلح انجام نداد؟ چرا با حضور در جنگ داخلی سوریه، مسبب حملات ترکیه به سوریه و اشغال عفرین شد؟ اینها سوالاتی است که تا چندین صفحه دیگر نیز قابلیت تداوم دارند و پ.ک.ک باید به آنها پاسخ دهد.
گفتنی است قتل عام انفال در سال ۱۹۸۶ صورت گرفت. در بیانیه کنگره پ.ک.ک آمده است: «تا روزی که دیکتاتورها بر سر قدرت باشند وجدان انسانیت راحت نخواهد شد». این در حالی است که ۴۰ سال است یک تفکر، یک شخص و یک ایده به نام عبدالله اوجالان، پ.ک.ک را هدایت می‌کند. گفتنی است اعضای جدا شده و به ویژه ارشد پ.ک.ک از جمله عثمان اوجالان برادر رهبر پ.ک.ک، سران ارشد را دیکتاتور می‌دانند که تحمل کوچکترین انتقاد را ندارد.
